به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از ایسنا، یک مطالعه اخیر بر روی یک مجموعه فسیلی ۲۵۰ میلیون ساله که قبلاً از صحرای کارو در آفریقای جنوبی کشف شده است، اسرار مختلفی را از بیل‌خزنده که با نام "بیل‌سوسمار" نیز شناخته می‌شوند، نشان داده است. حیوان عجیبی که در دوران پرمین و تریاس در زمین پرسه می‌زد و از بزرگترین رویداد فاجعه‌بار آن زمان جان سالم به در برد.



دانشمندان می‌گویند جالب توجه است که بیل‌خزنده شبیه به یک خزنده به نظر می‌رسیده، اما ویژگی‌هایی شبیه به پستانداران داشته است.



این حیوان گیاه‌خواری بوده و بدنی شبیه به خوک امروزی داشته است. بیل‌خزنده مانند گراز‌های وحشی امروزی، دو عاج کوچک داشته که احتمالاً برای پاره کردن و بریدن گیاهان سخت استفاده می‌شده است. علاوه بر این، بیل‌خزنده به جای دهان، پوزه‌ای بدون دندان داشته که عاج‌ها از کناره‌های آن بیرون می‌آمدند، البته نه دقیقا در جهت عاج‌هایی که در گراز دیده می‌شود.



به گفته محققان، فسیل‌های کشف‌شده در صحرای کارو نشان‌دهنده یک کشف بسیار نادر است، زیرا قسمت‌هایی از پوست این بیل‌خزنده‌ها حفظ شده است.

۱۱ سال از کشف اولین فسیل بیل‌خزنده در صحرای کارو می‌گذرد. از آن زمان در مجموع ۱۷۰ نمونه ماقبل تاریخ از جمله بقایای ۸ بیل‌خزنده در این مکان پیدا شده است و در کمال تعجب، دو تن از این حیوانات حتی پس از گذشت میلیون‌ها سال از مرگ‌شان در حالی که قسمت‌هایی از پوست‌شان دست نخورده دفن شده بود، پیدا شدند.



اعتقاد بر این است که شرایط بسیار خشک مانند خشکسالی موجب مرگ و فسیل شدن سریع این بیل‌خزنده‌های کشف شده، شده است و به دلیل خشکی بوده که برخی از قسمت‌های پوست آن‌ها آن‌قدر خشک شده که همراه با استخوان‌هایشان مومیایی شده است.



فسیل‌های صحرای کارو نشان می‌دهد که بسیاری از بیل‌خزنده‌ها ممکن است قبل از مرگ‌شان در جستجوی غذا و آب در این مکان جمع شده باشند.



یکی از جذاب‌ترین چیز‌ها در مورد بیل‌خزنده‌ها به عنوان یک گونه این است که ویژگی‌های پستانداران و خزندگان را با هم داشته‌اند. به همین دلیل است که آن‌ها را به عنوان دَدکمانان (Therapsids) که اجداد مستقیم پستانداران هستند و همچنین به عنوان هم‌کمانان (protomammals) طبقه‌بندی می‌شوند.



جالب اینجاست که این گونه در طول زندگی خود توانسته از یک رویداد فاجعه بار بزرگ نیز جان سالم به در ببرد. به عنوان مثال، محققان ادعا می‌کنند که ۲۵۲ میلیون سال پیش، بیش از ۷۰ درصد از حیوانات خشکی روی زمین به دلیل رویداد‌های انقراض دسته جمعی در مقیاس انبوه که عمدتاً توسط فوران آتشفشان‌های بزرگ در سیبری ایجاد شده بود، منقرض شدند.



انقراض دسته جمعی نه، اما گرسنگی و تشنگی بیل‌خزنده‌ها را منقرض کرد



بیل‌خزنده‌ها برای مدت طولانی پس از آن رویداد‌ها احتمالاً به این دلیل که در طول دوره نابودی و انقراض دسته جمعی در خواب زمستانی بوده‌اند، زنده مانده‌اند. آن‌ها همچنین یکی از اولین حیواناتی هستند که توانایی خواب زمستانی را داشته‌اند. علاوه بر این، بیل‌خزنده‌ها نه تنها در آفریقا بلکه در بخش‌هایی از آسیا (هند و چین) و قطب جنوب نیز زندگی می‌کرده‌اند.



در سال‌های پس از انقراض دسته جمعی، زمین مراحل مختلفی از تغییرات آب و هوایی را پشت سر گذاشت و بیل‌خزنده‌ها عمدتاً تحت تأثیر خشکسالی قرار گرفتند که منجر به کمبود غذا و آب شد. وقوع مکرر خشکسالی بر جمعیت آن‌ها تأثیر نامطلوب گذاشت و در نهایت باعث انقراض آن‌ها شد.



پیا ویگلیتی یک دیرینه‌شناس در موزه فیلد در شیکاگو و یکی از نویسندگان این مطالعه می‌گوید: همانطور که امروز در جریان گرم شدن کره زمین مشاهده می‌کنیم، به نظر می‌رسد که گرمایش زمین احتمال رخداد‌های شدید را افزایش می‌دهد. این ممکن است همان چیزی باشد که در تریاس اولیه رخ داده است و این خشکسالی‌های مکرر بیشتر اتفاق می‌افتاده‌اند.



این مطالعه در مجلات علمی Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology منتشر شده است.