به گزارش خبرنگار مهر، «جامعه‌شناسی شناخت» شاخه‌ی جدیدی از دانش جامعه‌شناسی است که در صد و پنجاه سال اخیر، نخست در فرانسه و آلمان و سپس در سایر کشورها در آثار اندیشمندان بزرگی همچون «یروزالم»، «دورکهایم»، «شئلر» و «مانهایم» مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته است. اما این بدان معنی نیست که پیش از اینها رابطه‌ی میان جامعه و اندیشه‌ی انسان‌ها از دید اندیشمندان و فیلسوفان مغفول مانده است.
منوچهر آشتیانی معرف علم نوپای جامعه‌شناسی شناخت در ایران بوده و چندین اثر در این زمینه از او منتشر شده است. وی در جدیدترین اثر خود یعنی «درآمدی بر تاریخ جامعه‌شناسی شناخت»، سیر تأمل بر رابطه‌ی دیالکتیکی میان «هستی و فکر» را از نخستین آغازه‌های تاریخ تفکر بشری از یونان و ایران باستان تا فلسفه‌ی مدرن دنبال کرده و این رابطه را در اندیشه‌ی متفکران معاصر از «بیکن»، «دکارت» و «کُنت» تا «مارکس»، «هگل»، «شئلر» و «دورکهایم» و سایرین پی گرفته است.
نشر پگاه روزگار نو با توجه به تاریخ و فلسفه‌ی رشته‌ها و حوزه‌های علوم، با نگاهی کل‌نگر، علوم انسانی را در بستر تاریخی و در نسبت با سیاست و حل مسائل اجتماعی مورد توجه قرار داده است. جایگاه رشته‌ها در کلیت علوم انسانی، تاریخ شکل‌گیری، پیدایش و تکوین علوم، تأثیر و تأثر متفکرین بر هم، منابع اصلی و مروری، ارتباط میان آن‌ها و تناسب اثر با فضای علمی کشورمان، سیر تولید و عرضه کتاب‌های پگاه روزگار نو را شکل می‌دهد.
کتاب «درآمدی بر تاریخ جامعه‌شناسی شناخت» به قلم «منوچهر آشتیانی» در ۲۷۴ صفحه در تیراژ ۵۰۰ نسخه از سوی نشر پگاه روزگار نو در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.
