فضای این مکان در غار زیرزمینی دایره شکل قرار گرفته و قطر آن حدود پانزده متر، دالانی به طول 9 متر با عرض یک و نیم و ارتفاع تقریبا پنج متر به دهلیزی وسیع تر به طول پنج و نیم متر با عرض بیش از بیست متر با ارتفاع پنج الی چهار متر می پیوندد که این دهلیز به فضای گنبدی شکل غار باز می شود و این فضا هم از کف تا پنجره نورگیر سقف حدود دوازده متر ارتفاع دارد.

محراب این غارگنبدی شکل با مقرنس های آویخته که به دوره صفوی تعلق دارد، به نحوی احداث شده که گمان می رود در زمانی نزدیک تر تعبیه شده باشد و می توان فرض کرد که این فضا برای مقاصد مذهبی ساخته نشده باشد، یعنی نه مسجد و نه مقبره بوده است.

برخی از باستان‌شناسان آن را به دوران پیش از تاریخ نسبت می‌دهند که بعداً به صورت آتشکده و بعد از آن با تعبیه محرابی که رو به قبله دارد به صورت عبادتگاه اسلامی در آورده اند.

آثار این بنا حکایت از این می کند که ممکن است زمان احداث این مکان بسیار دور باشد و برای کاربرد دیگری به جز مسجد احداث شده باشد و به احتمال زیاد هم دوران ساخت این بنا پیش از اسلام است.

مردم برخی از ساکنان روستاهای همجوار مراسم مذهبی مناسبت های مختلف را در آنجا برگزار می کنند و نذورات خود را در کنار این مسجد قدیمی به جا می آورند.