شخصیت اصلی این انیمیشن یک روبات از رده خارج است؛ روباتی که وظیفه‌اش جمع‌آوری زباله‌های انسان‌هایی است که زمانی روی زمین سرسبز زندگی می‌کردند و حالا  که هرچه سرسبزی بوده از میان رفته، آن‌ها هم زمین را ترک کرده‌اند و در پایگاه‌های فضایی زندگی می‌کنند.

انسان‌هایی چاق، بدون تحرک و مصرف‌گرا که حتی راه نمی‌روند و روی صندلی‌هایی متحرک جابه‌جا می‌شوند.

هرچند چنین اختراعی در دنیای وال-ای کمی نگران‌کننده است، اما شرکت خودروسازی چند ملیتی «نیسان»، صندلی‌هایی هوشمند ساخته که می‌تواند در هنگام نیاز به داد افراد خسته برسد. این صندلی‌ها می‌توانند کاربردهای زیادی در دنیای پرهیاهو و شلوغ امروزی داشته باشند.

از آن‌جایی که شرکت نیسان در اصل یک شرکت ژاپنی است و دفتر مرکزی آن هم در شهر یوکوهامای ژاپن قرار دارد، از این صندلی‌ها هم اولین بار در ژاپن بهره‌برداری شده است.

یکی از اولین جاها برای استفاده از این صندلی‌ها، صف انتظار یک رستوران پر رفت‌وآمد در ژاپن است. جایی که مشتری‌ها برای سفارش سوشی (غذای مشهور ژاپنی) دیگر لازم نیست بایستند.

هر یک از آن‌ها روی یک صندلی‌ می‌نشیند و صندلی،‌ او را در صف جابه‌جا می‌کند و مشتری را به‌ جلوی صف می‌برد. وقتی نوبت مشتری رسید، از روی صندلی بلند می‌شود و صندلی به‌صورت خودکار به آخر صف می‌رود.

هرصندلی یک دوربین دارد با حسگرهایی که نزدیک‌شدن به صندلی کناری را متوجه می‌شوند و از برخورد صندلی‌ها باهم جلوگیری می‌کنند. هم‌چنین این حسگر‌ها تشخیص می‌دهند صندلی کی باید حرکت کند و کی باید بایستد.

این صندلی‌ها در اداره‌ها هم کاربرد دارند و بعد از این که کاربر از روی آن‌ها بلند شد می‌توانند به‌طور مرتب سرجای خودشان قرار بگیرند.

اما فناوری این صندلی‌ها همان فناوری است که شرکت نیسان در ساخت خودروهای بدون راننده  از آن استفاده کرده است. فناوری‌ای که در ماشین‌های بدون راننده می‌تواند فاصله‌ی خودرو را با موانع اطراف و پیش رو حفظ کند.

وال-ای به انسان‌های چاقی که روی صندلی‌های هوشمند نشسته‌اند با تعجب نگاه می‌کند.

صندلی‌ها بعد از بلند‌شدن نفر اول در صف، خودبه‌خود به ته صف برمی‌گردند.

بعد از پایان ساعت کار، صندلی‌های هوشمند به‌طور خودکار به زیرمیزها می‌روند.

گردش در پارک روی صندلی‌های هوشمند. اگر نای قدم‌زدن ندارید، روی یکی از این صندلی‌ها بنشینید.