به گزارش ایسنا، دکتر نگهدار حسین‌پور، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و انستیتو مهندسی نفت این دانشگاه از ارائه راهکاری برای افزایش برداشت نفت سنگین از مخازن خبر داد و گفت: در این طرح تحقیقاتی تلاش شده تا با بهره‌گیری از فناوری نانو روش احتراق در جا به‌ عنوان یکی از روش‌های رایج استخراج نفت سنگین از مخازن بهینه‌سازی شود.

وی احتراق درجا را یکی از روش‌های رایج استخراج نفت سنگین از مخازن دانست و خاطر نشان کرد: به‌کارگیری این روش به سرمایه‌ اولیه‌ سنگینی نیاز دارد، اما با توجه به بازده بالای آن نسبت به سایر روش‌های بهره‌برداری، بازگشت سرمایه در مدت‌زمان کوتاه‌تری صورت می‌گیرد.

حسین‌پور ادامه داد: بر این اساس در طرح حاضر از نانو ذرات اکسید فلزی استفاده شد تا بازده (ضریب برداشت) روش احتراق درجا افزایش یابد و متعاقب آن، این روش مقرون‌به‌ صرفه‌تر شود.

مجری طرح با بیان اینکه برای این منظور در روش احتراق درجا با تزریق هوا به مخزن و احتراق بخشی از ترکیبات سنگین نفت، گرمای مورد نیاز برای کاهش ویسکوزیته‌ نفت تأمین شده و نفت تولیدی نیز سبک‌تر می‌شود، یادآور شد: یکی از عیوب این روش عدم توزیع یکنواخت حرارت به نقاط مختلف مخزن است که موجب کاهش بازدهی و ترک خوردن پوش‌سنگ مخزن می‌شود. در پژوهش حاضر نانوذرات اکسید نیکل که به‌صورت درجا در نفت مخزن سنتز می‌شوند، به دلیل سطح ویژه‌ بالا قادر هستند آسفالتین‌ها و ترکیبات سنگین نفت را به خود جذب کرده و به‌طور یکنواخت بر دیواره‌ حفرات مخزن رسوب کنند.

وی خاطر نشان کرد: در واقع حضور این نانوذرات از یک سو موجب انتشار جبهه‌ احتراق در مخزن شده و از سوی دیگر کاهش دمای احتراق را باعث می‌شوند و گرمای حاصل تنها موجب کاهش ویسکوزیته نفت شده و همچنین پوش‌سنگ مخزن دچار ترک نمی‌شود.

به گفته این عضو هیات علمی دانشگاه تهران، روش احتراق درجای بهینه‌ شده، ضریب برداشت نفت سنگین را تا 85 درصد و API نفت تولیدی را 5 تا 15 درجه افزایش می‌دهد.

این تحقیقات از سوی دکتر نگهدار حسین پور عضو هیأت علمی انستیتو مهندسی نفت و دانشگاه تهران و دکتر آزاده امراللهی، دانش‌آموخته‌ مقطع دکتری دانشگاه تهران اجرایی شده و نتایج آن در مجله‌ Energy & Fuels با ضریب تأثیر 3.024 منتشر شده‌است.

انتهای پیام