اما عمان در آن روزها به یک تیم غول کش بدل شده بود.

عمانی‌ها در مقدماتی جام ملت‌ها نپال را (7 ـ 0)  بردندو پس از باخت (1 ـ 0) از کره جنوبی، 6 گل به ویتنام زدند.

بازی‌های دور برگشت در عمان برگزار شد و جنگجویان پس از برد (6 ـ 0) مقابل نپال، کره جنوبی را با سه گل هالی الضبط، هاشم صالح و فوزی بشیر (3 ـ 1) شکست دادند. برد (2 ـ 0) مقابل ویتنام عمان را صدرنشین گروه کرد. زیرا کره‌ای‌ها در برابر ویتنام (1 ـ 0) باخته بودند!

تیم غول کش در مرحله نهایی نیز دلاورانه نبرد کرد. امّا شاگردان «میلان ماچالا» در روز 20  جولای 2004  در شرایطی که لایق پیروزی مقابل ژاپن بودند (1 ـ 0) از ژاپن باختند.

چهار روز بعد «عماد علی سلیمان الحوسنی» کاری بزرگ کرد و در دقایق 31 و  40 دروازه ایران را باز کرد. به نظر می‌رسید شگفتی بزرگی در حال رقم خوردن است.

امّا عبدالرحمن دلاور داور ایرانی الاصل بحرینی از اخراج مسلّم محمدنصرتی خودداری کرد. از قضا علی کریمی همان توپ را به گل بدل ساخت و ایران به بازگشت امیدوار شد.

چیزی نمانده بود که به دنبال ضدحملات پشت سر هم عمانی ها کار دو مدافع ایران( رحمان رضایی و ناجی بداوی) به کتک کاری کشیده شود که ماجرا ختم بخیر شد.

در ادامه هم ابراهیم میرزاپور چند ضد حمله حریف را مهار کرد و داور سرانجام با تکرار بی‌دلیل یک ضربه کاشته در دقیقه(4+90) سبب به ثمر رسیدن گل تساوی ایران شد که نصرتی به ثمر رساند!

به این ترتیب شاگردان برانکو در یکی از معدود روزهای ضعیف خود نجات یافتند. رضایی، نصرتی و بداوی محروم شدند و عمان هم پس از برد (2 ـ 0) مقابل تایلند 4 امتیازی شد و از صعود به دور بعد بازماند.