«محمدرضا رحیمی» که حدود شش ماه از بازنشستگی‌اش می‌گذرد، به قول خودش بعد از ۲۱ سال فعالیت در این عرصه به نظر حالا به آرامش رسیده است.
او از مسیر پر فراز و نشیب آتش‌نشانی یاد می‌کند و می‌گوید: آتش‌نشانی فقط خاموش کردن آتش نیست گاهی آن‌قدر دردناک‌تر از آتش است که یک آتش‌نشان مجبور شود تکه تکه اعضای بدن یک انسان را جمع‌آوری کند و آن وقت است که سختی حرفه‌ی آتش‌نشانی، نمود پیدا می‌کند.
وی به تنوع حوادث در حوزه آتش‌نشانی اشاره و اضافه می‌کند: هر جا که خبر از حاثه باشد، آتش‌نشانان حضور دارند؛ تصادف، سقوط، حریق، چرخ گوشت، جراحت شدید، فوت، چاه، لوله، حیوانات وحشی و هزاران سانحه‌ی دیگر.
رحیمی در گفت‌وگو با ایسنا از خودش می‌گوید که حدود ۲۱ سال پیش و در سال ۷۸ وارد عرصه آتش‌نشانی می‌شود و تمام پست‌های این حوزه تا معاونت عملیات را تجربه می‌کند و دوره‌های مختلفی را در این دوران، آموزش می‌بیند.
از او در مورد خاطرات خوب و بدش می‌پرسیم، موفقیت‌ها و ناکامی‌های یک آتش نشان و وی در این باره می‌گوید: هر جا که عملیات آتش‌نشان با وجود تمام تلاشی که به کار می‌گیرد ناموفق باشد، ناکامی است و آن را باید در خاطرات بد یک آتش‌نشان ثبت کرد؛ تمام حوادث بد برای آتش‌نشان‌ها خاطرات بد به شمار می‌روند.
وی به تنها علمیات ناموفق دوره فعالیت خود اشاره می‌کند و می‌گوید: شاید در این ۲۱ سال فعالیت، ناکامی در پیدا کردن یک جنازه، تنها زمانی بود که در عملیات خود ناموفق شدیم، زمانی که پیرمرد مقنی هیچ وقت از چاه بیرون نیامد.
وی ادامه می‌دهد: پیرمرد مقنی ۸۶ متر در عمق زمین و در یک چاه به علت نشت گازهای سمی جان خود را از دست داده بود و همه می‌دانستند که دیگر زنده نیست اما اصرار بر خارج کردن جنازه بود و عملیات‌های زیادی از سایر نقاط برای خارج کردن جنازه انجام شد و در حالی در این امر ناکام ماندیم که آخرین عملیات به عهده من بود که ناموفق بودیم و هیچگاه جنازه پیرمرد از چاه بیرون نیامد.
این آتش‌نشان یزدی با بیان این که برای پیدا کردن جنازه به عمق ۸۶ متری زمین رفته و به علت وجود آب در چاه این عملیات را با لباس غواصی انجام دادیم، می‌گوید: یکی از پمپ آب‌ها خاموش نبود و سیم بکسل به لوله تنفس من گیر کرد و پمپ آب با فشار ۸ بار، تمام تجهیزات مرا با خود می‌کشید، تنها یک نفس کافی بود تا به واسطه گازهای سمی جانم را از دست بدهم ولی خوشبختانه توانستم سیم را آزاد کنم تا مرا بالا بکشند.
رحیمی در مورد خاطرات خوش دوران آتش‌نشان بودنش نیز می‌گوید: بهترین خاطره‌ام شاید مربوط به مردی بود که به واسطه اشک فرشته‌های کوچکش از خداوند، عمر دوباره گرفت؛ آنهم پس از ۲۶ دقیقه دفن شدن زیر آواری از شن.
وی ادامه می‌دهد: این پدر خانواده ۲۶ دقیقه پس از آوار شن از زیر خاک بیرون آمد و تنها دوقلوهای کوچکش بودند که اشک می‌ریختند و من فکر می‌کنم او عمر دوباره‌اش را از همین اشک‌ها گرفت.
این آتش‌نشان باسابقه یزدی به جایگاه بسیار مطلوب یزد در زمینه آموزش و تربیت نیروی انسانی در حوزه آتش‌نشانی اشاره می‌کند و می‌گوید: با وجود مشکلات حاکم بر کشور، یزد از نظر تجهیزات تلاش خود را برای برخورداری از لوازم مورد نیاز به کار گرفته و در این باره نسبت به بسیاری از استانها سرامد است.
وی تصریح می‌کند: یزد تنها استان کشور به شمار می‌رود که هر نیروی آتش‌نشان مانند کلاه و دستکش و سایر لوازم شخصی برای خود یک دستگاه ماسک تنفس دارد و این نشان‌دهنده تلاش یزد برای تجهیز نیروهای آتش‌نشان است و در مدیریت جدید نیز برای تامین و تربیت نیروی انسانی تلاش لازم به کار گرفته شده است.
رحیمی از آموزش‌های به روز در آتش‌نشانی یزد یاد و اظهار می‌کند: با وجود همه مشکلات موجود، آموزش‌های شهرداری یزد و البته در سطح کشور به واسطه تدریس اساتید بین‌المللی، بسیار ارتقا یافته و از کشورهای دیگر فاصله زیادی ندارد.
انتهای پیام
