به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، ناسا به تازگی یک جدول زمانی برای یک راه اندازی یک پایگاه فضایی اطراف ماه منتشر کرده است. این ایستگاه تحت عنوانLunar Orbital Platform-Gateway"(LOP-G) " تا سال 2025 به دور ماه گردش خواهد کرد.

این ایستگاه فضایی به مطالعه سطح ماه کمک خواهد کرد و به عنوان یک ایستگاه فضایی مستقر در فضا برای فضانوردانی خواهد بود که به ماه خواهند رفت.

ناسا امیدوار است در سال 2022 این ایستگاه را تاسیس کند.

ویلیام گرستنمیر، این جدول زمانی را در کنفرانس فضایی "کلرادو" منتشر کرد. وی گفت: ناسا از سال آینده شروع به صرف هزینه در این پروژه خواهد کرد و مدل‌های سکونت در فضا موضوع بعدی قابل بحث خواهند بود.

ارزیابی‌های صورت گرفته بر این اساس است که هیچ گونه مانعی بر سر راه نخواهد بود و عملیات راه اندازی این ایستگاه فضایی طبق برنامه صورت خواهد گرفت.

گفتنی است، ماموریت‌های مرتبط با ماه توسط فضاپیمای "اوریون" انجام خواهد گرفت که می‌تواند چهار فضانورد را به طور همزمان به ماه ارسال کند.

این فضانوردان قبل از بازگشت به زمین به مدت 30 روز در این ایستگاه فضایی قمری حضور خواهند داشت.

انتظار می‌رود که فضاپیمای "اوریون" که به تازگی در حال ساخت است، سال آینده ماموریت بدون سرنشین خود به ماه را انجام دهد.

این ایستگاه فضایی که مشابه با "ایستگاه فضایی بین‌المللی" است، برای فضانوردان سراسر جهان قابل استفاده خواهد بود.

ایگور کاماروف، از سازمان فضایی فدرال روسیه گفت: در مرحله اولیه ساخت این ایستگاه فضایی، یک قطعه مداری با هدف تکمیل فناوری‌های استفاده شده در ماه، در این ایستگاه قرار خواهد گرفت که سپس این امکان برای کره مریخ نیز محقق خواهد شد.

ممکن است "چین" و "هند" نیز به عنوان کشورهای عضو  "بریکس"(BRICS) به این برنامه بپیوندند.

"بریکس" نام گروهی به رهبری قدرت‌های اقتصادی نوظهور است که از به هم پیوستن حروف اول انگلیسی کشورهای عضو شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی تشکیل شده‌ است.

ایستگاه فضایی(LOP-G) با استفاده از "سیستم پرتاب فضایی" ناسا(SLS) پرتاب خواهد شد.

این ایستگاه فضایی همچنین برای ارسال فضانوردان به "منظومه شمسی" طراحی شده است.

زمانی که آنها به نزدیکی "مریخ" می‌رسند، پرسنل ایستگاه فضایی می‌توانند با استقرار در یک فرودگر به سطح این سیاره فرود آیند.

این ایستگاه همچنین می‌تواند ماموریت‌های علمی و رباتیک در مدار ماه را انجام دهد.

این پروژه می‌تواند به دریافت این نکته نیز کمک کند که آیا آب موجود در نزدیکی سطح ماه می‌تواند به عنوان یک نیروی محرکه برای ماموریت‌های فضایی استفاده شود یا خیر.

همچنین به فضاپیماها این امکان را می‌دهد تا پس از یک سفر شش ماهه به مریخ، با استفاده از "نیروی گرانش" کاهش سرعت داده و به زمین بازگردد.

انتهای پیام