سودوافدرین باعث افزایش فشار خون از طریق افزایش ضربان قلب و ایجاد تنگی در رگ‌های خونی می‌شود.

سودوافدرین باید با تجویز پزشک در دسترس بیماران قرار گیرد و بیماران در صورت مصرف ضد افسردگی‌های مونو آمینو اسیداز مانند فورازولیدون ، سلژیلین و غیره باید پزشک خود را مطلع کنند.

مطالعات نشان داده اند که مصرف هم زمان سودوافدرین با مونوآمین اکسیداز (ضد افسردگی)، منجر به واکنش‌های فشارخون و حتی بحران‌های پرفشاری می‌شود.

بیماران در صورتی که هرگونه بیماری قلبی و عروقی دارند و یا در صورتی که فشار خون بالا دارند و از داروهای کنترل فشارخون استفاده می‌کنند حتما باید به پزشک معالج خود اطلاع دهند.

سودوافدرین، می‌تواند به عنوان یک محرک یا عامل دارویی که موجب بیداری می‌شود، مصرف شود. یک داروی سمپاتومیمتیک و ترکیب محرک است که اثر سیستم عصبی سمپاتیک را تقلید می‌کند.

این دارو به تنهایی ویا اغلب به صورت ترکیب با داروهای دیگر مانند پاراستامول (استامینوفن)، آنتی‌هیستامین‌ها، کدئین، دکسترومتروفان یا داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ( NSAID) مانند ایبوپروفن و یا آسپرین وجود دارد. سودوافدرین موجود در این داروهای ترکیبی به صورت فرم نمکی، سودوافدرین هیدرو کلراید یا سولفات وجود دارد.

بیماران قبل از  مصرف سودوافدرین در صورتی که دیابت دارند و از داروهای کنترل دیابت استفاده می‌کنند و یا اگر هرگونه اختلال در تیروئید اعم از کم‌کاری و پرکاری تیروئید، یا در صورت بارداری و شیردهی باید پزشک خود را مطلع سازند.

برخی از قرص‌های سودوافدرین می‌تواند حاوی آسپارتام یا فنیل آلانین باشد، در نتیجه بیمارانی که دچار فنیل کتونوری (PKU) هستند نباید از این نوع قرص‌ها استفاده کنند. نکته مهم در مورد این دارو که می‌توان به آن اشاره کرد، منع مصرف آن در کودکان زیر 4 سال است، زیرا مرگ ناشی از مصرف این دارو در کودکان بسیار گزارش شده است.

*منبع: سازمان غذا و دارو