دکتر محمد علی اصلان‌خانی در گفت و گو با ایسنا، درباره ارزیابی خود از وضعیت حال حاضر ورزش دانشگاهی در کشور اظهار کرد: البته امثال بنده نقشی در مدیریت ورزش دانشگاهی نداریم و این حوزه طی سال های گذشته بین معدود افراد بصورت چرخشی اداره شده است. بنابراین ما مشارکت نداشتیم و شاید نتوانیم نقاط ضعف و قوت را به خوبی بیان کنیم.
استاد بازنشسته دانشکده تربیت بدنی دانشگاه شهید بهشتی افزود: به اعتقاد من ورزش در کشور به صورت مقطعی و در اندک زمان‌هایی از سال مورد توجه قرار می‌گیرد. در حالی‌که ورزش نیز همانند سایر مهارت‌های زندگی باید از سنین ابتدایی و دوران مدرسه آغاز شود تا با ادامه آن به مقطع دانشگاه برسد. یکی از جدی‌ترین مشکلات در راه توسعه ورزش در کشور این است که ورزش در خانواده و مدرسه جدی گرفته نمی‌شود و جایگاهی ندارد.به همین دلیل با وجود اهمیت فراوان، به آن پرداخته نمی شود و بودجه و استراتژی خاصی نیز ندارد.
وی با بیان اینکه به دنبال همین اتفاق، ورزش در دانشگاه‌ها نیز بصورت جدی پیگیری نمی‌شود، گفت: به نظر من ورزش در دانشگاه‌ها بصورت نمایشی پیگیری می‌شود و صرف اینکه هر ساله مسابقاتی را تحت عنوان المپیاد با صرف هزینه‌هایی برگزار می‌کنند نه تنها باعث پیشرفت ورزش در میان دانشجویان نمی‌شود بلکه به سلامتی تعداد زیادی از آن‌ها نیز آسیب می‌رساند چرا که فقط چند روز در سال ورزش می‌کنند تا خود را به این مسابقات برسانند. باید برنامه‌هایی دقیق و جامع با نگاه کلان تدوین شود تا ورزش بصورت واقعی در دانشگاه‌ها ترویج پیدا کند نه اینکه به برگزاری نمایشی مسابقاتی مثل المپیاد اکتفا شود و در آخر هم عناوینی به تیم‌ها و نفرات اهدا شود و مسولیت‌ها تمام شود.
استاد مشاور دانشگاه علامه طباطبایی با تاکید بر اینکه وضعیت خوبی بر دانشجویان کشور حکمفرما نیست، گفت: جمعیت زیادی از دانشجویان کشور اهمیتی به ورزش به عنوان یک فعالیت روزانه نظم نمی‌دهند و آموزش خاصی نیز برای اینکه این دانشجویان به سمت ورزش سوق داده شوند وجود ندارد. در بسیاری از اوقات اصلا کسی نیست به آن ها بگوید که بیایید ورزش کنید یا اصلا چگونه باید ورزش کنید.
اصلان‌خانی درباره راهکارهای خود برای بهبود وضعیت ورزش در میان قشر عظیم دانشجویی کشور خاطرنشان کرد: باید برنامه‌ها دقیق و علمی باشد و از اجرای برنامه‌های نمایشی که هزینه‌های زیادی را به بار می‌آورد و منفعت خاصی هم ندارد جلوگیری شود. در کشور نیز مدیران باید بیش از ورزش قهرمانی به ورزش همگانی توجه کنند چرا که قهرمانان ورزشی در اصل از دل ورزش همگانی بیرون می‌آیند. دولت نیز باید ورزش در کشور را رایگان کند تا همه نوجوانان و جوانان که توانایی صرف هزینه برای رفتن به باشگاه‌های ورزشی را ندارند،بتوانند از فواید ورزش کردن استفاده ببرند. تنها با ورزش می‌توان نسلی کارآمد، سالم، به دور از انحراف و اثربخش در سرنوشت جامعه و ... تربیت کرد. هزینه برای پیشگیری عاقلانه‌تر از هزینه برای درمان است.
انتهای پیام
