به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کردستان، صنایع دستی ایران به دلیل آنکه تبلور عینی فرهنگ اصیل، بومی، مردمی و معنوی کشور است، همواره معرف خصوصیات بارز و شاخص هنر و تمدن ایران بوده است.

صنایع دستی همچنین به دلیل آنکه در کنار کار کشاورزی و دامداری برای قشر کثیری از افراد ایجاد شغل جنبی و حتی در شهرها ایجاد شغل مولد واصلی نموده است از نظر اقتصاد و صنعت و به ویژه اشتغال و درآمد و دیگر شاخصهای اقتصادی نظیر تولید ناخالص ملی، درآمد ملی و درآمد سرانه نیز حائز اهمیت شایانی بوده و هست.

این «هنر-صنعت» اصیل و ارزنده مهمترین و عمده ترین منبع تامین درآمدارزی غیر نفتی است، لذا از دیدگاه تأمین بخشی از نیازهای ارزی و افزون بر آن از نگاه جلب و جذب گردشگر نیز شایسته و در خور توجه خاص است.

با توجه به اینکه طی برنامه چهارم توسعه اقتصادی و اجتماعی، توجه به اشتغال، برنامه ریزی آموزشی با جهت گیری اشتغال، تولید و توسعه صنایع درآمدی جدید، تأمین و تعمیق درآمدهای ارزی و رفع موانع بیکاری از مهمترین برنامه ها بوده و صنایع دستی به عنوان صنعتی مستقل و بومی می تواند نقش ارزنده و تعیین کننده‌ای دراین رهگذر داشته باشد و ضمناً به عنوان تولیدی فرهنگی بیشترین سهم را در معرفی فرهنگ اصیل ایران اسلامی ایفا ء نماید.

صنایع دستی با تمام ویژگی‌های فرهنگی، هنری، اقتصادی، اجتماعی خاص خود چون دیگر صنایع کوچک در رشد و توسعه اقتصادی کشور نقش بسزایی دارد.

با بررسی تاریخ صنایع گوناگون می توان متوجه این مسئله شد که ریشه این صنایع را باید در صنایع دستی جستجو کرد و می‌تواند بستر مناسبی جهت رشد فرهنگ صنعتی ایجاد نموده و دارای اثرات قابل ملاحظه‌ای در برطرف کردن و یا تخفیف و تعدیل مسائل اجتماعی و توسعه اقتصادی است.

ضمن آنکه نقش فرهنگی صنایع دستی نیز حائز اهمیت فراوان است، آنچه مسلم است از شاخص‌های مهم توسعه برای هر کشور وضعیت صنعت آن کشور است.

در این راستا دسته بندی ممالک توسعه یافته با محوریت صنعت انجام گرفته است.

صنایع کوچک به عنوان بخش قابل توجهی از صنایع کشورهای در حال توسعه در جنبه‌های مختلف اجتماعی، تولید صنعتی و ارائه خدمات در حال نقش آفرینی هستند.

در بسیاری از کشورها صنایع کوچک با اشتغال زایی ایجاد تحول و نوآوری و پیشرو در ابداع فناوری جدید و توسعه صادرات نقش قابل توجهی در توسعه اقتصادی کشور ایفاء می‌کنند.

بنابه تحقیقات انجام شده یکی از مهمترین صنایع اشتغالزای استان کردستان، صنایع دستی می‌باشد.

صنایع دستی به دلیل دارا بودن بار فرهنگی، درآمد زایی، ارزش افزوده بالا، عدم نیاز به سرمایه گذاری زیاد امکان توسعه در مناطق شهری و روستایی را دارد.

در طول تاریخ بشریت، هنرهای دستی همواره بخشی از نیازهای روحی و مادی انسان را برآورد نموده است.

کردستان با بیش از چند هزار سال قدمت در زمینه هنرهای دستی و فرهنگ غنی این منطقه، خود را از پیش کسوتان صنایع دستی می‌داند.

هنر سفال گری از زمان‌های بسیار کهن در کردستان رایج بوده و کشف اشیاء سفالین در گورستان‌های موجود در کردستان گواه این ادعاست.

در دوره ساسانیان جنس لعاب تکامل یافته و هنر کاشی‌کاری نیز در قرن 13هجری به بعد رو به پیشرفت نهاد، نمونه بارز این مطلب کاشی کاری مسجد دارالاحسان ودارالامان سنندج و خانه‌های قدیمی آن می‌باشد.

نازک کاری و اروسی سازی چوب نیز از همین زمان شروع شد و ما در این دوره آثار بسیار زیبایی همچون در و پنجره‌های اروسی شده و اشیاء نازک کاری بسیار با ارزش می باشیم.

در کنار این صنایع دستی شاهد هنر قالی بافی و گلیم بافی هستیم که با طرح‌های اصیل و رنگ‌های بسیار شاد و زیبا شهرت جهانی را به خود اختصاص داده است.

در واقع طبیعت کوهستانی و سرمای زیاد منطقه از یک سو و فقدان ارتباطات و قرار نگرفتن بر سر راه‌های بازرگانی داخلی یا بین المللی از سوی دیگر، موجب شد تا مردم نیازهای اولیه خود را از قبیل منسوجات، پوشاک، پای پوش و لوازم منزل را خود تأْمین نمایند.

تنوع زیاد صنایع دستی در زمینه تولیدات کالاهای ضروری زندگی روزمره مردم، نتیجه همین عوامل و شرایط است.

کالاهایی از قبیل موج، شال، جانماز، جاجیم، گلیم، نمد، سفال، کلاش، پوستین، فرنجی، کاسه و قاشق چوبی نمونه هایی از تولیدات صنعتی این استان در گذشته است که در حال حاضر نیز به حیات خود ادامه می دهند.

توسعه صنعت و ایجاد فرهنگ صنعتی در منطقه، در جهت محرومیت زدایی و رفع معضلاتی چون فقر واستفاده بهینه از این پتانسیل ها از سیاست گذاری ضروری به نظر می‌رسد.

انتهای پیام