به گزارش خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران، عظمت و شخصیت حضرت امام(ره) به سان کوهی بود بسیار بزرگ که قله رفیعش در ورای ابرهای طبیعت سر به آسمان معنویت و عبودیت حق ساییده و با پیوند سرچشمه لایزال هستی،‌ وجودش از زلال معرفت سیراب گردیده بود و از گستره پیرامونش،‌ چشمه سارهای حکمت، جاری شده بود و تشنه کامان آب حیات را سرمست شوق وصال می‌نمود.





عظمت شخصیت امام(ره) و عمق و گستردگی آن حتی برای نزدیک ترین افراد و برجسته ترین شاگردان ایشان قابل دسترسی و شناخت دقیق نبود و کسی را هم یارای چنین ادعایی نیست، با این همه هر کس متناسب با درک و ظرفیت خویش و از بعد ظاهری و اثباتی،‌ قطره ای از دریای حکمت و فرزانگی امام(ره) را چشیده است و با جمع آوری این قطره‌هاست که جویبارهایی از آن دریای فضیلت برای تشنه کامان تاریخ و نسل‌های آینده، جاری می‌شود.

 

"محمد حسین رحیمیان" نویسنده کتاب "یادها و یادداشت‌هایی از زندگی امام خمینی قدس سره" می‌نویسد: این بنده ناچیز بیش از نیمی از عمرم را به سان خاری،‌ در کنار گل بی خار وجودش سر کردم، ولی به دلیل قابلیت، کمتر از طراوت و زیبایی ملکوتیش بهره مند شدم و بی گمان آنچه از او نصیبم شد، قطره ای بود از دریا و در عین حال آنچه از درک احساسم با قلم شکسته در قالب الفاظ ناقص می‌آید باز هم قطره ای است از دریا!



آنچه در زیر می‌آید هرگز نمی‌تواند معرف شخصیت والای حضرت امام(ره) باشد، بلکه فقط گوشه‌ای است از داستان آشنایی "محمد حسن رحیمیان" و خاطراتی چند از آنچه مستقیما شاهد و مرتبط با آن بوده است و البته در چند موردی که نقل صدها خاطره ای  است که از دیگران شنیده است.



علاقه مندان به خواندن خاطرات می‌توانند هر روز راس ساعت 6 صبح با مراجعه به سایت باشگاه خبرنگاران، ‌چند مورد از این خاطرات را مطالعه کنند و البته روند نقل این خاطرات در رسانه مذکور تا زمان رحلت جانگداز بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی ادامه خواهد داشت.



جواب با سکوت!



به عرض امام(ره) رسید که فلان کس - از مشهورترین مرتبطین با امام(ره) - تلفن کرده که به عرض برسانیم که راهپیمایی امروز – در ارتباط با اعتراض به کویت و سعودی – صلاح نیست انجام شود. حضرت امام(ره) سکوت کردند، به گونه‌ای که انگار اصلا نشنیدند.



درس خواندن برای چه؟



در تاریخ 20/5/65 یکی از ائمه جمعه محترم که مورد شناخت حضرت امام(ره) و از شاگردان معظم‌له بود نامه‌ای فرستاده بود با این مضمون: «هفت سال است که امام جمعه هستم و روزی چهارده ساعت به کار اشتغال دارم. از کارهای علمی بازمانده‌ام و محفوظاتم را از دست داده‌ام. اجازه بدهید استعفا کنم و مدتی را دوباره به حوزه باز گردم.»



به عرض مبارکشان رسید. حضرت امام(ره) فرمودند:



درس خواندن برای خدمت به اسلام و مسلمین است و الان شما مشغول این خدمت هستید. اگر مشکل شما در این است که می‌خواهید درس بخوانید، به کارتان مشغول باشید، لیکن سعی کنید مطالعه هم داشته باشید.





آقایان طلبه باشند



امام جمعه یکی از مراکز استان نامه‌ای نوشته بود مبنی بر اینکه مبلغ مختصری که به عنوان شهریه به ائمه جمعه داده می‌شود، به جایی نمی‌رسد و فقط هزینه اجازه دفتر، یا حقوق آبدارچی دفتر آنان می‌شود و ... و درخواست افزایش کرده بود.



حضرت امام(ره) فرمودند: آقایان طلبه باشند.



انتهای پیام/