که با این وجود سهم حقوق دولتی نسبت به بودجه عمومی کشور حدود 50 درصد است که با توجه به افزایش شمار کارکنان دولت این امر نگران کننده است و دولت در آینده با مشکل تأمین حقوق و مزایا مواجه خواهد شد.

نماینده دیگری خبر داده است 650 هزار نفر در چند سال گذشته در دولت سابق استخدام شده‌اند که جذب حدود 450 هزار تن آنان بدون ضوابط و بر اساس روابط بوده است. حدود 10 درصد از بیمه شدگان باید قراردادی می‌شدند که در این رابطه بخشهای صنعت و معدن حدود 790 درصد، ریاست جمهوری 507 درصد، تعاون 336 درصد، جهاد کشاورزی 103 درصد انحراف دارد. دولت گذشته باید حدود 125 هزار نیروی قراردادی جذب می‌کرد، اما این شمار به 548 هزار رسید. 422 هزار نفر بدون رعایت هرگونه تشریفات مانند آگهی استخدامی و برگزاری آزمون استخدام شدند. 2 درصد از 76 هزار نفری که در دو سال گذشته در وزارت آموزش و پرورش استخدام شدند بی‌سواد هستند. 14 درصد، تحصیلاتی تا مقطع ابتدایی، 19 درصد راهنمایی، 24 درصد دیپلم و 33 درصد بالاتر از دیپلم هستند که «نشانه بروز فاجعه در این حوزه است.»

از سال 83 تا 91 حدود 332 هزار نفر در آموزش و پرورش استخدام شده‌اند. درباره پرونده مهر آفرین هم اکنون حدود 392 هزار تن در انتظار استخدام بر اساس این طرح هستند که تا سه برابر این افراد بازنشسته نشوند امکان جذب این افراد وجود ندارد.» این گزارش با سر و صدای زیاد در جراید و رسانه‌ها چاپ شده، اما به جای اینکه پتک اتهام بر سر دولت سابق شود نشان دهنده آن است که از بس بخش خصوصی و آن همه شرکتها و کارخانه‌ها، بنگاه‌ها و کارگاه‌ها طی سالهای گذشته در کشور تعطیل شدند، خزانه بی‌در و پیکر دولت تنها مفری است که افراد برای تأمین معاش و سیرکردن شکم خود و زن و بچه‌شان بدان روی آورده‌اند. اینکه یکی از نمایندگان روی رقم بالای زیر لیسانسیه‌ها در وزارت آموزش و پرورش تأکید کرده‌اند و آن را فاجعه خوانده‌اند به نظر من اغراق آمیز است. مگر آموزش و پرورش نظافت‌چی و سرایدار و مستخدم نمی‌خواهد؟ مگر آموزش و پرورش فقط در تهران و شهرهای بزرگ کارمند و کارگر دارد؟ مدارس ابتدایی که نیاز به دکتر و فوق لیسانسیه برای تدریس ندارد مگر دارندگان مدارک پایین‌تر شهروند کشور نیستند؟

آقای نماینده دید محدودی دارد. کسی که زرنگ و مجرب باشد دنبال حقوق اندک دولت آن هم در مشاغل پایین نمی‌رود. امروز عمله ساده ساختمان از 30000 تومان در روز کمتر دستمزد دریافت نمی‌کند. می‌گویند یکی از شاهزادگان قاجار در حرم خود حدود پانصد زن داشت که برای او حدود صد و پنجاه فرزند دختر و پسر به دنیا آورده بودند. یکی از این فرزندان بشره‌ای تیره، موهای مجعد وزوزی و رنگ پوستی قهوه‌ای داشت و به نظر می‌رسید پدر او یک غلام سیاه بیرونی حضرت اقدس والا بوده نه خود حضرت اقدس والا! هر چه این پسر بزرگتر می‌شد متلک گویی و شک، درباره اصالت انتساب او به حضرت اقدس والا بیشتر بالا می‌گرفت. شباهت این پسر به اهالی زنگبار و ساحل آفریقا که در آن زمان عده زیادی از آنان را به ایران می‌آوردند تا حدی بود که باعث ناراحتی شاهزاده و مادرش شد و همه زیر لب می‌خندیدند. به یکی از علمای بزرگ ایران رجوع کردند. آن عالم از یک دکتر خارجی (فرانسوی) مبرز نظریه خواست معلوم شد جد بزرگ پدری آن خانم همسر صیغه‌ای شاهزاده قاجار یک برده (کنیز) زنگباری را آزاد و با او ازدواج کرده و حاصل این ازدواج پس از یکی دو نسل در سیما و پوست بدن آن پسربچه ظاهر شده است. موضوع ختم و خانم آسوده خیال و شاهزاده سربلند شد.

حالا موضوع استخدام این همه کارمند است! گویا تمام استخدامها در گذشته صحیح و قانونی و برابر مقررات و از طریق کنکورهای استخدامی و رعایت دقیق تمام قوانین و مقررات بوده و فقط این بیچاره‌ها غیرقانونی و خارج از ضوابط استخدام شده بودند. ابراز حیرت نمایندگان از سطوح تحصیلی پایین این استخدام شدگان در خور حیرت است. آیا در این کشور هزاران نفر صفر کیلومتر استخدام نشدند که در طول سالهای استخدام و دریافت حقوق از دولت محل کار را ترک کرده در مدارس و هنرستانها و آموزشکده‌ها و دانشگاه‌ها و در خارج از کشور در آکسفورد(!) به درجه تحصیلی بالا نایل نشدند؟ زنگ خطر را باید آن زمان به صدا درمی‌آوردیم که صدها شرکت و بانک و مؤسسه بیمه و کارخانه‌های خصوصی را که هم سود کافی می‌دادند، هم شغل ایجاد می‌کردند، هم مانند گاو شیرده مالیات می‌دادند، تحت تأثیر تبلیغات و القائات بچگانه چپگرایان بی‌سواد، ملی کردیم و در حقیقت دولتی کردیم و بار حقوقی بخش خصوصی را به گردن خزانه دولت گذاشتیم. هر شرکت خصوصی که دولتی شد مدیرعامل و مدیرکل و معاون و رئیس اداره و سرپرستی نمایندگی و رئیس دایره بر سازمان ساده آن اضافه شد. شرکتهایی بود که با چند نفر عضو و شماری کارگر می‌چرخید. در تمام آن شرکتها الگوی ادارات پیاده شد و هزاران نفر هم با توصیه و سفارش و نامه به عائله آنها افزوده شدند. آخر کدام دولتی 5/8 میلیون نان خور دارد، در حالی که همین چندی پیش اعلام شد چند هزار شرکت و کارخانه و کارگاه صنعتی تعطیل شده است؟ شما بخش خصوصی را ذلیل کرده‌اید معلوم است هر کس سعی می‌کند به ریسمان روزی دولت آویزان شود. دولت قبل از بس سرزنش شنید که بیکاری فزاینده است دل به دریا زد و عده زیادی را استخدام کرد. قرار نیست همه کارکنان دولت پروفسور و دکتر، مهندس و فوق لیسانسیه باشند راستی اگر افزودن نان خور بد است چرا در دولت خود اینقدر بازنشسته را دوباره اعاده کرده‌اید؟