به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، چین قصد دارد به مانند ماهواره‌های اینترنتی "استارلینک" شرکت "اسپیس‌ایکس"، یک ابرصورت فلکی شامل حداکثر ۱۳ هزار ماهواره در مدار نزدیک زمین مستقر کند.
گفته می‌شود که این اقدام در راستای پشتیبانی از توسعه اینترنت تلفن همراه شبکه ۵G در چین است.
جزئیات چندانی در مورد این پروژه منتشر نشده است، اما گفته می‌شود هدف از آن، پر کردن شکاف‌های موجود در ارتباطات زمینی خدمات‌رسانی به مناطق روستایی در کشور پهناور چین است.
در کل، هر حرکتی که چین در فضا انجام می‌دهد، نگرانی‌هایی را در میان کارشناسان امنیتی ایجاد می‌کند، از جمله اینکه چین ممکن است چه استفاده‌هایی از این صورت فلکی ماهواره‌ای داشته باشد.
استقرار یک صورت فلکی برای ماهواره‌های اینترنتی، یک پروژه سطح بالا برای دولت چین در نظر گرفته می‌شود و می‌تواند موجب ارائه خدمات ارتباطی به سراسر جهان نه فقط در چین، بلکه در رقابت با اپراتورهای غربی باشد.
یک ابرصورت فلکی ماهواره‌ای متشکل از صدها تا هزاران ماهواره است که با هم کار می‌کنند تا تمام مناطق زمین را پوشش دهند و اغلب آنها در فاصله چند صد کیلومتری بالای سطح زمین کار می‌کنند تا خدمات اینترنتی ارائه دهند.
اما روابط بین چین و دنیای غرب در حال حاضر چندان مطلوب نیست، چرا که غرب به دلیل سرپوش گذاشتن چین بر ظهور و شیوع کووید-۱۹ از دست چین عصبانی است و هرگونه پرتاب گسترده ماهواره‌ها احتمالاً منجر به ترس از استفاده از آنها برای جاسوسی از ایالات متحده و متحدانش می‌شود.
در حال حاضر، صورت فلکی "استارلینک" با نزدیک به ۲۰۰۰ ماهواره‌ی در حال بهره‌برداری، توسعه یافته‌ترین صورت فلکی ماهواره‌ای است، اما شرکت "آمازون" نیز قصد دارد هزاران ماهواره را به مدار نزدیک زمین پرتاب کند و اتحادیه اروپا در حال بررسی آن است.
به گفته رسانه‌های دولتی چین، یک پایگاه مرکزی برای استقرار این ابرصورت فلکی در شهر چونگ‌کینگ ساخته خواهد شد. همچنین در حال حاضر ظرفیت پردازش داده محدودی در چین وجود دارد و برای یک شبکه جهانی، این کشور باید ایستگاه‌های زمینی را در سراسر جهان مستقر کند.
اولین جزئیات این ابرصورت فلکی در اواخر سال ۲۰۲۰ منتشر شد، زمانی که دولت چین به این منظور و برای استقرار دو صورت فلکی ماهواره‌ای در مدار نزدیک زمین به اتحادیه بین‌المللی مخابرات(ITU) درخواست داد.
این درخواست شامل ارسال مجموعا ۱۲ هزار و ۹۹۲ ماهواره است که در فاصله ۳۱۰ مایلی تا ۷۱۱ مایلی در مدار زمین قرار می‌گیرند. هدف این است که آنها در طیف وسیعی از باندهای فرکانسی و به طور بالقوه در سراسر جهان فعالیت کنند و به کشورهای مختلف خدمات ارائه دهند.
این تلاش، بخشی از یک برنامه پنج ساله است که تا سال ۲۰۲۶ اجرا خواهد شد و خواستار یک شبکه یکپارچه ارتباطی برای رصد زمین و ماهواره‌های مسیریابی است.
چین تاکنون ماهواره‌های رصد زمین را به فضا پرتاب کرده است، از جمله دو ماهواره به نام "گائوفن"(Gaofen) که به ادعای چین برای نظارت بر بلایای طبیعی دریایی، محیط زیست دریایی و حفاظت از آب هستند.
هیچ جزئیاتی در مورد قابلیت‌های ماهواره‌هایی که در ماه نوامبر برای جایگزینی دستگاه‌های نسل قبلی پرتاب شدند، منتشر نشده است، اما رسانه‌های دولتی می‌گویند که از آنها برای طراحی شبکه جاده‌ای، بررسی زمین و تخمین میزان محصولات کشاورزی نیز استفاده خواهد شد.
این ماهواره‌ها با دقت پنج اینچ، وضوح بی‌سابقه‌ای دارند که آنها را در سطح ماهواره‌های جاسوسی سطح بالای ایالات متحده قرار می‌دهد.
چین همچنین راه‌اندازی سیستم "بیدو"(BeiDou)، جایگزین چینی برای سیستم مسیریابی ماهواره‌ای GPS متعلق به ایالات متحده را تکمیل کرده و آن را در سطح جهانی در دسترس قرار داده است.
این فقط دولت چین نیست که ماهواره‌ها را به مدار نزدیک زمین پرتاب می‌کند، بلکه شرکت "گلکسی اسپیس" مستقر در پکن نیز قصد دارد شش ماهواره ارتباطی را در سال جاری میلادی به فضا پرتاب کند.
به نظر می‌رسد یک رقابت بین اپراتورهای غیردولتی در چین به وجود آمده است که می‌تواند در نهایت به پروژه جدید ماهواره‌ای ملی تبدیل شود.
علاوه بر نگرانی در مورد هدف واقعی استقرار این شبکه جهانی از ماهواره‌ها، آنها خطر برخورد در فضا را نیز افزایش می‌دهند و می‌تواند به فضاپیماهای دیگر آسیب برسانند.
چین نیز از آن سو، به تازگی با دو عبور نزدیک ماهواره‌های "استارلینک" از ایستگاه فضایی "تیان‌هه" چین در ماه ژوئیه و اکتبر سال گذشته، نسبت به پروژه "استارلینک" ابراز نگرانی کرد.
دولت چین در همین راستا در مورد این خطرات برخورد و خطرات بالقوه‌ای که برای فضانوردان ایجاد می‌شود، به سازمان ملل مراجعه کرد و از این نهاد بین‌المللی خواست که مسئولیت بین‌المللی کشورها را در قبال فعالیت‌های فضایی به آنها یادآوری کند.
انتهای پیام
