به گزارش ایسنا، تیم ملی فوتبال اسپانیا در سال‌های دهه ۶۰ روزهای سیاهی را سپری می‌کرد. لاروخا پس از فتح یورو ۱۹۶۴ نتوانست به جام جهانی ۱۹۶۶ صعود کند و از حضور در مرحله نهایی یورو ۶۸ باز ماند. اسپانیا در سال ۶۹ برای صعود به جام جهانی ۷۰ مکزیک تلاش می‌کرد. بازیکنان بدی در تیم حضور نداشتند اما از سرمربی خوبی برخوردار نبودند. بالمانیا پس از شکست برابر انگلیس در مسیر یورو از سمتش استعفا کرد و سپس یک نفر به نام توبا هدایت لاروخا را بر عهده گرفت. او بدون شک یکی از بدترین‌های تاریخ بود. این سرمربی در اسپانیا ناشناخته بود. حضور کوتاهی در فوتبال کشورش داشت و پس از چند موفقیت با تیم ملی کاستاریکا چیز دیگری در کارنامه‌اش دیده نمی‌شد.

او شروع خوبی داشت و در یک بازی دوستانه و بر اساس ضد حمله، ۳ بر یک فرانسه را شکست داد ولی اغلب مردم روش بازی این تیم را دوست نداشتند. سبک تیم توبا دفاعی بود. در مرحله مقدماتی اسپانیا با تیم‌های بلژیک، یوگسلاوی و فنلاند هم‌گروه شد و برای صعود باید در جایگاه نخست قرار می‌گرفت.  لاروخا کار خود را با تساوی بدون گل برابر یوگسلاوی آغاز کرد. سپس برابر بلژیک یک بر یک مساوی کرد. تنها ۱۱ هزار نفر در سانتیاگو برنابئو حضور داشتند و شاهد یک بازی کسل کننده بودند. این بازی جنجالی بود و هانن (بازیکن بلژیک) که خون در چشم‌هایش جمع شده بود از بازی اخراج شد. سومین بازی باید در ورزشگاه اشلیسن لیا و برابر فنلاند برگزار می‌شد. اسپانیا با ترس شانس از دست دادن صعود به میدان رفت، در حالی که هنوز سه بازی برای انجام وجود داشت.

رسانه‌های بلژیکی به حساسیت این دیدار افزودند. جو برای اسپانیا خیلی بد بود. اسپانیا به خشن بازی کردن در دیدار رفت متهم شده بود. آنها دیکتاتوری فرانکو را نشانه گرفتند و این تاریخ سیاه دوباره در مرکز توجه قرار گرفت. هواداران اسپانیا نیز شرایط خوبی نداشتند و این حس زمانی بدتر شد که متوجه  شدند، تیم دفاعی‌تر از گذشته بازی خواهد کرد. در ترکیب تیم، ایریبار، مارتین دوم، گایگو، سوکو، الادیو، کلارامونت، گلاریا، ولاسکس، گروسو، آمانسیو و واوا (سپس تورس و آسنسی وارد زمین شدند) حضور داشتند. بازی خشنی بود. همه بازیکنان همدیگر را می‌زدند اما بیش از همه الادیو خطا می‌کرد. بلژیک از بازیکنان خوبی همچون فان هیمست و پویس برخوردار بود. همچنین مهاجم خوبی به نام دورینت داشت که توانست در دقیقه ۳۳ گلزنی کند. در پایان نیمه نخست اسپانیا خود را حذف شده می‌دید. خشن‌تر شدن بازی در نیمه دوم و اخراج الادیو توسط داور دانمارکی باعث شد این احساس بیشتر شود. الادیو قصد ترک زمین را نداشت به همین خاطر پلیس وارد جریان شد. سوکو و دیگر بازیکنان به دفاع از هم‌تیمی‌شان پرداختند. اسپانیا در تلویزیون، عصبانی و تحقیر شده دیده می‌شد. بازی ادامه پیدا کرد و دورینت یک گل دیگر به ثمر رساند. آسنسی سپس یکی از گل‌ها را جبران کرد اما سودی برای لاروخا نداشت. در تونل رفتارهای تحریک آمیز در میان بازیکنان دو تیم دیده شد و باز هم پلیس خود را دخالت داد. ماموران باز هم تا جایی که می‌توانستند به بازیکنان اسپانیایی ضربه زدند. لاروخا شکست خورده، تحقیر شده، ضربه دیده و بدون جام جهانی به کشورش بازگشت. بازی‌های برگشت باقی مانده بود اما اسپانیا شانس صعود را از دست داده بود.

انتهای پیام