گوناگون 01:25 - 17 تیر 1394
بخش «نگاه شما» برای ارائه و معرفی «نگاه» مخاطبان «تابناک» به همه موضوعات است. هر مخاطب «تابناک» می‌تواند با مد نظر قرار دادن شرایط همکاری با این بخش، «نگاه» خود را ارسال کند تا در معرض دید و داوری دیگر مخاطبان قرار گیرد.
حسین ارغوانی: اظهارات مهم رئیس محترم جمهور در دیدار با اعضای سازمان محیط زیست به مناسبت روز جهانی محیط زیست با این مضمون که دولت یازدهم دولت محیط زیست است و همه باید از ظلمهائی که در حق طبیعت و محیط زیست انجام داده ایم توبه کنیم و برای احیای مجدد آن تلاش کنیم و محیط زیست باید اولویت اول دولت و نظام و کشور و مردم باشد در کنار تاکیدات چندی پیش مقام معظم رهبری در باره لزوم حفظ محیط زیست و جلوگیری از تخریب طبیعت و کوه و جنگل و تغییر کاربری زمینهای منابع طبیعی تحت هر نام و عنوانی حاکی از اهمیت داشتن موضوع محیط زیست برای نظام و کشور است.
این سخنان و تاکیدات اقتضا دارد تا هیئت دولت در جهت تحقق این اهداف و آرمانهای ملی و انسانی گام های عملی بردارد تا در حد سخن و موعظه و شعار باقی نماند. بنا به قول رئیس جمهور محیط زیست یک امر تفننی و تزئینی نیست بلکه یک امر ضروری و حیاتی و راهبردی است. ما به بهائی بسیار گزاف به این نتیجه رسیده ایم. وضعیتی که ما اکنون در آن به سر می بریم حاصل چهار دهه بی توجهی دولتها به محیط زیست و برداشت بی رویه از منابع طبیعی پس از انقلاب بوده است لذا بعنوان یک شهروند علاقه مند به محیط زیست و کارشناس بخش انرژی به دولت و رئیس جمهور پیشنهاد می کنم تا در گام اول ساختار دولت در این زمینه اصلاح شود.
اگر قرار است که محیط زیست اولویت اول دولت و کشور باشد این امر نیاز به برنامه و بودجه و بازوی اجرائی وسازمان و تشکیلات درخور دارد. سازمان محیط زیست با این حجم بودجه و امکانات و افراد نمی تواند اولویت اول کشور باشد. سازمانی که برای اطفاء حریق جنگلها حتی یک بالگرد در مناطق جنگلی در اختیار ندارد آیا باید با چنگ و دندان آتش را خاموش کند؟ سازمانی که اختیار مدیریت منابع آب را ندارد و آب پشت سدهای وزارت نیرو جمع می شود تا همه برای مصارف کشاورزی و شرب و صنعتی به مصرف برسد و سهم زمین و حقابه محیط زیست یا اصلا داده نمی شود و یا باندازه لازم و کافی داده نمی شود آنوقت سازمان محیط زیست باید از کجا آب بیاورد تا از خشک شدن تالابها و سفره های آب زیر زمینی جلوگیری کند و مراتع و جنگلها را از نابودی نجات دهد؟
بسیار مایه تاسف و تاثر است که این کشور برای اداره ورزش قهرمانی که مربوط به فدراسیونها و باشگاهها و بخشهای غیر دولتی و خصوصی است و ریطی به دولت ندارد وزارت خانه و تشکیلات و برنامه و بودجه دارد اما برای مدیریت آب و منابع طبیعی و محیط زیست که اولویت اول کشور و مردم و دولت است و در این زمینه بحران جدی دارد تشکیلات منسجم و برنامه و بودجه مناسب ندارد.
