به گزارش خبرنگار خیمه‌گاه باشگاه خبرنگاران، مردم بوشهر آداب و آئین خاصی در ایام عزاداری ماه محرم دارند.

 

در بوشهر عزاداران دور یکدیگر حلقه می‌زنند و مراسم سینه‌زنی را در مساجد و حسینیه‌ها برگزار می‌کنند.

 

سینه‌زنی بوشهری به این صورت است که نوحه‌خوان در وسط می‌ایستد و بین 5 تا 20 حلقه انسانی دور او تشکیل می‌شود. سینه‌زن‌ها به صورت دایره‌ای می‌چرخند و حرکت پای آنها با نوای نوحه‌خوان هماهنگی دارد.

 

در این مراسم عزاداری نوحه‌خوانی ابتدا با ریتم ملایم آغاز می‌شود و سپس تند شده و تا وقتی که نوحه‌خوانی به مقطعی با عنوان "واحد" می‌رسد، نوحه‌های حماسی خوانده، سینه‌زدن‌ها تند می‌شود و پاها به زمین کوبیده می‌شود، این مقطع با یک آهنگ قطع می‌شود و با نوحه‌ای دیگر تکرار می‌شود.

 

پس از پایان نوحه‌خوانی، سینه‌زنی آغاز می‌گردد. ابزار موسیقی عزاداری نیز در بوشهر متفاوت است. طبل بسیار بزرگی به نام "دمام"، "سنج" و "بوق" مخصوصی با صدای بلند در دسته‌ها نواخته می‌شود.

 

نواختن "دمام" کار هر کسی نیست و تنها افراد باتجربه به این کار می‌پردازند.

 

"دمام" زن‌ها یک گروه هستند که یک رهبر به نام "اشکون‌زن"  دارند. ریتم نواختن توسط رهبر گروه با بقیه اعضاء متفاوت است.

 

تعزیه‌خوانی نیز در بوشهر رواج دارد. تعزیه‌خوان‌ها در میادین بزرگ شهر جمع می‌شوند و صحنه‌های تاسوعا، عاشورا، شام غریبان و سیزدهم محرم (سوم امام حسین (ع)) را به تصویر می‌کشند؛ غذاهای نذری این ایام غالبا محلی هستند.

 

مردم بوشهر در وعده صبحانه نذری نان و آش بوشهری (آش سبزی و گوشت) تهیه می‌کنند. ناهار و شام نیز شکرپلو و قیمه بوشهری (که چلوقیمه خوانده می‌شود) است. شکرپلو با شکر و زعفران تهیه می‌شود و مواد قیمه هم گوشت و نخود له شده است.

 

حلوای برنجی، حلوای آردی، شله‌زرد و حلیم هم در مناطق مختلف بوشهر به صورت نذری بین مردم عزادار تقسیم می‌شود.

 



انتهای پیام/ اس