براساس قوانین این سازمان، شترداری فقط در مناطقی مجاز است که سابقه شترداری نیز وجود داشته است اما این روزها با وجود عدمسابقه شترداری در تهران، جنوب این استان شاهد چرای گلههای شتر است.
به گزارش خبرگزاری ایانا، ابوالفضل یاوری در اینباره افزود:نوع پوشش گیاهی هر منطقه نوع دام و ترکیب آن شرایط صدور مجوز چرا را مشخص میکند. شتر باید متناسب با ظرفیت چرا، وارد مرتع خاردار و «خشبی» شود. مدت زمان چرا نیز بسیار مهم است.
وی اضافه کرد: هر شتر معادل ۶واحد دامی بهحساب میآید و گوسفند معادل یک واحد دامی است. برای صدور مجوز چرا ظرفیت مراتع سنجیده میشود. اگر ظرفیت یک مرتع به ازای هر هکتار معادل دو دهم واحد دامی باشد، در هر ۶۰ هکتار میتواند یک شتر چرا کند و اگر ظرفیت مرتع نیم واحد دامی باشد، هر ۱۲ هکتار یک شتر مجوز چرا دریافت خواهد کرد.
یاوری تأکید کرد: اگر مرتعی گونه خشبی و خاردار مثل خارشتر، خارلته و... داشته باشد که گوسفند تمایلی به خوردن اینگونهها ندارد، در این مراتع با هدف اصلاح و احیا و با درنظر گرفتن ظرفیت درست مرتع، برای چرای شتر هم پروانه صادر میشود. به شرط آنکه شتر جزو دام بومی و محلی منطقه باشد و افراد این دام را از نقاط دیگری به مرتع وارد نکرده باشند.
وی یادآورشد: زمانی که مرتع سیر قهقرایی پیدا کرده و گونههای علفی و پهن برگ ما در اثر خشکسالی از بین رفته باشند، اگر این مرتع امکان بازگشت به حالت اولیه را داشته باشد، باید روی آن کار کنیم. اگر چنین شرایطی وجود نداشت، با رعایت ظرفیت مرتع جایگزینی دام امکانپذیر است. به گفته وی، در یک اکوسیستم بیابانی نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که گیاهان خوشخوراک ایجاد شود.
به گفته مدیرکل امور مراتع سازمان جنگلها پروانههای چرا براساس سوابق ممیزی صادر میشود. افرادی که در مرحله ممیزی صاحبان عرف شناخته میشوند، مستندات لازم را ارائه میدهند و برایشان پروانه چرا صادر میشود. تاریخ ورود و خروج به مرتع نیز تابع شرایط اقلیمی و پوشش گیاهی منطقه است. اگر خشکسالی داشته باشیم، زمان ورود به مرتع به تأخیر میافتد و تعداد دامها نیز باید کاهش یابد همچنین اگر مرتع بهدلیل کوبیدگی خاک و... حالت تخریبی داشته باشد، در وضعیت صدور پروانهها تغییر ایجاد میشود. وی ادامه داد: در مراتع ییلاقی و قشلاقی فصل چرای دام متفاوت است و همواره کنترل میکنیم که در شرایط مناسب و در مدت زمان مناسب دام وارد مرتع شود.
یاوری خاطرنشان ساخت: دو روش مدیریتی در مرتع داریم. یکی از طریق صدور پروانه چرا و دیگری که ایدهآلترین روش است، شیوههای مشارکتی برای اجرای طرحهای مرتعداری است. در طرحهای مرتعداری ما برنامه پیشبینی میکنیم. در هر سال برنامهها باید اجرا و پایش شود. درصورت انجام تعهدات با توجه به شرایط پوشش گیاهی و طرحهای پیشبینی شده، به تعداد مشخص دام وارد مرتع میشود.
9034137