به گزارش خبرنگار مهر حجت الاسلام عبدالله فتحی در نشست سیاست‌های اقتصادی پیشنهادی به دولت دهم از نگاه اقتصاد اسلامی، درباره بحران مسکن در سال جاری و اولویت‌ها و راهکارهای این بحران اظهار داشت: بیش از ۳۰ درصد خانوارها با حدود ۸ میلیون نفر در کشور مستاجرند. همچنین بیش از ۲.۵ میلیون واحد مسکونی در شهرها خالی است.
وی یکی دیگر از مشکلات بخش مسکن را ضعیف بودن معماری و شهرسازی در کشور در سال‌های پس از انقلاب عنوان و اظهار کرد: این در حالی است که معماری و شهرسازی سنتی ما بسیار گسترده بوده و الگوهای مختلفی برای شهرسازی در گذشته داشته‌ایم.
کارشناس اقتصادی ادامه داد: شهرها در چند دهه به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تعاملات و روابط اجتماعی در حال افول است. شهرهای پرند و پردیس که در بیش از یک دهه اخیر با مسکن مهر به اوج شهرسازی رسیده‌اند یکی از ضعیف‌ترین نمادهای شهرسازی هستند. ما در شهرهای جدید، اقتصاد شهری، ارتباط شهر و خانواده‌ها، تحکیم بافت معنوی و بسیاری از مسائل انسانی شهری دیده نشده است. وقتی تراکم شهری و طبقات را می‌فروشیم به این معنی است که حق تنفس و آفتاب مردم را فروخته‌ایم.
حجت الاسلام فتحی خاطرنشان کرد: تعداد حاشیه‌نشینان و افرادی که به حاشیه شهرها منتقل شده‌اند روز به روز در حال افزایش هستند. سپس برای اینکه مشکل این افراد مستأجر را حل کنیم طرح‌های ساخت و ساز ارائه می‌دهیم که وام‌های سنگینی دارد و کسانی که در اجاره مسکن خود مانده‌اند قرار است اقساط سنگین ساخت مسکن را پرداخت کنند.
وی افزود: ۷۰ درصد معاملات مسکن سوداگرانه است. دوره انتظار خرید مسکن در شهرهای بزرگ به ۴۰ سال رسیده و با احتساب دوره بازپرداخت اقساط این مدت زمانی بسیار طولانی‌تر می‌شود.
این کارشناس اقتصادی در خصوص راهکارها یادآور شد: تأمین زمین از سوی دولت باید افزایش یابد. در حالی که تولید زمین در حال حاضر صفر است. حال آنکه به طور طبیعی هر کس باید بتواند هر متراژی زمین که بخواهد خریداری کند.
وی تصریح کرد: اینکه دور شهرها محدوده تعیین می‌کنند نتایج اشتباهی در پی دارد و نتیجه یک سیاستگذاری اشتباه و تبانی نانوشته شهرداری‌ها با سوداگران زمین است تا قیمت زمین افزایش یابد و بتوانند اراضی را با پیمانکاران تهاتر کنند.
حجت الاسلام فتحی، کل اراضی زیر بار مسکونی در کشور را نیم درصد مساحت کشور دانست و خاطرنشان کرد: مجموع اراضی کشاورزی، صنعتی و مسکونی به ۵ درصد مساحت کشور نمی‌رسد.
به گفته فتحی ۱۱ میلیون نفر از جمعیت شهری در بافت فرسوده و ۲۰ میلیون نفر از جمعیت ایران در سکونت‌گاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند و بد مسکن هستند.
