به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث سایت، یک داروی ژنی جدید همراه با هورمون درمانی توانایی بهبود میزان بقای زنان مبتلا به ناهنجاری ژنتیکی در سرطان را دارد. نتایج مطالعه جدید نشان داد که بیماران مبتلا به سرطان سینه متاستاتیک که داروی Capivasertib را دریافت کرده بودند، تقریباً دو برابر بیشتر از افرادی که تنها درمان استاندارد داشتند زنده ماندند.
Capivasertib یک مهارکننده هدفمند اصلی پروتئین محرک سرطان AKT است که به عنوان PKB نیز شناخته می‌شود. این پروتئین یک گره کلیدی در یک شبکه سیگنال دهی است که در طیف وسیعی از سرطان‌ها غیرقابل تنظیم می‌شود و به روند پیشرفت بیماری کمک می‌کند. این مطالعه خاص، اثربخشی capivasertib را که فعالیت AKT را مهار می‌کند، مقایسه کرد و آن را با فولوسترانت، که یک درمان هورمونی است که پزشکان در حال حاضر از آن استفاده می‌کنند، ترکیب کرد.
سرطان سینه متاستاتیک زمانی است که سلول‌های سرطانی از پستان به سایر قسمت‌های بدن پخش شده‌اند. این سرطان به عنوان سرطان سینه پیشرفته یا مرحله ۴ طبقه بندی می‌شود. سرطان سینه متاستاتیک پیشرفته‌ترین مرحله سرطان سینه است. سرطان سینه زمانی ایجاد می‌شود که سلول‌های غیرطبیعی سینه شروع به تقسیم غیرقابل کنترل می‌کنند. تومور، توده یا مجموعه‌ای از این سلول‌های غیر طبیعی است.
متاستاز به سلول‌های سرطانی گفته می‌شود که به ناحیه جدیدی از بدن گسترش یافته‌اند. در سرطان سینه متاستاتیک، سلول‌ها ممکن است به استخوان‌ها، مغز، کبد و ریه‌ها گسترش یابند. نام سرطان بر اساس منشأ اولیه آن است زیرا سلول‌های سرطانی عامل آن هنوز سلول‌های سرطان سینه هستند. سرطان سینه که به سایر قسمت‌های بدن گسترش می‌یابد هنوز سرطان سینه نامیده می‌شود.
از آنجایی که میزان مرگ و میر در این مرحله بسیار بالا است، اهداف اصلی درمان سرطان سینه متاستاتیک این است که اطمینان حاصل شود که بیماران موارد زیر را داشته باشند:
• طولانی‌ترین بقای ممکن با این بیماری
• کمترین عوارض جانبی ممکن از سرطان و درمان آن
• بهترین و طولانی‌ترین کیفیت زندگی ممکن
کارشناسان بیان کرده‌اند برای بیمارانی که سرطان لاعلاج آنها تشخیص داده شده است، درمان هورمونی می‌تواند حداقل برای تضمین مدت زمان زنده ماندن طولانی‌تر بیماران مؤثر باشد.
متخصصان، هورمون درمانی یا درمان غدد درون ریز را به عنوان یک درمان مؤثر برای بسیاری از تومورها تعریف می‌کنند که تست گیرنده‌های استروژن (ER) یا گیرنده‌های پروژسترون (PR) مثبت است.
بر اساس نتایج گزارش شده تقریباً ۵۵ درصد از زنانی که تحت آزمایش بودند، می‌توان انتظار داشت که ۳۹ ماه پس از تجویز داروی Capivasertib زنده بمانند. این دارو در مقایسه با هر درمان دیگری تاکنون نتایج بهتری از خود نشان داده است.
