گوناگون 08:54 - 24 بهمن 1394
اینجا روستای «سرزه چارکان»، یکی از ده‌ها روستای قحطی‌زده و خشک بشاگرد. یکی از همان‌ها که سالهاست فراموش شده. جایی دور، انتهای بیابان. تبعید در نیستی.
مردم اینجا آب ندارند. برق ندارند. گاز ندارند. محرومند از ساده‌ترین حقوق زیستن و یک جایی در این محرومیت و نیستی خدیجه زندگی می‌کند. دختری چهارساله که با خانواده‌ای هشت نفره و «بی‌سواد» در روستای سرزه روزگار می‌گذراند. چهار سال خاموش، بی نور و رنگ. خدیجه و برادرش «دیستروفی قرینه» دارند، این یعنی چیزی نزدیک به نابینایی مطلق. دردی اضافه بر بقیه نداشتن‌ها و محرومیت‌ها. زندگی خدیجه در جایی می‌گذرد که بقیه خانوارهایش هم اوضاع چندان خوبی ندارند، در «سرزه چارکان»، دور و بی آب و علف، که گویی تابحال گذر هیچ فرد و مسوول و سازمانی آنجا نیافتاده است. برای اطلاع بیشتر و کمک به خدیجه با شماره 61972000-021 خبرگزاری ایسنا تماس حاصل فرمائید.
*عکاس: همت خواهی/ایسنا
7677826
