به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تجارتی که در طول سال‌های گذشته با ممارست بازرگان‌های دو طرف به بیش از 14 میلیارد دلار رسیده و ایران و ترکیه را تبدیل به دو شریک تجاری بزرگ در سطح منطقه برای یکدیگر کرده است، حالا و در سایه لجبازی‌های ترانزیتی ترکیه به روزهایی تیره و تار رسیده است.

در شرایطی که در سایه مصوبه مجالس قانون‌گذاری دو کشور آنچه از طریق ترانزیت بین ایران و ترکیه صورت می‌گرفته تاکنون از طریق توافق دوجانبه اجرایی می شده و در دستور کار قرار داشته است حالا با اقدامات پیاپی و بدون هماهنگی ترکیه به‌طور کلی به زیر سوال رفته است.

پس از آنکه در مهرماه سال 1393 ترکیه ناگهان تصمیم گرفت آینده تجاری خود با ایران را به دنبال اختلاف‌نظرهای به وجود آمده در تعیین مابه‌التفاوت نرخ ارز جابه‌جا کند، حالا و پس از گذشت چند ماه و البته پشت سر گذاشتن چندین راه‌حل دشوار که دو طرف برای رسیدن به آنها تلاش‌های طولانی‌مدتی داشتند بار دیگر ترکیه به زیر توافقات خود زده تا اوضاع ترانزیتی کشور نامشخص شود.

بهانه جدید ترک‌ها نیز در نوع خود نامشخص است در شرایطی که طرح اجرای پلمب مخازن سوخت طرح ابتدایی خود ترکیه بود، حالا این کشور با این بهانه که نیروی انسانی کافی برای پوشش این عملیات پلمب مخازن سوخت را ندارد باعث به وجود آمدن صف‌های چندباره کامیون‌های ایرانی در مرز بازرگان شده که این روند در بعضی از روزها به بیش از 700 کامیون ایرانی در صف که کیلومتر‌ها برای عبور از مرز بازرگان فاصله دارد منتهی شده است.

هرچند ایران همچنان بر مبنای توافقات خود عمل می‌کند و حسن نیت‌اش را در مراحل مختلف این برنامه نشان داده اما به نظر می‌رسد ترکیه با مفهوم حسن نیت که وعده اعلام شده از سوی هیات تجاری اقتصادی آنها در سفر تهران بود، میانه خوبی ندارد زیرا در شرایطی که بنا بود در مدتی کمتر از سه سال حجم تجارت دو کشور از 14 میلیارد به 30 میلیارد دلار برسد به نظر می‌رسد این ماجراها هیچ وقت قصد تکمیل‌کردن این اهداف در عرصه عمل را ندارد.

هرچند با مذاکرات انجام شده بار دیگر صف کامیون‌های ایرانی کوتاه شده و به حالت عادی نزدیک می‌شود اما بهانه‌های چند باره ترکیه در طول مدتی کوتاه برای برهم زدن نظم ترانزیتی دو کشور این معضل را به وجود آورده که شاید برنامه‌ریزی‌های بلند‌مدت ماه‌های گذشته هرگز قابلیت عملیاتی شدن نداشته باشند.

انتهای پیام