محمدعلی خطیبی، نماینده سابق ایران در اوپک در گفت و گو با ایسنا با اشاره به کنفرانس تهران و رونمایی از مدل جدید قراردادهای نفتی اظهار کرد: اطلاعات زیادی درباره قرارداد جدید در دسترس نیست و تنها اطلاعات کلی در این‌خصوص در دسترس است، اما آنچه که به صورت کلی مشخص شده این است که زمان حضور شرکت‌ها طولانی تر از بیع متقابل است.

وی افزود: قبلا شرکت سرمایه‌گذار فعالیت اش را انجام می‌داد و ظرف مدت کوتاهی اصل و سود و پاداش را می‌گرفت و پروژه در اختیار کشور قرار می گرفت این درحالی است که در مدل جدید قراردادها، زمان حضور سرمایه‌گذار تا 20 سال ادامه خواهد داشت که قطعا سرمایه‌گذار می‌تواند از مزایای حضور در این مدت بهره‌مند شود.

نماینده سابق ایران در اوپک با بیان این مطلب که باید جمع بندی انجام داد که چقدر منفعت به ایران و چقدر منفعت به شرکت های سرمایه گذار می رسد، اظهار کرد: در شرایط کنونی به نظر می رسد مدل جدید قراردادهای نفتی(IPC) در مقایسه با مدل بیع متقابل(Buy Back) کارایی بیشتری داشته باشد اما باید مزایا و معایب مدل ها را در زمان اجرایی شدن آن ارزیابی کرد.

وی به یکی از امتیازات مدل جدید قراردادها اشاره و بیان کرد: یکی از این امتیازات این است که اگر شرکتی مخزنی را کشف کند، آن شرکت در خصوص توسعه آن مخزن تصمیم گیرنده است که این یکی از امتیازاتی است برای کسانی که مخزنی را کشف کردند.

خطیبی در ادامه با بیان این مطلب که اینکه بسیاری از شرکت های نفتی خارجی از مدل جدید قراردادها استقبال کردند تصریح کرد: اینکه شرکت های نفتی خارجی استقبال می کنند یا در مراسم رونمایی شرکت می کنند اهمیت آنچنانی ندارد و باید دید کدام شرکت ها به پای میز مذاکره و قرارداد می آیند

به گزارش ایسنا، مدل جدید قراردادهای نفتی (IPC) قرار است هفتم و هشتم آذرماه امسال در«کنفرانس تهران» به سرمایه گذاران داخلی و خارجی معرفی شود.

هم اندیشی مدل جدید قرارداد نفتی ایران (IPC) اسفندماه 1392 با حضور شرکتهای بزرگ بین المللی در تهران برگزار شد؛ در قراردادهای (IPC)، قرار براین است که حلقه های مختلف صنعت نفت (اکتشاف، توسعه و تولید) به صورت یکپارچه واگذار شوند تا شرکتهای خارجی با چنین قراردادی، انگیزه ای برای حضور در صنعت نفت ایران داشته باشند.

در این قرارداد، مالکیت مخزن قابل انتقال نیست و مالکیت واگذار نمی شود و تولید صیانتی از مخزن، یکی از مهمترین مباحث در این قراردادها است که در این عملیات اکتشاف به پیمانکار واگذار می شود و باید سعی شود شرکتهای خارجی به مناطق پر ریسک صنعت نفت وارد شوند، زیرا قاعده در جهان این گونه است که هزینه سنگین اکتشاف را شرکت های خارجی تامین کنند و نباید هزینه‌های ملی صرف مخارج اکتشاف شود.

انتقال فناوری و شفافیت مالی یکی دیگر از مهمترین مباحث قراردادهای تازه IPC است که بر اساس آن قرار است در قراردادهای تازه، کارشناسان ایرانی در کنار شرکتهای سرمایه گذار خارجی قرار گیرند تا با آخرین فناوریهای روز دنیا آشنا شوند.

انتهای پیام