مشکل اصلی محیط زیست اولا در افزایش جمعیت و بیش از آن در توزیع نامتوازن جمعیت و ثانیا در ساختار نامتناسب و غیر منسجم دولت است. حفظ محیط زیست بیش از هر چیز به منابع طبیعی و آب و آبخیز داری مربوط و وابسته است بیش و پیش از آنکه آب به تولید برق و سد و نیروگاه و انرژی برقآبی وابستگی داشته باشد اما مدیریت هر یک از این عوامل در دست یک سازمان و وزرات خانه جداگانه و مستقل است. مدیریت آب در دست وزارت نیرو است و منابع طبیعی و آبخیز داری در تحت نظر وزارت کشاورزی است.
وزارت نیرو از یکسو با احداث سدهای متعدد بدون مطالعات زیست محیطی بر روی رودها و تجمیع آبهای جاری در پشت آنها با هدف مهار آبهای رو زمینی برای تولید همزمان برق و تامین آب شرب و مصارف کشاورزی و صنعتی سبب خشک شدن سفره های آب زیر زمینی در طی مسیر طولانی و طبیعی و تاریخی رودها و بر هم خوردن تعادل طبیعت و محیط زیست شده و از سوی دیگر با رها کردن مدیریت منابع آب زیر زمینی در دست مردم و بهره برداران خصوصی سبب غارت آن در طی سالهای گذشته و پائین رفتن قابل ملاحظه سطح آبهای زیر زمینی و فرو نشست دشتهای کشور شده است . وزارت نیرو مسئول این فجایع زیست محیطی در طی دهه های گذشته بوده و همه مسئولین آن در گذشته و حال باید از گناهان خود توبه کنند.
توبه از گناه مربوط به گناهان فردی است اما خسارت به طبیعت و محیط زیست و منابع ملی یک گناه جمعی و جنایت بر علیه بشریت است و توبه از آن کافی و کار ساز نیست باید جلو تداوم خسارت گرفته شود. در اینجا قصد متهم کردن هیچ شخص خاص و توبیخ و محاکمه او نیست . بیش از اشخاص و ادمها ساختارها و تشکیلات نامناسب مقصر و متهمند. مدیریت برقآبی متهم ردیف اول این گناه کبیره است و به این خاطر باید متوقف شود. گناه مدیریت برقآبی این است که آب را بیش از آنکه مایه تداوم حیات انسان و محیط زیست و زمین ببیند منبع تولید برق و انرژی دیده است و با این نگاه وارونه مدیریت آب را در ذیل مدیریت برق و انرژی قرار داده و در نتیجه سبب نابودی منابع آب و تخریب محیط زیست و زمین گریده است. این نگاه عوضی باید عوض شود. آب باید بیش و پیش از آنکه منبع تولید برق و انرژی دیده شود باید مایه تداوم حیات انسان و محیط زیست دیده شود. این نگاه وقتی محقق می شود که مدیریت آب از وزارت نیرو گرفته شود و با مدیریت منابع طبیعی و محیط زیست و آبخیز داری در یک جا تجمیع شود. مدیریت آب باید از مدیریت برق و انرژی تفکیک گردیده و به طبیعت بازگردد. سدها برای مدیریت آب مناسب نیستند و سبب تبخیر آب و تخریب زمین و محیط زیست می گردند مدیریت طبیعی آب توسط خود طبیعت و رودها و زمین و مراتع و سفره های زیر زمینی انجام میشود. زمین و آبخیزها بهترین منابع ذخیره سازی آب هستند. سدها سبب تراکم آب و تجمیع جمعیت می شوند.
در یک کلمه اگر محیط زیست اولویت اول دولت و نظام و کشور است که هست لذا باید ساختارهای غلطی که مسبب ایجاد این وضعیت بوده اند اصلاح گردند تا توبه از گناه قبول شود و بهترین توبه از گناه تخریب محیط زیست و طبیعت و زمین توقف مدیریت برقآبی یعنی جدائی مدیریت آب از برق و انرژی و ایجاد مدیریت سبزآبی یعنی تجمیع مدیریت آب و منابع طبیعی و محیط زیست بجای آن است. اگرچه انرژی برقآبی پاکترین انرژی است اما مدیریت برقآبی چیزی دیگر است حاصل نیم قرن مدیریت برقآبی در کشور چیزی به جز ایجاد بحران آب و محیط زیست برای کشور نبوده و برای حل این بحران در درجه اول باید مدیریت برقآبی متوقف و بجای آن مدیریت سبزآبی ایجاد گردد.
