امید سجادیان در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: جاشیر، بن‌سرخ، بیلهر، کرفس کوهی، ریواس، چای کوهی، آویشن دنایی، بومادران، پونه کوهی، هلمه، گل گاو زبان، خاری و درمه کوهی از جمله گیاهان دارویی و خوراکی منطقه زاگرس هستند که به دلیل ناآگاهی جوامع محلی و گردشگران در معرض خطر انقراض قرار گرفته‌اند.
وی با بیان اینکه متاسفانه در منطقه زاگرس بسیاری از گیاهان خوراکی و دارویی بدون آنکه به مرحله گل دادن برسند یا حتی ریشه آنها حفظ شود برداشت می‌شوند، تصریح کرد: این کار موجب نابودی کامل نسل این گیاهان شده است.//// ساختار گیاهان دارویی و خوراکی خودور به گونه‌ای است که پیاز یا ریشه گیاه آنها در محیط‌های غیرطبیعی قابلیت تکثیر ندارد. به این معنی که ریشه این گیاهان را نمی‌توان در مزارع یا گلخانه تکثیر داد.
این عضو هیات مدیره «انجمن نهضت سبز زاگرس» با تاکید بر اینکه این گیاهان دارویی و خوراکی تنها در رویشگاه‌های طبیعی و آن هم در مناطق خاص می‌رویند، گفت: این گیاهان منبع درآمد جوامع محلی هستند ولی برداشت بی‌رویه و غیراصولی بیشتر گونه‌های گیاهی و دارویی را در معرض انقراض داده و حتی برخی گونه‌ها مثل بن سرخ و جاشیر در برخی مناطق کاملا از بین رفته است.
سجادیان در ادامه با تاکید بر ضرورت آموزش جوامع محلی برای حفظ گیاهان خوراکی و دارویی اظهارکرد: جوامع محلی باید بتوانند از این گیاهان تخم‌گیری کنند و در مناطقی که شرایط مناسب رشد گیاه را دارد آن را کشت کنند. متاسفانه در حال حاضر ما شاهد هستیم که برخی افراد گیاه را از ریشه می‌کنند و نمی‌گذارند که به مرحله تخم‌ریزی برسد.
وی افزود: یکی از راهکارهای حفظ گیاهان در منطقه زاگرس این است که به برخی از مناطق فرصت احیا داده شود چرا که بسیاری از گونه‌های گیاهی در حال حاضر فقط در مناطق حفاظت شده یا صعب‌العبور وجود دارد و در مناطق عادی کاملا از بین رفته‌اند بنابراین اگر فرصت احیا به مراتع داده شود می‌توانیم گونه‌های در معرض انقراض را نجات دهیم.
این عضو هیات مدیره «انجمن نهضت سبز زاگرس» در پایان با اشاره به اینکه برداشت بی‌رویه گردشگران از گیاهان دارویی و خوراکی از معضلات دیگر منطقه زاگرس است، تصریح کرد: گردشگران منطقه به دلیل آنکه آموزش ندیده‌اند گیاهان را از ریشه برداشت می‌کنند و فرصت تخم ریزی را از آنها می‌گیرند. گردشگران باید از برداشت بی‌رویه این گیاهان خودداری کنند و موقع چیدن گیاه اصول آن را رعایت کنند.
انتهای پیام
