به گزارش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران، روند دعواها و درگیری‌های رسانه‌ای که در ورزش اوج گرفت بارها و بارها گفتیم که اشتباه است و ... قبول نکردند تا تجربه‌ای تلخ در انتظار ورزش کشور باشد.



محمد مایلی‌کهن برخلاف بیانیه‌ها و اظهاراتش اگرچه دلسوزانه حرف می‌زند اما گفتار لخت و بی‌پروایش بالاخره کار دستش داد و طبق اطلاع ما حکم حبس مایلی‌کهن تأیید و وی باید 120 روز را پشت میله‌های زندان بگذراند.



حرف ما با دایی و امثال مایلی‌کهن نیست اما روح ورزش و پیشکسوت سال‌هاست زیر سؤال رفته است. قصه شاگرد و استاد، یا هم‌خانوادگی 2 پرسپولیسی یا 2 استقلالی سال‌هاست که رنگ و بوی خود را به دادگاه و شکایت داده است.



برگه‌های هم‌تیمی‌ها به جای مهر اخوت، مهر شعب دادگاه‌ها را گرفته و این ادبیات کماکان ادامه دارد اما ...



هر وقت و هر دوره‌ای که با همین نامداران صحبت می‌کنیم نام جهان پهلوان را به زبان می‌آورند و روح پهلوانی و پوریای ولی و پهلوانی...



ای کاش گذشت می‌کرد و اسطوره فوتبال ایران در جهان و ای کاش مایلی کمی زبانش را به لطافت مایل می‌کرد و ای کاش ....



ورزش این روزها نیاز به بزرگی بزرگان دارد. یادش بخیر کدخداهای قدیم اگر هر رفتاری داشتند اما ریش سفیدشان زبان‌زد بود.



کجا هستند امثال پروین که حرفشان در پرسپولیس خریدار داشت؟



ما که غصه‌مان می‌گیرد یک ورزشکاری که روزی محبوب یک فوج هوادار بوده به خاطر همین ورزش پشت میله‌های زندان برود...



اعمال و رفتار مایلی‌کهن را توجیه نمی‌کنیم. چه بسا زیاده‌روی در آن دیده می‌شود اما بحث فقط فوتبال است و هر آنچه پیش آمده مربوط به ورزش است و از دایی می‌خواهیم نه به خاطر مایلی‌کهن، بلکه به خاطر اینکه دایره قبح این موضوع شکسته نشود از شکایتش صرف‌نظر کند.



و اما وزیر ورزش و جوانان آقای گودرزی نیز بد نیست که در این مومضوع نقش یک کدخدا را بازی کند تا ورزش اسیر یک چالش به نام عدم احترام نشود.



پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: هر کس به من کلمه‌ای بیاموزد مرا بنده خود ساخته است.



آقای دایی، مایلی‌کهن ولو اینکه مقصر باشد حق استادی به گردنت دارد و گذشت تو را بزرگتر خواهد کرد.



انتهای پیام/