۱- دوستان با شما با احترام رفتار می‌کنند. آنان ممکن است شما را به خاطر کاستی‌هایتان دست بیندازند- امری که باید انتظارش را داشته باشید، اما همیشه باید این حس اساسی وجود داشته باشد که آنان صفات خوب شما را بازمی‌شناسند و می‌ستایند.

۲- دوستان به شما توجه دارند. آنان با تلاش‌های شما همدلی می‌کنند و از کامیابی‌های شما شادمان می‌شوند.

۳- دوستان به شما یاری می‌رسانند تا بهترین احساس را نسبت به خودتان داشته باشید.

۴- دوستان خوبی‌ها برای زندگی شما دارند. گرچه شما برای چیزهای متفاوتی به دوستان متفاوتی روی می‌آورید، اما همه آنان به طریق خاص خودشان خوبی‌هایی را به زندگی شما می‌آورند. برخی از دوستان هستند که صرف بودن با آنان لذت‌بخش است. دوستان دیگر ممکن است شنوندگان خوب یا مشاوران خردمندی باشند. بالاخره دوستان دیگری ممکن است با شما در سطحی عمیق و روحی ارتباط برقرار کنند.

ممکن است دریابید که از بودن با اشخاصی تا حدودی لذت می‌برید، اما آنان صفاتی را که در بالا ذکر شد، ندارند. در این موارد از خودتان بپرسید، آیا زندگی شما در همراهی با آنان بهتر شده است؟ یا آنان باعث می‌شوند که از احساسات مثبت نسبت به زندگی و خودتان تهی شوید؟ اگر مورد دوم مصداق دارد، ممکن است بهتر باشد به راه خودتان بروید.

از طرف دیگر، هر چه در همراهی با دوستی بهترین احساس نسبت به خودتان را پیدا کنید، این دوستی ارزشمندتر است. تمام تلاش خود را بکنید تا این دوستی را پرورش دهید. اما حتی اگر یک عمر است که با کسی ارتباط عمیق روحی دارید، مهم است با دیگران هم ارتباط برقرار کنید. داشتن انتظارات بیش‌ازحد از یک دوستی باعث از بین رفتن آن می‌شود. تلاش کنید که شبکه‌ای از دوستان را ایجاد کنید که هم از همراهی‌شان لذت ببرید و هم آنان در افت‌وخیزهای زندگی از شما حمایت کنند.

منبع: WebMD