اگر وزارت نیرو دست از مدیریت آب شیرین بردارد و آنرا به طبیعت و محیط زیست باز پس دهد از این پس مدیریت برقآبی در ذیل وزارت نیرو یا وزارت نفت و انرژی می تواند به شکلی دیگر و بهتر از این تداوم یابد و آن تولید همزمان آب و برق از طریق شیرین سازی آب دریا به وسیله انرژی های فسیلی یا اتمی است و این بهترین و مبرم ترین کاربرد انرژی اتمی برای کشورماست. آب های شور خلیج فارس و دریای عمان متصل به اقیانوس هند در ساحلی به طول 2000 کیلومتر د رکنار منابع عظیم گازی پارس جنوبی نیز در دسترس ما هستند اما نصیب ما از این دو منبع بی انتهای آب و انرژی چیست؟
با بهره برداری از این دو منبع عظیم ملی و نعمت خدادادی و ییوند دادن آنها به یکدیگر از طریق آب شیرین کنهای بزرگ می توان به تولید همزمان آب وبرق پرداخت و مشکلات مبتلا به کشور را حل کرد. امری که دولتهای عربی ساحل جنوبی خلیج فارس از آن به نحو احسن بهره برده اند و بزرگترین پروژه های شیرین سازی آب دنیا را در دست اجرا دارند. حداقل مصرف آب خط ساحلی و نیمه جنوبی و مرکزی کشور را می توان از این طریق تولید و تامین کرد و انبوه جمعیت کشور را مطابق سیاستهای کلی توسعه جمعیت مصوب رهبری در آنجا ساکن کرد. بر طبق این راهبرد نیروگاههای آینده تولید برق باید حتی الامکان در طول خط ساحل جنوبی احداث شوند و بصورت سیکل ترکیبی تولید برق و آب شیرین باشند امری که بازدهی انرژی را از حد 30% فعلی به بالای 80% افزایش خواهد داد.
کشور ما با بحران جدی آب و محیط زیست مواجه است و حل این بحران در گرو اصلاح ساختار مدیریت آب و انرژی و محیط زیست است. جدائی مدیریت آب از وزارت نیرو و ادغام مدیریت برق در وزارت نفت و تشکیل وزارت انرژی و نیز تجمیع مدیریت آب و منابع طبیعی و محیط زیست در یکدیگر جهت تشکیل مدیریت سبزآبی راه حل خروج از بحران است.
این سخنان و تاکیدات اقتضا دارد تا هیئت دولت در جهت تحقق این اهداف و آرمانهای ملی و انسانی گام های عملی بردارد تا در حد سخن و موعظه و شعار باقی نماند. بنا به قول رئیس جمهور محیط زیست یک امر تفننی و تزئینی نیست بلکه یک امر ضروری و حیاتی و راهبردی است. ما به بهائی بسیار گزاف به این نتیجه رسیده ایم. وضعیتی که ما اکنون در آن به سر می بریم حاصل چهار دهه بی توجهی دولتها به محیط زیست و برداشت بی رویه از منابع طبیعی پس از انقلاب بوده است لذا بعنوان یک شهروند علاقه مند به محیط زیست و کارشناس بخش انرژی به دولت و رئیس جمهور پیشنهاد می کنم تا در گام اول ساختار دولت در این زمینه اصلاح شود.
