شاهین طبری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: برای بررسی جایگاه شرکت‌های نرم‌افزاری در کشور باید دو موضوع نرم‌افزار‌هایی که تا به حال ارائه شده و بخشی از بازار نرم‌افزار که به‌صورت بالقوه باقی‌ مانده است به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد.

وی با بیان این‌که به واسطه‌ی تحریم‌ها در سال‌های اخیر حضور نرم‌افزارهای خارجی در کشور کمرنگ بوده است، تصریح کرد: نرم‌افزار‌های خارجی مورد استفاده در کشور عموما به سرویس‌های رایگانی محدود شده‌اند که به روش‌های دیگری درآمدزایی می‌کنند.

رییس کمیسیون نرم‌افزار نصر تهران با اشاره به این‌که در حال حاضر بازار اصلی نرم‌افزار در کشور دست شرکت‌های داخلی است، افزود: وجود تحریم‌ها به هر نحو باعث شده است که شرکت‌های نرم‌افزار داخلی بتوانند از تنوع کاری بالاتری برخوردار باشند و این امر نشان می‌دهد که تحریم‌ها تنها تبعات منفی ندارد، بلکه باعث توانمندسازی شرکت‌های نرم‌افزاری می‌شوند.

طبری خاطر نشان کرد: مشابه این امر در آفریقای جنوبی و در دوره آپارتاید که باعث تحریم شده بود نیز اتفاق افتاد. در این دوره شرکت‌های نرم‌افزاری که توانسته بودند در دوره تحریم دوام بیاورند بعدها به شرکت‌های نرم‌افزاری بزرگی تبدیل شدند.

رییس کمیسیون نرم‌افزار نصر تهران با بیان این‌که سهم بزرگی از بازار نرم‌افزار که به صورت فتح‌ نشده باقی‌ مانده است می‌تواند محل مناسبی برای رقابت شرکت‌های نرم‌افزاری باشد، گفت: در آینده با ورود شرکت‌های نرم‌افزاری از سایر کشور‌ها به افزایش فعالیت شرکت‌های داخلی این بخش از بازار فتح‌نشده که به صورت بالقوه باقی‌مانده است می‌توان باعث افزایش رقابت در حوزه تولید نرم‌افزار شود.

*** نرم‌افزار یک کشور را متحول می‌کند

وی با تاکید بر این‌که لازم است در کشور این اعتقاد به وجود بیاید که فناوری اطلاعات به ویژه نرم‌افزار می‌تواند یک کشور را متحول کند، گفت: باید دولت به این اعتقاد برسد که نرم‌افزار می‌تواند موجب اشتغالزایی و ارزش‌آفرینی در ابعاد مختلف باشد.

طبری افزود: اگر در بین 100 شرکت اول کشور بتوان نام چندین شرکت نرم‌افزاری را دید در آن زمان است که دید کلان کشوری حوزه فناوری اطلاعات را حمایت می‌کند.

رییس کمیسیون نرم‌افزار نصر تهران خاطر نشان کرد: گسترش شرکت‌های فناوری اطلاعات سرمایه‌گذاری روی این بخش و افزایش پاسخگویی این بخش به نیازهای مختلف یک خواست کشوری است که در ایران قسمت عمده‌ آن برعهده دولت است و دولت باید برای توسعه نرم‌افزار برنامه‌ریزی داشته باشد.

*لزوم ارائه تسهیلات به شرکت‌های نرم‌افزاری

وی در پاسخ به این سوال که جایگاه نرم‌افزار‌های کوچک در بین صنعت نرم‌افزار در کشور در کجا قرار دارد، اظهار کرد: در کشور‌های مختلف دنیا برای تولید نرم‌افزار‌هایی که خدمات کوچکی را به مردم ارائه می‌دهند و از این طریق درآمد کسب می‌کنند برنامه‌ریزی‌هایی شده است.

رییس کمیسیون نرم‌افزار نصر تهران ادامه داد: اما در ایران تولید چنین نرم‌افزارهایی به صورت محدود و عمدتا از سوی شرکت‌های خصوصی شروع شد که بیشتر به انتقال تجربه و برانگیختن جوانان برای ورود به این حوزه صورت می‌گرفت.

