به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین، کارشناسان هنری معتقدند آنچه روی این کاشی کوچک کشیده شده، پرتره جبرائیل امین یا همان فرشته مقرب درگاه الهی است اما به نظر می‌رسد این نخستین نقاشی هنرمند نامدار ایتالیایی دوره رنسانس باشد که از چهره خود کشیده و به یادگار گذاشته است. گرچه 547 سال از عمر این کاشی می‌گذرد، خود کاشی و نقش روی آن در کمال شگفتی تا امروز سالم مانده است.

البته این ادعا که خودنگاره جبرائیل امین روی کاشی مربوط به کارنامه داوینچی است، از سوی برخی دیگر از کارشناسان چندان جدی گرفته نشده و رد شده است. با این حال، پس از آنکه سال گذشته میلادی تابلوی «سالواتور موندی» داوینچی به قیمت 450 میلیون دلار در حراجی کریستیز چکش خورد و تمام رکوردهای دنیای تجسمی را شکست، به نظر می‌رسد خیلی‌ها قصد دارند آثار قدیمی را هر طور شده به کارنامه نقاش سرشناس بچسبانند.

مارتین کمپ که استاد تاریخ هنر در دانشگاه آکسفورد و جدی‌ترین منتقد مدعیان کشف آثار تازه داوینچی است، می‌گوید: «احتمال اینکه کاشی مورد نظر مربوط به لئوناردو باشد کمتر از صفر است. فصل احمقانه کتاب داوینچی هرگز بسته نمی‌شود.» خودنگاره جبرائیل امین در یک نشست خبری در رم به نمایش درآمد و چنان با آن رفتار می‌شد که گویی تماشاگران با یک عتیقه مقدس طرف هستند.

پروفسور ارنستو سولاری که پژوهش‌هایی اساسی درباره نابغه دوران رنسانس انجام داده، معتقد است کاشی 500 ساله بی‌تردید مربوط به سال‌های نخست فعالیت داوینچی است. ضمن اینکه بعدها نوعی آینه‌نویسی روی آثارش آغاز کرده بود که ترجمه آن از ایتالیایی چنین می‌شود: «من، لئوناردو داوینچی، متولد 1452، سال 1471 تصویر خودم را به شکل فرشته مقرب جبرائیل کشیدم.»

سولاری بر این باور است که پژوهش‌های علمی سابقه 550 ساله این کاشی را ثابت می‌کند؛ اثری که در تمام این سال‌ها در اختیار خاندان اشرافی راولو بوده است. گفته می‌شود لئوناردو این کاشی کوچک را در کوره مربوط به پدربزرگ و مادربزرگش پخته و آماده کرده است.