ویژگی‌های یک کفش اداری مناسب

در بین تمامی پوشش‌هایی که برای قسمت‌های مختلف بدن استفاده می‌شود کفش از نقشی بسیار مهم در حفظ سلامتی برخوردار است. کفش به عنوان پوشش پاها مورد استفاده قرار می‌گیرد و پاها به عنوان قلب دوم شناخته می‌شوند. بر اساس کاربرد، کفش‌ها به انواع متفاوتی تقسیم می‌شوند. کفش‌های ایمنی برای محیط‌های کاری که انواع خطرات فرد را تهدید می‌کند لازم است استفاده شوند.  اما نکاتی که هنگام انتخاب کفش مناسب می‌بایست مد نظر گرفته شوند چه مواردی هستند؟ با این مطلب از شرکت تجهیزات ایمنی یونکس همراه گردید تا با مهم‌ترین ویژگی‌های یک کفش اداری مناسب آشنا شوید.

احتمالاً تا کنون شنیده اید که کفش‌های نامناسب و پاشنه بلند موجب عوارضی از قبیل قوس کمر، آسیب به پنجه‌ی پا و یا انحراف شست پا می‌شود. بسیاری از این آسیب‌ها با استفاده از کفش مناسب قابل جلوگیری هستند. یکی از متخصصین برجسته در زمینه‌ی کفش معتقد است به منظور حفظ سلامتی و جلوگیری از آسیب به پاها و دیگر اعضای بدن، یک کفش می‌بایست سه خصوصیت را دارا باشد:

طراحی کفش باید به گونه ای باشد که به سلامتی ما آسیب وارد نکند. کفش‌های پاشنه بلند مصداق بارز کفش‌های آسیب زننده به شمار می‌روند. همچنین تنگی کفش و یا تحت فشار قرار گرفتن بخشی از پا به واسطه‌ی کفش را می‌توان یکی دیگر از این موارد عنوان کرد. تنگی کفش باعث بی حسی موضعی نیز خواهد شد.

کفش نامناسب می‌تواند باعث بروز مشکلات فراوانی شود که در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم.

• میخچه

میخچه به قسمت سخت شده‌ی پوست مرده گفته می‌شود که در نقاط برجسته‌ی استخوان مانند مفصل ایجاد می‌گردد.

• مشکلات ناخن‌ها

عفونت قارچی ناخن از رایج‌ترین مشکلات پا به واسطه‌ی کفش نامناسب شمرده می‌شود. عفونت ناخن زمانی ایجاد می‌شود که دو طرف ناخن‌های پا پوست را سوراخ کنند. کفش تنگ یکی از مهم‌ترین عوامل بروز این مشکل است.

• قارچ پا

درماتوفیت نوعی از قارچ است و عامل ایجاد قارچ پا شناخته می‌شود. این نوع قارچ بسیار آزار دهنده و مسری است. استفاده از کفش طبی یکی از مهم‌ترین راه‌های جلوگیری از ابتلا به قارچ پا ذکر می‌شود.

به طور کلی کفش مناسب می‌بایست قوس‌های کف پا را پر کند. از دیگر فاکتورهای یک کفش مناسب می‌توان به نرمی آن اشاره کرد. قابلیت ارتجاع و نرمی کفش در حقیقت مهم‌ترین ویژگی کفه‌ی کفش است. استانداردهایی نیز در زمینه‌ی کفش مناسب تعریف شده است؛ اختلاف ارتفاع بین پاشنه و پنجه‌ی کفش نمی‌بایست از دو و نیم سانتی متر تجاوز کند.

خریدن کفش‌هایی که از تزئینات زیادی برخوردار هستند به دلیل اینکه وزن کفش را افزایش می‌دهند به هیچ وجه توصیه نمی‌شوند. کفش‌های سنگین اصولاً فشار بیشتری به پا وارد می‌کنند و به همین دلیل برای سلامتی پاها مناسب نیستند.

اساساً کف پای افراد به سه گروه قوس دار، معمولی و پهن تقسیم بندی می‌شود.

کف پای قوس دار: افرادی که دارای کف پای قوس دار هستند همیشه با خطر پیچ خوردگی پا مواجه هستند. به همین دلیل انتخاب کفشی که با کفی خود کف پای شما را به طور مناسبی پوشش دهد از اهمیت برخوردار است.

کف پای معمولی: افرادی که کف پاهای آن‌ها معمولی است غالباً با مشکل در انتخاب کفش مواجه نیستند. بنابراین توجه به نکات کلی در خرید کفش برای آن‌ها می‌تواند کافی باشد.

کف پای پهن: قوس کف پا در این گروه از پاها یا بسیار کم است و یا وجود ندارد، به همین دلیل پاشنه‌ی پا همیشه تحت فشار است. این گروه از افراد را پیچ خوردگی داخل پا تهدید می‌کند.

