فرهاد عشوندی: پسری که خودش قبل از همه می دانست چه بازیکن بزرگی است و سالهای سال قبل در شروع فوتبالش وقتی ایویچ بزرگ داشت برای رفتن به جام جهانی آماده می شد ، ساکش را انداخت روی دوشش و به بروجرد رفت تا از تومیسلاو فقید بخواهد تستش کند و نگذارد در جام جهانی فوتبال ملی ایران حسرت نداشتنش را بخورد. او البته این شانس را پیدا نکرد که همراه تیم ملی باشد و ایویچ باورش نکرد. بعدها حجازی هم این سرسختی و حاضر جوابی اش را بر نتابید و در تست ردش کرد اما علی پروین عاشق کار با بازیکنانی از این دست بود و کریمی شد ستاره فوتبال ایران. او از همان زمان تا امروز همیشه درخشان بوده. پر از حاشیه از روزی که در ویتنام داور را نوازش کرد تا روزی که لگدش را نثار کلمن آب در بازی ایران و پرتغال کرد. یاغی اما همیشه محبوب بود . او که سرعت انفجارش از شتاب اولیه بی ام دبلیوی سری هفتش بالاتر است اما برای رفتارهای اجتماعی بیرون از میدانش محبوبیتی بی نظیر دارد. این قدر محبوب که در دل دعواهای رسانه ای اش در پرسپولیس و تیم ملی ، در روزهایی که به انزوا کشیده شده بود عباس ترابیان ، سرپرست وقت تیم ملی درباره اش توصیف جالبی داشت:« این پسر می تواند تختی فوتبال باشد اگر قدرش را بدانند و برایش درست برنامه ریزی کنند. او یکی از جنس مردم است.»

این پسر اما دیگر دوران قهرمانی اش را پشت سر گذاشته. پدر 3 فرزند است و با پایان دوره فوتبالش ، موهایش را کوتاه کرده ، متین تر از گذشته سخن می گوید و سعی می کند بر رفتارش مسلط باشد. او آماده شده برای فصلی جدید در زندگی.

رسیدن به نیمکت تیم ملی برای شروع فصل جدید برای او یک پیروزیست. او به عکس علی دایی مربیگری را از نفر اول نیمکت شروع نکرده و حالا می تواند تا 4 سال دوره آموزشی را در پیش داشته باشد. درست مثل هونگ میونگ بو ، یاپ استام یا پاتریک کلایورت. اگرچه حتی یک روز دوره مربیگری نرفته اما کارلوس پیشتر روزی به علیرضا منصوریان گفته بود:« مدرک هایت را بگیر اما هیچ جای دنیا به اندازه نیمکت تیم ملی و در کنار من چیز برای یادگرفتن نداری پس سعی کن با تمام وجود یاد بگیری.» حرف هایی که منصوریان امروز می گوید خیلی به دردش خورده و فصل جدید مربیگری اش در نفت را مدیون همان نکات است. کارلوس البته از پیشتر برای کریمی برنامه داشت. درست از قبل جام جهانی زمانی که می خواست دوباره علی را به اردو دعوت کند. نه برای بازی ، برای انتقال تجربه بین المللی به تیمش. برای اینکه اغعتقاد داشت جتی پا به پای دیگران دویدن علی تیم او را پیش می برد اما ناچار شد دستیار ایرانی دیگری را با خود همراه کند . دستیاری که خیلی ساده و به خاطر اینکه عکس های اختصاصی تمرین را در اختیار سایتی تبلیغاتی قرار می داد ، در مسیر خروج از کادرفنی قرار گرفت و شرایط طوری پیش رفت که خودش اردو را ترک کرد.

کریمی اما حالا در شرایطی عصای دست کارلوس می شود که بی شک مرد پرتغالی بیش از همیشه در موضع ضعف است حتی ضعیف تر از روزهای مشابه دو سال قبل و بعد از باخت به لبنان و ازبکستان. او نه پشتوانه حمایت دولتی را دارد ، نه دیگر کفاشیان را مرعوب خود می بیند. علاقمندانش هم بر اثر انتقادهای تند منتقدان ریزش داشتند و تابویش شکسته. پس باید خود را اماده چالشی بزرگ کند. چالشی برای تجربه 4 سال بی دردسر دیگر در راس کادرفنی ایران. پس رسیدن به فینال جام ملتها مهمترین هدفی است که باید از پسش بر آید. محبوبیت کریمی آورد شماره 8 برای تیم ملی است و در سوی مقابل دانش کروش آورده سرمربی برای جادوگر پس این دو بازی را برد - برد پیش می برند. کریمی که در همه سال های فوتبالش با مربیان مختلفش چالش هایی داشته هیچ گاه با کروش به مشکلی نخورده و این قدر دوستش داشته تا برای تولدش یکی از بزرگترین کادوهای ممکن را به این مربی هدیه دهد . آن هم در شرایطی که مربی به خواسته اش برای خداحافظی از تیم ملی احترام گذاشته بود و کادوی تولد تنها به نشانه یک هدیه از سر علاقه و احترام به مربی اهدا شد.

کریمی و کروش از معامله با هم راضی هستند . به آینده ای روشن با هم فکر می کنند اما کارشناسان فوتبال به دو دسته تقسیم شده اند. آنهایی که کریمی را قربانی فرصت طلبی کروش می دانند و می گویند او با این انتخاب زیر بار داشتن دستیار اول ایرانی نرفته است. البته در سوی مقابل موافقان این تصمیم می گویند حتی اگر هدف کروش این باشد ، حتی اگر این انتخاب دست سرمربی را در پرداخت مالی باز گذاشته باشد و ... این تصمیم گامی برای آینده فوتبال است چون کریمی می تواند برای پرواز بال بگشاید . چون کروش در بهترین حالت هم اگر مربی دیگری را تحمیلی در کادرش می دید خیلی سخت نبود تا مثل مجید صالح ، به سرعت خانه نشینش کند.

4141