عربستان سعودی جدید همه ما را در وضعیت عجیب ونگران کننده یی قرار داده است. آنها پس از خاورمیانه اینک اروپا را تهدید می کنند. وزیر خارجه آلمان یک کلمه گفت "لبنان را بهم نریزید" وزیر خارجه سعودی همه جا را شلوغ وبا خشم سفیر کشورش از برلین را فرا می خواند. سازمان ملل نسبت به اوضاع یمن ابراز نگرانی کرده، اما نماینده عربستان این سازمان را متهم به عدم درک واقعیت و یک جانبه گرایی می کند. عادل جبیر وزیر خارجه این کشور در مصاحبه با لیز دوزت خبرنگار بخش جهانی بی بی سی آنگاه که به او می گوید گزارش ها و آمار های رسمی حکایت از بی توجهی و نقض حقوق بشر و کشتار شهروندان یمنی دارد با پرخاش پاسخ می دهد"ما اساسا با این گونه آمار ها مشکل داشته و آنها را قبول نداریم".

عربستان در سوریه ،عراق لبنان، یمن و قطر،آن مداخلات ویرانگررا ترتیب داده و ساماندهی می کند. اما می گوید "این حق ما است". نه در حد وزیر خارجه آلمان،البته می توانیم نبینیم و نگوییم و مانع نشویم و سوداگرانه با موضو ع کنار بیاییم واتحادیه عرب هم براین وضع شرم آور صحه بگذارد.ولی لطفا پایتخت های اروپایی از زیر بار عواقب آتی این بی مسئولیتی ها شانه خالی نکنند . تکلیف واشنگتن روشن است ولی در ذهن رهبران و تصمیمات پایتخت های اروپایی چه می گذرد که سعودی ها توانسته اند همه را گروگان امنیتی و اسیر پول خود کنند؟ شرم آور! این یک واقعیت تلخ است. اما آیا با چنین واقعیت تلخی قرار است زندگی و با تبعات آن کنار بیاییم!؟.خدای من باورکردنی نیست.

یک تحلیل گر ارشد سیاست خارجی عرب مقیم پاریس که برای روزنامه فرا منطقه یی القبس چاپ کویت مطلب می نویسد می گوید"من فکر میکنم اقدامات عربستان در حال تبدیل شدن به یک متد تجاری - امنیتی دائمی خطر ناک در منطقه پرالتهاب خاورمیانه است. البته تا آنجا که به ریاض مربوط می شود رفتارآنها شاید قابل کنترل باشد - که ظاهرا نیست. اما مشکل اصلی این است که سعودی ها مترصدند حداقل سایر متحدان در شورای همکاری خلیج فارس را شریک خود در ماجراجویی هایشان کنند".او در پاسخ به این سوال که با توجه به بحران قطر فکر می کند دولت های کویت و عمان تسلیم ریاض شوند؟" می گوید "قطر که نشد عواقبش را دید.در مورد عمان بعید می دانم.آنها هم مثل قطرمحکم بوده و لقمه قابل هضمی نیستد . در باره کویت پاسخ روشنی نمی توان داد. جهت تیز سیاست ریاض علیه تهران، کار کویتی ها و رابطه شان با ایران رامشکل کرده است. کویت البته منتقد جدی دولت ایران هست. اما ترجیح می دهد خود را در همان چارچوب اعتراض های سیاسی محدود نگه دارد . در موضوع ایران نگاه شیخ صباح خالد احمد وزیر خارجه کویت به نگاه یوسف بن علوی بسیار نزدیک است تا عادل جبیر".

تا آنجا که به مخاطرات استراتژیک پیش روی خلیج فارس و خاورمیانه عربی مربوط می شود دیدگاه های این روزنامه نگار عرب تا حدود زیادی منعکس کننده واقعیت است.در واقع ما در برابر دو مخاطره متناقض قرار داریم که مشخص نسیت دو سر آن را چگونه می توان به هم نزدیک و تحلیل کرد. از یک سو عربستان تصور میکند حد وسیعی از مخاطرات که خود عامل و موجد آن بوده را می تواندبا مشارکت همپیمانانش در شورای همکاری و اتحادیه عرب مدیریت کند .به همین دلیل فشار زیادی روی آنها وارد می آورد . از سوی دیگر همین مخاطرات سبب نگرانی تضمین های حاکمیتی در کویت و عمان و یا لبنان مانند قطر شده است. رهبران این کشور ها در یک رودر بایستی تمام عیار ، نمی دانند در کدام سوی ماجرا قرار بگیرند که از تیغ تیز سعودی ها در امان بمانند . همراهی با ریاض شرایطی ناپایدار و نسبتا جنگی را به آنها تحمیل خواهد کرد. متقابلا عدم همراهی هم بسیار پرهزینه خواهد بود . وضعیت متناقض برای آنها در همین نکته دوسویه رابطه با عربستان و زیاده خواهی معطوف به گروگانگیری امنیت و حاکمیت کشورهای کوچک شورای همکاری است.هفته گذشته در واشنگتن شیخ محمد بن عبدالرحمن وزیر خارجه قطر در انتقادی آشکار از وضعیت منطقه تصریح کرد"ما شاهد رهبری بی ملاحظه و بی مسئولیتی هستیم که سعی دارد کشور های دیگر را به اطاعت محض خود وادار کند. چیزی که شش ماه پیش در قطر اتفاق افتاد اکنون در لبنان در حال وقوع است وآن تلاش برای وادار کردن کشور های کوچک تر به تسلیم شدن است". آیا پروژه خونین و یکسان سازی آسفالت گونه سیاست و حاکمیت در شورای همکاری خلیج فارس توسط ریاض در جریان است؟با نگرانی شاید!. اتحادیه عرب که روز یکشنبه این پروژه را تایید وصورتحساب آن را فورا برای رهبران ریاض صادر کرد. آنها هم اعلام کردند "نگران نباشید . پول و هزینه اش با ما،ابدا مشکلی نیست!؟". بسیار خب!ظاهرا همه چیز درست به نظر می رسد ،اما در این پروژه ویرانگر لطفا ایران را مقصر جلوه نداده و پای تهران را به میان نکشید.matinmos@gmail.com