به گزارش خبرگزاری مهر، شماره ١٤٨ماهنامه مدیریت ارتباطات ویژه شهریور ۴۰۱ در پرونده‌ای ویژه به موضوع ارتباطات علم و فناوری پرداخته است.
در این شماره مطالب و یادداشت‌های دیگری درباره ادبیات مهاجرت و تأثیر مهاجرت نویسندگان و روشنفکران بر یک جامعه، آسیب‌شناسی نفوذ سلبریتی‌ها در کلاهبرداری‌های جدید، تحلیلی بر جهان ارتباطی افراد اوتیستیک و … آورده شده است.
در ادامه خلاصه‌ای از مطالب این شماره را می‌خوانیم:
تجربه کرونا نشان داد که عدم اطمینان به علم چه آسیب‌های گسترده و عمیقی می‌تواند به زیست جمعی بزند. همین تجربه کفایت می‌کند تا ضرورت ارتباطات علم را بیشتر متوجه شویم و به کارکرد آنچه در ایران به نام «ترویج‌گری علم» شناخته می‌شود، پی ببریم. ارتباطات علم و فناوری حوزه شناخته‌شده‌ای در زیر مجموعه ارتباطات است. چیزی که شکل و محتوای ارتباطات علم را مشخص می‌کند، مخاطب و هدف از برقراری ارتباط است، اما آنچه به‌طور فلسفی به همه این کنش‌ها و فعالیت‌ها معنا و مشروعیت می‌بخشد، ارزش علم در جهان تفکر و معناست.
در این پرونده با رضا منصوری، کیهان‌شناس، فیزیکدان و مبدع واژه «ترویج‌گری علم» گفت‌وگوی مفصلی انجام داده‌ایم. ایشان معتقدند یکی از کارکردهای اصلی دانشگاه عمومی‌کردن دانش است. زهرا اجاق، پژوهشگر ارتباطات هم در مقاله‌ای به ضرورت ارتباطات علم پرداخته است. همچنین در این پرونده میزگردی با حضور سیاوش صفاریان‌پور، پژمان نوروزی، و امیرحسن موسوی مروجان علم و بنیان‌گذاران پادکست فلسفه علم داریم. آنها در این میزگرد به این موضوع اشاره می‌کنند که چرا راه ترویج‌گری علم در ایران از مسیر کیهان‌شناسی و نجوم گذشته است.
ادبیات مهاجرت
گفت‌وگوی ماه این شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات با محمود حسینی‌زاد، نویسنده و مترجم نام‌آشنای ایرانی است. با او درباره کار نویسندگی در غربت یا ادبیات مهاجرت صحبت کرده‌ایم، درباره اینکه چرا نویسندگان ما در غربت نتوانستند فروغ داخلی خود را تکرار یا حتی حفظ کنند. او در این گفت‌وگو می‌گوید: «وقتی کسی از کشوری مثل ایران، افغانستان یا عراق، یمن و… به غرب می‌آید، طول می‌کشد تا خودش را با فرهنگ و مقررات اجتماعی اینجا تطبیق دهد و با فکر «بیگانه‌ستیزی» که در این کشور هست، کنار بیاید. تمام این مسائل، دست‌وپای او را می‌بندد و زمان می‌برد تا بتواند با این اجتماع کنار بیاید.»
ساقه‌های بیرون از خاک
مروری می‌کنیم بر بعضی دیگر از مقاله‌های این شماره: امیرعباس تقی‌پور در سرمقاله این شماره درباره ضرورت آرشیوسازی به‌عنوان یکی از مهمترین کارهای روابط عمومی هر سازمان گفته است. علی ورامینی در سخن سردبیر این ماه در یادداشتی با عنوان ساقه‌های بیرون از خاک، نگاهی داشته به تأثیر مهاجرت نویسندگان و روشنفکران بر تضعیف دولت-ملت.
امیر جدیدی، عکاس و روزنامه‌نگار در مطلبی با عنوان «رئیس‌جمهور به همراه خانواده روی سکوی آزادی» درباره حضور مردان و زنان سیاست در اینستاگرام بدون آنکه قواعدش را بدانند، گفته است.
اشکان قشقایی، در سلسله‌مطالبش در صفحه جعبه‌سفید از شرایط معماری در عصر سرسام‌آور اطلاعات گفته است. علیرضا عبداللهی‌نژاد، استاد گروه روابط عمومی دانشگاه علامه طباطبایی به روابط عمومی‌های دور از مرکز پرداخته و اینکه این دور بودن چه پیامدهایی برایشان داشته است.
مصطفی سلیمانی، نویسنده و روان‌شناس در مطلبی تحلیلی جهان ارتباطی افراد اوتیستیک را به میانجی فیلم معروف فارست گامپ تحلیل کرده است. یلدا شایسته‌فر، ویراستار درباره پاکیزه‌نویسی نوشته است. مریم بهریان، روان‌شناس به آسیب‌شناسی نفوذ سلبریتی‌ها در کلاهبرداری‌های جدید پرداخته و همچنین وحید آگاه، مجید نجارزاده و غلامرضا حداد، استادان حقوق درباره صیانت خاموش و پیامدهای آن گفته‌اند.
