به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، «محمد رضا دوسا» 23 ساله از کشور تانزانیا هماکنون در جامعة المصطفی(ص) العالمیه مشغول تحصیل علوم دینی است. این جوان ریزنقش آفریقایی حضور پررنگی در دوازدهمین اجلاس بینالمللی تجلیل از پیرغلامان حسینی داشت و با صدای خود، دیدگان بسیاری را اشکبار کرد.
او اکنون حدود 60 ماه است که در ایران زندگی میکند و البته در این مدت نتوانسته به کشور خودش بازگردد و با خانواده دیدار کند. عجیبتر اینکه حدود یک سال است حتی تماس تلفنی نیز با خانواده ندارد و از این رو بسیار دلتنگ است.
«محمد دوسا» امیدوار است اگر سال آینده بلیت پیدا کند، به آفریقا بازگردد و با خانواده دیدار کند. او البته تابستان امسال سفری به «بوروندی» کشور همسایه تانزانیا داشت و به فعالیتهای تبلیغی و آموزش قرآن کریم پرداخت.
او میگوید: این تشیعی که در تانزانیا داریم، تقریباً از ایران گرفتهایم، چون در کشور ما مکتب اهلبیت(ع) قبلاً نبود و این معارف را از جمهوری اسلامی ایران گرفتیم. برای همین مجالس ما خیلی به ایران شبیه است. بنابراین در ایام محرم در تانزانیا هم مثل ایران سینهزنی میکنند و مداحی به زبان محلی بیشتر انجام میشود.
دوسا درباره جمعیت شیعیان کشورش نیز بیان میکند: اگر تانزانیا 80 درصد مسلمان داشته باشد، از این میزان فقط پنج درصد شیعه هستند! حتی خود من در خانواده به همراه مادر و برادر کوچکم شیعه هستیم ولی پدرم و دیگران نیستند. یعنی ممکن است در کشورم در یک فامیل، هم شیعه باشد، هم حنفی و هم وهابی. البته وهابیت هنوز آنجا نفوذ زیادی ندارد.
این قاری قرآن کریم، امنیت کشورش را مناسب توصیف میکند و ادامه میدهد: البته کشوری مانند ایران پیدا نمیشود، اینجا امنیت از همه جا بیشتر است. بعد هم آنجا به امور دینی اهتمام زیادی ندارند. مثلاً آنجا حسینیه نداریم و فقط مسجد داریم و در اعیاد مذهبی و روزهای تولد پیامبر و امامان در مسجد برنامه میگیریم. البته برخی مناسبتها مانند عید غدیر مانند فطر و قربان معروف نیست و فقط شیعیانی که در حوزه علمیه درس خواندهاند با آن آشنایی دارند.
او درباره فعالیت حوزههای علمیه در کشورش میگوید: معمولاً کنار مسجد حوزه علمیه هم داریم و اساتید آن بیشتر از داخل کشور هستند، البته قبلاً از کشورهای دیگر میآمدند ولی الان بیشتر اهل تانزانیا هستند که در ایران و سوریه و نجف آموزش دیدهاند. شاید دلیل کمبود استاد این بود که ما زبان عربی نداریم و به زبان سواحیلی صحبت میکنیم، حتی آموزش رسمی عربی هم نداریم و مردم فقط روخوانی قرآن را یاد میگیرند و اینطور نیست که عربی بفهمند.
دوسا ادامه میدهد: اهتمام به فراگیری قرآن در تانزانیا بسیار زیاد است، مثلاً پدر و مادرم هر دو حافظ کل قرآن هستند. خود من هم تا قبل از اینکه دچار مشکل شوم کل قرآن را از بر بودم اما الان بیشتر روی تلاوت متمرکز هستم.
نفر اول مسابقات قرائت جامعةالمصطفی(ص) العالمیه اضافه میکند: تلاوت را با تقلید از غلوش شروع کردم و الان در ایران از حامد شاکرنژاد تقلید میکنم. البته به دلیل اینکه غذاهای ایرانی به من سازگار نیست، کمی صدایم خراب شده است.
او آرزو دارد روزی یک قاری موفق و با اخلاص باشد و بتواند هنر تلاوت را به هموطنانش آموزش دهد، چون در تانزانیا مدارس آموزش قرآن خیلی اندک است.
دوسا که اکنون مجرد است، میگوید اگر یک روز خدا پسری به او عطا کند نامش را «مهدی» میگذارد و از او یک قاری خوب قرآن کریم میسازد.
محمد دوسا درباره هنر روضهخوانی نیز میگوید: من به شیوهای مابین ایرانی و سواحیلی روضه میخوانم و مداحی میکنم. اول متن عربی مقتل را میخوانم و بعد آن را ترجمه میکنم. البته آنقدر این روضهها سوزناک است که نیازی به ترجمه ندارد و مخاطبان به خوبی احساس را میفهمند و اشک میریزند.
او در پایان تأکید میکند روضه امام حسین(ع) را بیش از دیگر روضهها دوست دارد.
در پیوند زیر نمونهای از مداحی دوسا را به زبان سواحیلی میشنوید:
5088457