براساس گزارش ساینتیفیک امریکن، شرکت Made in Space موفق شدند با استفاده از این چاپگر در شرایط مافوق خلاء آلیاژ‌های پلیمری چاپ کنند و امیدوارند این فناوری جدید امکان طراحی و ساخت فضاپیماهای پیشرفته‌تر و تلسکوپ‌های فضایی پیچیده‌تر را فراهم آورد.

شرکت پشتیبان این پروژه که آرچی‌نات نام دارد، در سال 2010 به عنوان شرکتی فضایی متخصص در زمینه تولید چاپگرهای سه‌بعدی قابل استفاده در شرایط خلاء فضا تاسیس شد. این شرکت تاکنون توانسته امکان‌پذیر بودن چاپ قطعات در شرایط خلاء را به نمایش بگذارد.

این شرکت در سال 2010 تعدادی ابزار را در ایستگاه فضایی بین‌المللی چاپ کرد،‌از جمله ابزاری که فضانوردان می‌توانستند از آنها در فعالیت‌های روزانه خود استفاده کنند و در صورت نیاز به آنها لازم نبود که تا ارسال محموله بعدی از زمین انتظار بکشند. درحال حاضر دو چاپگر سه‌بعدی در ایستگاه فضایی وجود دارند اما هیچ‌یک از آنها تاکنون نتوانسته‌اند حریم امن ایستگاه را رها کرده و شرایط خلاء شدید و نوسان دمایی بیرون از آن را تجربه کنند.

محققان برای شبیه‌سازی شرایط خلاء، چاپگر جدید خود را در مخزنی حرارتی و خلاء مورد آزمایش قرار دادند و توانستند در این شرایط آلیاژی به طول 85 سانتیمتر را چاپ کنند.

با این‌همه چاپ سه‌بعدی تنها بخشی از این پروژه بلند‌پروازانه‌است. آرچی‌نات فناوری چاپ سه‌بعدی را با بازوهای روباتیکی که برای سرهم‌بندی قطعات چاپ شده توسط چاپگرها مورد استفاده قرار می‌گیرند، تلفیق شده‌است و همین ترکیب می‌تواند رویکرد بشر در اکتشافات فضایی را متحول سازد.

این شرکت امیدوار است در آینده بتواند سازه‌هایی بزرگ را در فضا بنا کند و زمینه ساخت تلسکوپ‌های بزرگتر را در فضا فراهم آورد. تلسکوپ‌هایی غول‌پیکر که بتواند نشانه‌های وجود حیات را با دقتی بی‌سابقه رصد کند. 

مرحله بعدی این پروژه آزمایش عملکرد تلفیقی چاپگر و بازوهای روباتیک و انجام پروازی آزمایشی به مدار زمین است و در صورت موفقیت، این فناوری در اواسط 2020 به فضا فرستاده خواهد شد.