به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی اسپیس شماری از سازمان ها از جمله سازمان فضایی آمریکا (ناسا ) محور اکتشافات منظومه شمسی خود را بر مریخ متمرکز کرده اند.



در مورد فاصله این سیاره تا زمین اطلاعات متفاوتی وجود دارد. برخی از این اطلاعات حاکی است:از آن جـا کـه زهره هم چون سیّارات دیگر مانند زمین به دور خورشید می چرخد فاصله آن تا زمین مـتـفـاوت خـواهـد بـود؛ لذا وقـتـی بـه پـایـیـن خـورشـیـد مـی رسـد، فـاصـله آن تـا زمـیـن بـه حـدّاقـل 40 مـیـلیـون کـیـلومـتر می رسد و زمانی که در بالای خورشید قرار می گیرد حدود 252 مـیـلیـون کیلومتر با زمین فاصله دارد و فاصله متوسّط آن تا خورشید حدود 108 میلیون کیلومتر است. به هر صورت ونوس به زمین بسیار نزدیک تر از خورشید است.



همچنین ونوس بطور قابل ملاحظه ای شبیه زمین است. آن قدر که اغلب به عنوان دوقلوی زمین توصیف می شود.



همچنین این دو سیاره از لحاظ اندازه ، جرم و جاذبه نیز به یکدیگر شبیه هستند. دو سیاره در اندازه، جرم، جاذبه و ترکیب مشابه هستند.



اما مسائل دیگر باعث شده که ونوس غیر قابل تفحص شود یکی از این مسائل آن است که ونوس داغ ترین سیاره منظومه خورشیدی است.



ونوس با دمای سطحی 4650 درجه سیلیسیوس (6870 درجه فارنهایت) آنقدر داغ است که سرب را ذوب می کند.



همچنین پوشش اتمسفری بسیار متراکمی با ابرهای سمی اسید سولفوریکی و فشار سطحی خرد کننده ای حدود 90 برابر فشار سطحی زمین دارد. بنابراین، سطح زهره تا حد زیادی منطقه ای غیر قابل اقامت است. اما اقامت در اتمسفر آن چطور؟



این اندیشه مرکز پژوهشی لنگلی( Langley) ناسا که «فرضیه ی عملیاتی زهره از ارتفاع بالا» (High Altitude Venus Operational Concept) نامیده می شود، ایده های جالبی را برای ماموریت های آتی در ونوس مطرح می سازد.



این برنامه شامل یک سری اقدامات متهورانه می شود که با اعزام یک روبات به اتمسفر برای آزمایش آبها آغاز می گردد و به دنبال آن یک ماموریت 30 روزه سرنشین دار در مدار ونوس انجام می شود. اگر این مرحله موفقیت آمیز باشد، ماموریت بعدی اعزام یک سفینه سرنشین دار به مدت 30 روز در اتمسفر ونوس خواهد بود که سرانجام آن، اقامت یک ساله بشر در اتمسفر آن یا شاید تاسیس یک سکونت گاه دائمی در یک شهر شناور در ابر خواهد بود.



هشت سیاره ای که در منظومه شمسی دور خورشید می گردند عبارتند از: زمین/ تیر یا عطارد/ ونوس، زهره یا ناهید/ مریخ، مشتری (بزرگ ترین سیاره منظومه شمسی ما)، کیوان یا زحل (با حلقه های بزرگی که دور آن است)، اورانوس و نپتون. تا مدت ها ستاره شناسان پلوتون را هم در زمره سیارات به حساب می آوردند .



علمی (6)**2038**1599