این ساختمان 17 طبقه متعلق به حبیب‌الله‌ القائیان بود. وی به همراه برادرش بعد از سفر به آمریکا و آشنایی با صنعت پلاستیک‌سازی، در سال 1337 شرکت پلاسکو را تاسیس کردند و نام این ساختمان نیز از نام همین شرکت گرفته شد.

پلاسکو به عنوان مدرن‌ترین ساختمان آن دوران، یکی از مهم‌ترین مراکز تولید و فروش پوشاک در تهران بود و از آن به عنوان نماد تهران جدید نام برده می‌شد.

این ساختمان بعد‌ها با سربرآوردن دیگر ساختمان‌های مدرن و تجاری از مرتبه برتر خود نزول کرد اما همیشه به عنوان یکی از نماد‌های تجاری تهران به همراه ساختمان آلومینیوم مطرح بود.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، القائیان دستگیر و اعدام و ساختمان پلاسکو به همراه دیگر دارایی‌های وی به بنیاد مستضعفان واگذار شد.

این ساختمان در آخرین روز استقرارش مشتمل بر 590 واحد تجاری بود.

پنجشنبه 30 دی 1395 و 54 سال بعد ساخت این ساختمان، پلاسکو بر اثر آتش‌سوزی فروریخت.