زمانی که او در دیدار تیم ملی ایران مقابل آذربایجان پیش از جام ملت های آسیا بعد از گلی که مقابل تیم ملی این کشور به ثمر رساند، به سمت هواداران پرسپولیس رفت تا علاقه خود به این تیم را آشکار کند. پژمان جمشیدی در انتهای این فصل به همراه بهنام ابوالقاسم پور به پرسپولیس رفت و سال ها دفاع راست سرخ ها بود.

پژمان جمشیدی اما بعد از تجربه قهرمانی و گذر از یکی دو فصل سخت در نهایت به دلیل مسئله سربازی مجبور به ترک پرسپولیس شد. در حالی که مدرک مهندسی عمران را در جیبش گذاشته و مجبور بود فضای دیگری را امتحان کند.

او بالاجبار به تیم پاس کوچ کرد تا آنجا پیراهن شماره ۱۱ را برتن کند. حاصل این کوچ برای پژمان جمشیدی تجربه شاگردی مجید جلالی، سرمربی ای بود که بعدا او را با خود به تیم سرخپوش فولاد برد.

جمشیدی که حالا یک ستاره موفق و پولساز در سینمای ایران است، یک مدافع راست سمج و کاملا دفاعی بود و به ندرت از منطقه او، توپی روی دروازه پرسپولیس می‌آمد. جمشیدی در دوره پرستاره تیم ملی با هدایت میروسلاو بلاژوویچ هم عضو تیم ملی بوده و باوجود ناکامی ام تیم در صعود به جام جهانی، در یکی از پرستاره ترین تیم های ایران عضویت داشته و تقریبا به هرآنچه که میخواسته رسیده. اگرچه دوران پایانی فوتبال او بعد از جدایی از پرسپولیس که حالا از آن احساس پشیمانی می‌کند، چندان با سابقه اش هماهنگی نداشت.

جمشیدی از آن روزها عبور کرده و یکی از مطرح ترین چهره های صنعت سرگرمی ایران محسوب می‌شود. بازیکنی که فوتبال و سینما و تئاتر و تلویزیون را تا حد کاملا قابل قبولی تجربه کرده است.

بخش اعظم تصاویر امیرحسین خیرخواه مربوط به اولین بازی پژمان جمشیدی بعد از جدایی از این تیم با پیراهن پاس است. زمانی که او نزد هم تیمی ها و سرمربی و سرپرست سابقش آمده و آن ها را در آغوش می‌گیرد. زمانی که جدایی از پرسپولیس هنوز برایش عادی نشده.