طبری تصریح کرد: در کشور‌های مختلف دنیا به کسانی که صاحب ایده برای طراحی نرم‌افزار هستند و یا در این زمینه توان فنی بالایی را دارند، وام‌هایی داده می‌شود که این افراد بتوانند نرم‌افزار طراحی شده‌شان را به صورت بومی‌ شده ارائه دهند و این امر نیز تنها محدود به کشور‌های غربی و بزرگ نیست.

وی همچنین اظهار کرد: در کشور‌های همسایه نیز دیده می‌شود که شرکت‌های کشور نرم‌افزاری و همچنین شرکت‌های بزرگ‌تر با برنامه‌ریزی مناسب تحت حمایت قرار می‌گیرند و طرح‌های تشویقی به آنها داده می‌شود. چنین امری لازم است در سیاست‌های کلان کشوری وجود داشته باشد و این کار دشواری نیست.

*ریسک ورود ایران به بازار نرم افزار کشورهای همسایه

رییس کمیسیون نرم‌افزار نصر تهران همچنین درباره‌ی امکان صادرات نرم‌افزار به کشور‌های همسایه گفت: من چندین سال در این زمینه مطالعاتی را انجام داده‌ام و چندین ماه در کابل و کردستان عراق برای انجام تحقیقات و سنجش سطح فناوری اطلاعات این کشور‌ها حضور داشتم.

طبری تصریح کرد: سطح فناوری اطلاعات و برنامه‌نویسی در ایران نسبت به کشور‌های همسایه‌ای مانند افغانستان، عراق به کشور‌های مشابه بسیار بالاتر است، اما واقعیت این است که شرکت‌های نرم‌افزاری ایرانی برای ورود به بازار این کشور‌ها با ریسک بزرگی مواجه‌اند.

وی وجود حمایت‌های دولتی را برای ارائه‌ی نرم‌افزار در بازار کشور‌های همسایه امری ضروری دانست و گفت: ریسک بزرگی که در بازار فناوری اطلاعات کشور‌های همسایه وجود دارد، این است که تبلیغ‌های زیادی برای برند‌های نرم‌افزاری کشور‌های اروپایی و غربی مانند آمریکا می‌شود در حالی که تبلیغ علیه شرکت‌های برنامه‌نویس داخلی بسیار است.

رییس کمیسیون نرم‌افزار نصر تهران ادامه داد: شدت این تبلیغات تا آنجایی است که اگر نرم‌افزار آمریکایی با قیمت 10 هزار دلار و نرم‌افزار مشابه ایرانی با نصف این قیمت ارائه شود، این کشور‌ها ترجیح می‌دهند باز هم با شرکت ایرانی کار نکنند.

طبری خاطر نشان کرد: به همین دلیل است که بسیاری از شرکت‌های ایرانی هویت ایرانی‌ بودنشان را جلوه نمی‌دهند و معمولا می‌گویند که دفتری در دوبی و یا کشور‌های دیگر دارند. در واقع می‌توان گفت محدودیت شرکت‌های نرم‌افزاری برای ورود به بازار فناوری اطلاعات تنها در داخل کشور نیست.

رییس کمیسیون نرم‌افزار نصر تهران با بیان این‌که در کشور‌های همسایه دیده می‌شود که سازمان‌ها از یک صدم زیرساخت مورد نیاز در حوزه فناوری اطلاعات برخوردار نیستند، گفت: این امر نشان می‌دهد که سطح فناوری اطلاعات در ایران از بضاعت قابل قبولی برخوردار است با این حال با توجه به چالش‌های موجود در بازار کشور‌های همسایه ورود به این کشور‌ها نیازمند برنامه‌ریزی است.

وی تصریح کرد: بنابراین نمی‌توان از فعالان حوزه فناوری اطلاعات در کشور صرفا انتظار داشت که به کشور‌های همسایه رفته و محصولاتشان را در آنجا ارائه دهند، بلکه این امر نیازمند حمایت‌ کشوری است.

انتهای پیام