نگاهی به اسناد گذشتگان نمایش دهنده ی استفاده بشر از اختیارات و حق انتخاب اوست که بلندای آن به قواره ی قامت تاریخ است و با انتخاب های بجا و نابجا فتنه ها و حماسه ها ساخته است و بعداز هبوط آدمی به مسکن زمین می توان نمونه های برجسته ی آن را یاد کرد.

غالب اوقات فتنه ها و انحرافات تاریخی در جایی به وجود آمده است که برخی اختیارها دست به دست هم داده اند و بصورت موجودی لجام گسیخته بر علیه حقایق عالم طغیان نموده اند و ضربات جبران ناپذیری بر پیکر مبارک ولایت الهیه وارد نموده اند.

در تاریخ اسلام[1] به ثبت رسیده است به هنگام کفن و دفن پیکر مطهر پیامبر عظیم الشان اسلام توسط اهل بیت ایشان، جمعی از مسلمین طی حرکتی نامشروع در سقیفه بنی ساعده جمع شدند و اختیار و انتخاب کردند مسیری را که منجر به خارج شدن ولایت از محور اجتماعی و ظاهری خود شد [2] به گونه ای که این انتخاب و اختیار امیرالمومنین علی (علیه السلام) را خانه نشین کرد، درب منزل ایشان که محل رفت و آمد فرشتگان الهی بود در آتش حسد و کینه سوخت، پهلوی دردانه هستی، زهرای مرضیه(سلام الله علیها) که رضایت خدا در گرو رضایت اوست شکست، سرور جوانان اهل بهشت امام حسن مجتبی (علیه السلام) را به زهر کینه به شهادت رساند، حسین بن علی (علیه السلام) را به مسلخ کربلا کشاند و ...

انتخاب های مشروع و نامشروع در امر اداره جامعه را با گذز زمان از سطح صاحب منصبان به سطح عموم جامعه کشاندند و تحت عنوان دموکراسی جایگاهی ویژه در دنیا برای آن تعریف کرده مدعی شدند سرنوشت جامعه باید در دست همه مردم باشد. با همه توان خود آنقدر بر دُهُل دموکراسی کوبیدن که مخالف آن دشمن بشریت محسوب می شد لذا کسی نمی توانست نقدی به آن وارد کند.

هر چه تاریخ جلو آمد و نمایش دموکراسی را به نظاره نشست انتخاب مردم را چیزی جز انتخاب صاحبان ثروت و قدرت ندید. و این زمان بود که با هزینه عمر خود نشان داد در پس پرده ی خوش نقش و نگار دموکراسی دیگرانی به کاری مشغولند.

دموکراسی یعنی هرچه مردم بخواهند و خواست مردم اگر مومن و انقلابی نباشند تحت تاثیر غول رسانه ای و تبلیغات متنوع تغییر پذیر است و این همان خواست صاحبان ثروت و قدرت است به گونه ای که امروزه زشت ترین اعمال – همجنس بازی - که حتی در بین حیوانات وحشی و بدور از تمدن در اعماق جنگل ها هم مشاهده نمی شود در برخی از کشورهای به اصطلاح توسعه یافته تبدیل به قانون شده است.

شاید شیاطین عالم تصور نمی کردند قوم سلمان فارسی زمینه ساز حکومت صالحان بر زمین باشد و روزی با جایگزینی مردم سالاری دینی به جای دموکراسی، فضایی به وجود بیاورند که در آن مخالفت با ظواهر دین هزینه بر باشد و نتوانند به صورت مستقیم و علنی با خدای متعال در جهت لذات دنیایی خود به مخالفت برخیزند. این نه به آن معنا است که جامعه به معنای واقعی اسلامی شده باشد بلکه به این معنی است که اگر کسی بخواهد خیانتی هم انجام بدهد باید از چهره نفاق استفاده کند.

همه اقشار جامعه با داشتن شرایط اولیه به یک اندازه حق حضور در انتخابات دارند و می توانند خود را در معرض رای مردم قرار دهند و دیگران هم حق دارند آن کس را که منطبق بر شاخص های خود می دانند انتخاب نمایند.

نظام مبارک جمهوری اسلامی و مردم بعداز هزار و اندی سال همچنان داغدار کوثر النبی فاطمه زهرا (سلام الله ) هستند و به حق شهادت یگانه بانوی دو عالم را نتیجه شورای سقیفه بنی ساعده می دانند که اگر جایگاه ظاهری و اجتماعی ولایت غصب نمی شد کسی را جرأت جسارت به اهل بیت (سلام الله علیها) نبود.

یقینا با وجود چنین حکومتی و چنین مردمی جامعه به سمت سقیفه ای دیگر نخواهد رفت اما اگر کوتاهی شود مجلس ششم و شبیه آنی دور از انتظار نیست که نمایندگان انتخاب شده ی ما پیشنهاد جام زهر بدهند و در مجلس تحصن کنند. فضا را تا جایی آلوده کنند که امثال اکبر گنجی، آغاجری ها و... مقدسات را بازیچه دست خود نمایند.

امروز تاریخ چشم به صحنه و دست به قلم منتطر نشسته است که انتخاب ما را در خود ثبت کند و به آیندگان بنمایاند که جمعی آمدند و اختیارشان انتخاب خادمی برای اهل بیت عصمت و طهارت بود یا...