محمد فنایی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایسنا، درباره وضعیت داوری فوتبال ایران اظهار کرد: فعلا داورانی که برای این مملکت افتخار آفریده‌اند زیر سوال هستند. کسانی که ما را متهم می‌کنند که در برنامه تلویزیونی نظر دیگران را ارائه می‌دهیم. با این وصف چه توقعی داریم که داوران ما پیشرفت کنند و بین‌المللی شوند؟

وی ادامه داد: کسی برای داوری ایران ارزش قائل نیست. هر کسی خواست علیه داوران پرخاش می‌کند. آیا در این فضا کسی می‌تواند رشد کند؟ من البته معتقدم که داوری‌مان افت کرده و برخی داوران هم بازنشسته شده‌اند و کناره‌گیری کرده‌اند. اختلاف دپارتمان و کمیته‌ هم در این زمینه بی تاثیر نبود که خوشحالیم امروز آنها با هم کار می‌کنند.

فنایی ادامه داد: داوری ایران در حال پوست انداختن است. داوران جوانی آمده اند که برای پخته شدن به زمان نیاز دارند. وقتی داوران به مرز بازنشستگی می‌رسند فقط می‌شود به عنوان افراد قابل احترام به آنها نگاه کرد و در جاهای دیگر از ایشان بهره برد. تیم‌ها برای پخته شدن داوران جوان باید صبور باشند. داوران جوان اشتباه می‌کنند اما مغرضانه قضاوت نمی‌کنند.

کمک داور بین‌المللی اسبق ایران همچنین گفت: امید است که داوران جوان امروز پیشرفت کنند و الیت شوند. آنها به حمایت جامعه، پیشکسوتان و رسانه‌ها نیاز دارند. متاسفانه جوی که در ایران است در هیچ جای دنیا نیست. به محض این که یک تیم می‌بازد تا چند هفته‌ به داور ایراد می‌گیرد و گاهی این ایرادها با توهین و رفتارهای برخی طرفداران بی منطق همراه می‌شود.

فنایی افزود: در همه جای دنیا داوران در حکم شوالیه هستند و همه اقشار جامعه به آنها احترام می‌گذارند. در ایران اما به داوران بی احترامی می‌کنند. البته فکر می‌کنم قانون منع مصاحبه علیه داوران کم‌کم جا می افتد ولی این مساله خیلی سخت است و وقتی بازی‌ها به مراحل حساس برسد، ممکن است دوباره اعتراض‌ها اوج بگیرد.

وی در ادامه گفت: فغانی داور خوب و الیت ماست. آیا به او اجازه داوری می‌دهیم؟ به محض این که یک اشتباه می‌کند آنقدر آزارش می‌دهند که مشکل پیدا می‌کند. هر چند هنوز هم معتقدم که در بازی استقلال و سپاهان، خطای خسرو حیدری هند بود.

عضو سابق کمیته‌ داوران فدراسیون فوتبال ادامه داد: در این سفره پر برکت فوتبال و لیگ برتر که اسمش حرفه‌ای است، همه سود می برند جز داوران. آنها که بیشتر می برند هم توقع‌شان بیشتر است! در جامعه فوتبال به هیچ کس رحم نمی‌کنند. آنها حتی کارشناسی را که در رسانه ملی برای آگاه کردن مردم وظیفه‌اش را انجام می‌دهد و بدون دریافت یک ریال کار می‌کند، این طور مورد تاخت و تاز قرار می‌دهند.

وی ادامه داد: کارشناس ها بر اساس تجربه‌شان درباره صحنه‌ای نظر می‌دهند ولی مورد هجمه و توهین و افترا قرار می‌گیرند و بی جهت با آنها بداخلاقی می‌شود. این افراد به دنبال منافع خودشان هستند و احترام دیگران برایشان هم نیست. آنها توقع دارند که احترام یکطرفه باشد. کافی است داور یا کارشناس داوری کاری کند که برای آقایان جالب نباشد یا به سودشان نباشد، شمشیر را برایشان از رو می‌کشند. جواب این‌ها فقط حفظ آرامش است.

فنایی همچنین گفت: داوران جوان ما به حمایت نیاز دارند. در برهه‌ای در داوری بین‌المللی ما خلأ ایجاد شد و حالا جوان‌ها باید آن را پر کنند. تیم ما باید در قبال آنها صبور باشند و اشتباه هایشان را تحمل کنند. مگر بازیکنان اشتباه نمی‌کنند؟ باید با داوران تعامل و اشتباه‌هایشان تحمل شود.

پیشکسوت داوری فوتبال ایران همچنین در پاسخ به این سوال که آیا بی‌احترامی به داوری‌ها برطرف می‌شود یا نه؟ گفت: من بعید می‌دانم چون نشانه‌ای نیست. من در زندگی کاری‌ام نه حاشیه‌ای بودم و نه به کسی بی احترامی کردم. تلاش کردم آنچه یاد گرفته‌ام به دیگران انتقال دهم. چیزی با خود به آن دنیا نخواهم برد. به جای آن که مرا تشویق کنند، افترا می زنند و هزار چیز را که خودشان انجام می‌دهند به من نسبت می‌دهند.

وی افزود: عجیبش این است که بزرگان فوتبال این کار را می‌کنند. همین کارها تنش را به سکوها می‌کشاند و آن وقت نمی‌شود تماشاگران را مهار کرد. سختی فوتبال ما همین است. تا این نوع تفکر وجود دارد، فوتبالمان هم در جا می‌زند و منتظر معجزه می‌ماند که تیم ملی به جام جهانی برود و آن وقت همه بداخلاقی‌ها پشت جام جهانی مخفی شود.

ا‌نتها‌ی پیا‌م