اگر قرار است که محیط زیست اولویت اول دولت و کشور باشد این امر نیاز به برنامه و بودجه و بازوی اجرائی وسازمان و تشکیلات درخور دارد. سازمان محیط زیست با این حجم بودجه و امکانات و افراد نمی تواند اولویت اول کشور باشد. سازمانی که برای اطفاء حریق جنگلها حتی یک بالگرد در مناطق جنگلی در اختیار ندارد آیا باید با چنگ و دندان آتش را خاموش کند؟ سازمانی که اختیار مدیریت منابع آب را ندارد و آب پشت سدهای وزارت نیرو جمع می شود تا همه برای مصارف کشاورزی و شرب و صنعتی به مصرف برسد و سهم زمین و حقابه محیط زیست یا اصلا داده نمی شود و یا باندازه لازم و کافی داده نمی شود آنوقت سازمان محیط زیست باید از کجا آب بیاورد تا از خشک شدن تالابها و سفره های آب زیر زمینی جلوگیری کند و مراتع و جنگلها را از نابودی نجات دهد؟
بسیار مایه تاسف و تاثر است که این کشور برای اداره ورزش قهرمانی که مربوط به فدراسیونها و باشگاهها و بخشهای غیر دولتی و خصوصی است و ریطی به دولت ندارد وزارت خانه و تشکیلات و برنامه و بودجه دارد اما برای مدیریت آب و منابع طبیعی و محیط زیست که اولویت اول کشور و مردم و دولت است و در این زمینه بحران جدی دارد تشکیلات منسجم و برنامه و بودجه مناسب ندارد.
مشکل اصلی محیط زیست اولا در افزایش جمعیت و بیش از آن در توزیع نامتوازن جمعیت و ثانیا در ساختار نامتناسب و غیر منسجم دولت است. حفظ محیط زیست بیش از هر چیز به منابع طبیعی و آب و آبخیز داری مربوط و وابسته است بیش و پیش از آنکه آب به تولید برق و سد و نیروگاه و انرژی برقآبی وابستگی داشته باشد اما مدیریت هر یک از این عوامل در دست یک سازمان و وزرات خانه جداگانه و مستقل است. مدیریت آب در دست وزارت نیرو است و منابع طبیعی و آبخیز داری در تحت نظر وزارت کشاورزی است.
وزارت نیرو از یکسو با احداث سدهای متعدد بدون مطالعات زیست محیطی بر روی رودها و تجمیع آبهای جاری در پشت آنها با هدف مهار آبهای رو زمینی برای تولید همزمان برق و تامین آب شرب و مصارف کشاورزی و صنعتی سبب خشک شدن سفره های آب زیر زمینی در طی مسیر طولانی و طبیعی و تاریخی رودها و بر هم خوردن تعادل طبیعت و محیط زیست شده و از سوی دیگر با رها کردن مدیریت منابع آب زیر زمینی در دست مردم و بهره برداران خصوصی سبب غارت آن در طی سالهای گذشته و پائین رفتن قابل ملاحظه سطح آبهای زیر زمینی و فرو نشست دشتهای کشور شده است . وزارت نیرو مسئول این فجایع زیست محیطی در طی دهه های گذشته بوده و همه مسئولین آن در گذشته و حال باید از گناهان خود توبه کنند.
توبه از گناه مربوط به گناهان فردی است اما خسارت به طبیعت و محیط زیست و منابع ملی یک گناه جمعی و جنایت بر علیه بشریت است و توبه از آن کافی و کار ساز نیست باید جلو تداوم خسارت گرفته شود. در اینجا قصد متهم کردن هیچ شخص خاص و توبیخ و محاکمه او نیست . بیش از اشخاص و ادمها ساختارها و تشکیلات نامناسب مقصر و متهمند. مدیریت برقآبی متهم ردیف اول این گناه کبیره است و به این خاطر باید متوقف شود. گناه مدیریت برقآبی این است که آب را بیش از آنکه مایه تداوم حیات انسان و محیط زیست و زمین ببیند منبع تولید برق و انرژی دیده است و با این نگاه وارونه مدیریت آب را در ذیل مدیریت برق و انرژی قرار داده و در نتیجه سبب نابودی منابع آب و تخریب محیط زیست و زمین گریده است. این نگاه عوضی باید عوض شود. آب باید بیش و پیش از آنکه منبع تولید برق و انرژی دیده شود باید مایه تداوم حیات انسان و محیط زیست دیده شود. این نگاه وقتی محقق می شود که مدیریت آب از وزارت نیرو گرفته شود و با مدیریت منابع طبیعی و محیط زیست و آبخیز داری در یک جا تجمیع شود. مدیریت آب باید از مدیریت برق و انرژی تفکیک گردیده و به طبیعت بازگردد. سدها برای مدیریت آب مناسب نیستند و سبب تبخیر آب و تخریب زمین و محیط زیست می گردند مدیریت طبیعی آب توسط خود طبیعت و رودها و زمین و مراتع و سفره های زیر زمینی انجام میشود. زمین و آبخیزها بهترین منابع ذخیره سازی آب هستند. سدها سبب تراکم آب و تجمیع جمعیت می شوند.