نکات خرید کفش اداری

کفش کاری و یا به عبارتی اداری غالباً سیاه و یا قهوه ای رنگ است. اگرچه قانون خاصی برای رنگ کفش کار و کفش اداری وجود نداشته و این موضوع بیشتر سلیقه ای است. این دسته از کفش‌ها لازم است پاشنه ای کوتاه و بسیار کوچک داشته باشند. لبه‌ی آن‌ها مربع شکل است و اکثراً با بند بسته می‌شوند. بند کفش باعث جلوگیری از لغزیدن پا به سمت داخل می‌شود. اگر پا به سمت داخل بلغزد احتمال پیچ خوردگی آن و آسیب به قوزک پا زیاد می‌شود. کفش مناسب اداره می‌بایست با انواع لباس‌ها سازگار باشد.

 جنس چرم برای کفش‌های اداری مورد توصیه است، چرا که راحت بوده، از دوام بالایی برخوردار است و به راحتی می‌توان با واکس زدن آن‌را تمیزو براق نگاه داشت. در واقع چرم طبیعی با حالت پا سازگاری پیدا کرده و باعث راحتی بیشتر خواهد بود. همچنین لازم است کفشی را انتخاب و تهیه کنید که راه رفتن با آن در هر شرایطی امکان پذیر باشد. دقت کنید که راحتی و کارآیی کفش از زیبایی آن به مراتب مهم‌تر است. بنابراین بیشتر به دنبال یک کفش راحت باشید تا یک کفش زیبا.

اکثر افراد برای کفش اداری به سراغ کفش‌های طبی می‌روند. باید بدانید یک کفش صرفاً به دلیل داشتن نام طبی در این گروه از کفش‌ها قرار نمی‌گیرد. کفش طبی می‌بایست دارای خصوصیاتی باشد که با مهم‌ترین آن‌ها آشنا می‌شویم.

نیرویی که در حال راه رفتن به کف پا وارد می‌شود در حدود دو برابر وزن بدن است. به همین دلیل کفه‌ی کفش طبی باید از استحکام کافی برخوردار باشد تا بتواند نیروی وارده به کف پا را جذب کند.

کفی کفش طبی باید کاملاً متناسب با قوس پا باشد. خاصیت الاستیکی و سبک بودن از خصوصیات مهم کفی کفش به شمار می‌روند.

کفش می‌بایست کاملاً به اندازه‌ی پا باشد، نه گشادتر و نه تنگ‌تر.همانطور که اشاره شد کفش تنگ مشکلات فراوانی را برای پا به همراه خواهد آورد. در کفش‌های گشاد پا به درستی قرار نگرفته و در کفش بازی می‌کند. همین موضوع میتواند باعث زمین خوردن فرد شود.

رویه‌ی کفش باید انعطاف پذیر باشد، همانطور که گفته شد جنس مورد ترجیح در کفش‌ها چرم است.

قسمت جلویی کفش می‌بایست از فضای کافی برای انگشتان برخوردار باشد. فاصله‌ی مناسب بین نوک انگشت شست و نوک کفش یک سانتی متر می‌باشد.

Foot bed و یا کف داخلی کفش باید از قوس‌هایی متناسب با قوس کف پا تشکیل شده باشد. مهم‌ترین قوس کف پا قوس طولی آن است. بنابراین کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی آن کمی برجسته تر باشد.

کفش‌های بدون پاشنه و کفش‌های با پاشنه‌ی بلند به یک اندازه زیان آور هستند. اندازه‌ی متعادل برای پاشنه‌ی کفش بین یک و نیم تا چهار سانتی متر است.

قسمتی که مچ پا را در برمی‌گیرد می‌بایست بسیار نرم باشد. از دیگر بخش‌هایی که انعطاف پذیری و نرم بودن آن مهم تلقی می‌شود می‌توان به زبانه‌ی کفش اشاره کرد.

فراموش نکنید:

• کفشی مناسب است که در طولانی مدت پا را خسته نکرده و تحت فشار قرار ندهد.
• زیبایی کفش به تنهایی مهم نیست، بلکه کفشی که از آسیب دیدن پاهای شما جلوگیری کند ارزش خریدن دارد.
• در دوران بارداری چنانچه لازم است کفش اداری تهیه کرده و پاهای خود را برای ساعات طولانی در آن قرار دهید بهتر است از کفش‌های راحتی که جنس و بافت نرمی دارند استفاده کنید.
• افرادی که از کمردرد رنج می‌برند بهتر است کفش‌های طبی به پا کنند.
• بهترین زمان برای انتخاب و خرید کفش در ساعات پایانی روز است.
• هنگام خرید کفش حداقل ۱۵ دقیقه کفش را پوشیده و مطمئن شوید که به پاهای شما فشاری وارد نمی‌شود.
• بهتر است کفی کفش را با انگشتان خود فشار دهید تا مطمئن شوید که نرم و مناسب است.
• به طور کلی بدترین کفش‌ها برای سلامت پا کفش‌هایی هستند که دارای پاشنه‌های بلند و باریک اند.