به گزارش خبرنگار مهر، علی اکبر خدابخش در‌این یادداشت آورده است:

چهارم اردیبهشت سال 1319 سالروز تولد رسانه‌ای ماندگار در ‌ایران است. رسانه‌ای که در بدو ورود خود به کشورمان سرمنشاء تحولات عمیق و بنیادینی در علوم رسانه‌ای شد و فصل جدیدی از افزایش آگاهی‌ها را رقم زد. تا پیش از از ورود‌ این رسانه به‌ ایران روند انتشار اخبار بسیار کند، ضریب اطمینان پایین از صحت خبر همراه بود. اما پس از آن ساختارهای قدیمی‌ تغییر کرد و روند اطلاع رسانی وارد مرحله نوین امروزی شود.

این رسانه که در روزهای آغازین خود و در یکی از غبار آلودترین دوران تاریخ معاصر‌ ایران کار خود را آغاز کرد، در تمامی‌ لحظات حساس و سرنوشت ساز تاریخ معاصر‌ ایران نقش مهمی‌ را‌ ایفا کرد. به نحوی که رادیو در جنگ جهانی دوم (حمله متفقین به‌ایران)، کودتاهای نظامی‌، سرکوب قیام خونین مردم علیه نظام شاهنشاهی، پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی‌ایران، اطلاع رسانی از روند جنگ تحمیلی و دوره‌های مهم دیگر نیز نقش بسیار مهمی‌ را‌ ایفا کرده است. روند همراهی رادیو با مردم‌ ایران در دوره‌های مختلف و شرایط سرنوشت ساز کشور نیز که با ثبت حماسه‌های مختلف ملی نیز عجین شد، از نقاط عطف دیگر رادیو در تاریخ‌ ایران به حساب می‌آید.

این رسانه با مزایای غیر قابل انکار دسترسی آسان، کم هزینه و همراهی همیشگی می‌تواند با شرایط انسان مطابقت داشته باشد.

اگر دقت کرده باشید امروزه تعداد رسانه‌های مختلف در حال افزایش است و شاید‌ اینگونه استنباط شود که دوره رسانه‌های خلف به سر آمده و دیگر جایی برای آنها تعریف نمی‌شود.

اما برخلاف‌ این نگرش شاهد آن هستیم که بعد از گذشت بیش از یک قرن هنوز تنها رسانه‌ای که با کمترین هزینه بیشترین اطلاعات را به مخاطبان عرضه می‌کند رادیوست! اگر در عصر حاضر تمامی‌ رسانه‌ها و وسایل ارتباط جمعی حذف شوند، رادیو همچنان می‌تواند به صیانت خود ادامه دهد.

زیرا تمامی‌ رسانه‌های مکتوب، بصری (تلویزیون) و دیجیتالی همواره از طریق دو نوع پرداخت ثابت و جاری قابل دسترسی است و معمولا مجموع‌ این هزینه‌ها درصد قابل توجهی از اقتصاد خانوار را به خود اختصاص می‌دهد.

به عنوان مثال برای دسترسی به رسانه‌های دیجیتال علاوه بر تهیه یارانه،مودم و نقش محوری انرژی باید همواره بخشی از هزینه‌ها را برای آبونمان و شارژ هزینه اتصال، برق، فرسایش تجهیزات و موارد دیگر در نظر گرفت. این وضعیت در حالی است که موارد ذکر شده اخیر برای دسترسی به رادیو در مفهوم رسانه نه تنها غیر قابل  مقایسه است ،بلکه صرف نظر از‌ این مسئله سرعت دسترسی، اتصال و مهندسی پیام رسانه‌ای  نیز بسیار مطمئن تر است. این شرایط در حالی است که رادیو با مزایای متعدد خود تاثیرات شگرف و غیر قابل انکاری در مدیریت بحران، نبردهای نظامی‌ و به طور کلی شرایط سرنوشت ساز دارد.

از سویی به علت استقبال هموطنان از‌ این رسانه سازمان صدا و سیمای جمهری اسلامی‌ ایران طی دهه هشتاد هجری شمسی، روند تخصصی سازی شبکه‌های رادیویی را به نحو چشمگیری افزایش داد. این روند که کماکان در حال انجام است به نحوی صورت گرفت که امروز بیش از 25 شبکه رادیویی در سه بخش کلی عمومی،اختصاصی و تخصصی روزانه بیش از 520 ساعت برنامه را به صورت شبانه روزی به سمع هموطنان می‌رساند.

همچنین باید توجه کرد رادیو امروزه به بلوغ رسانه‌ای خود دست یافته و از همه ظرفیت‌های بالفعل و بالقوه استفاده کرده است. به نحوی که تلفیق رادیو با سایر رسانه‌ها در چارچوب حفظ اصالت نیز در نوع خود اقدامی‌ منحصر به فرد است!

رادیو‌ ایران صدا که از طریق‌ اینترنت قابل دسترس است تمامی‌ مخاطبان پارسی زبان در سراسر دنیا را می‌تواند پوشش دهد و یا شبکه رادیویی صدای آشنا که از طریق سه کانال ماهواره‌ای برنامه‌های خود را برای همه علاقمندان پخش می‌کند.

همچنین رادیو موبایل که از طریق تلفن‌های همراه امکان دریافت شبکه‌ها میسر شده است نیز از دیگر اقدامات قابل توجه و نشات گرفته از‌این رسانه به حساب می‌آید.

با توجه به موارد شده می‌توان گفت رادیو رسانه‌ای برای همه زمانها، هرنوع مخاطب با سلیقه  و اعتقاد مختلف و رسانه‌ای ارزان است که با تخصصی شدن تلاش کرده تا هر نوع ذائقه و نیاز مخاطب را پاسخ دهد.