در یک کلمه اگر محیط زیست اولویت اول دولت و نظام و کشور است که هست لذا باید ساختارهای غلطی که مسبب ایجاد این وضعیت بوده اند اصلاح گردند تا توبه از گناه قبول شود و بهترین توبه از گناه تخریب محیط زیست و طبیعت و زمین توقف مدیریت برقآبی یعنی جدائی مدیریت آب از برق و انرژی و ایجاد مدیریت سبزآبی یعنی تجمیع مدیریت آب و منابع طبیعی و محیط زیست بجای آن است. اگرچه انرژی برقآبی پاکترین انرژی است اما مدیریت برقآبی چیزی دیگر است حاصل نیم قرن مدیریت برقآبی در کشور چیزی به جز ایجاد بحران آب و محیط زیست برای کشور نبوده و برای حل این بحران در درجه اول باید مدیریت برقآبی متوقف و بجای آن مدیریت سبزآبی ایجاد گردد.
اگر وزارت نیرو دست از مدیریت آب شیرین بردارد و آنرا به طبیعت و محیط زیست باز پس دهد از این پس مدیریت برقآبی در ذیل وزارت نیرو یا وزارت نفت و انرژی می تواند به شکلی دیگر و بهتر از این تداوم یابد و آن تولید همزمان آب و برق از طریق شیرین سازی آب دریا به وسیله انرژی های فسیلی یا اتمی است و این بهترین و مبرم ترین کاربرد انرژی اتمی برای کشورماست. آب های شور خلیج فارس و دریای عمان متصل به اقیانوس هند در ساحلی به طول 2000 کیلومتر د رکنار منابع عظیم گازی پارس جنوبی نیز در دسترس ما هستند اما نصیب ما از این دو منبع بی انتهای آب و انرژی چیست؟
با بهره برداری از این دو منبع عظیم ملی و نعمت خدادادی و ییوند دادن آنها به یکدیگر از طریق آب شیرین کنهای بزرگ می توان به تولید همزمان آب وبرق پرداخت و مشکلات مبتلا به کشور را حل کرد. امری که دولتهای عربی ساحل جنوبی خلیج فارس از آن به نحو احسن بهره برده اند و بزرگترین پروژه های شیرین سازی آب دنیا را در دست اجرا دارند. حداقل مصرف آب خط ساحلی و نیمه جنوبی و مرکزی کشور را می توان از این طریق تولید و تامین کرد و انبوه جمعیت کشور را مطابق سیاستهای کلی توسعه جمعیت مصوب رهبری در آنجا ساکن کرد. بر طبق این راهبرد نیروگاههای آینده تولید برق باید حتی الامکان در طول خط ساحل جنوبی احداث شوند و بصورت سیکل ترکیبی تولید برق و آب شیرین باشند امری که بازدهی انرژی را از حد 30% فعلی به بالای 80% افزایش خواهد داد.
کشور ما با بحران جدی آب و محیط زیست مواجه است و حل این بحران در گرو اصلاح ساختار مدیریت آب و انرژی و محیط زیست است. جدائی مدیریت آب از وزارت نیرو و ادغام مدیریت برق در وزارت نفت و تشکیل وزارت انرژی و نیز تجمیع مدیریت آب و منابع طبیعی و محیط زیست در یکدیگر جهت تشکیل مدیریت سبزآبی راه حل خروج از بحران است.
6714476
