بین‌الملل 00:49 - 03 آذر 1393
کانترپانچ تحلیل کرد
باشگاه خبرنگاران اسرائیل جنگ را به ایران باخته است/ نگاهی گذرا به تلاش‌های ناموفق صهیونیست‌ها به فتنه‌انگیزی علیه ایران
بار دیگر توجه دنیا به مذاکرات میان ایران و 1+5 معطوف شده. گمانه‌زنی‌ها درباره اینکه آیا این مذاکرات تا مهلت تعیین شده در تاریخ 24 نوامبر به ثمر خواهد نشست یا خیر، همچنان ادامه دارد.
به گزارش سرویس بین‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه اینترنتی کانترپانچ، نتایج هر چه باشد یک امر قطعی است: نقش اسراییل در مذاکرات به طرز قابل توجهی کمرنگ شده است.
طرح کوتاه مدت اقدام مشترک که در 24 نوامبر سال گذشته میان ایران و 1+5 به امضاء رسید، مرحله‌ای مهم در روابط میان ایران و آمریکا بود. چنانکه من در جایی دیگر تحلیل کرده‌ام، طرح اقدام مشترک در قبال برداشتن بخش محدودی از تحریم‌ها به کاهش برخی فعالیت‌های هسته‌ای ایران منتج شد. اما این اثر واقعی توافق نبود. با این همه و برحلاف اعتقاد عامه، اختلاف میان ایران و آمریکا بر سر مسایل هسته‌ای هرگز اختلافی تکنیکی نبوده است. این اختلاف همواره بهانه‌ای برای نبردی سیاسی از سوی غرب بوده است، نبردی که در سال 1979 میلادی و در پی انقلاب اسلامی ایران آغاز شد. از آن زمان تاکنون آمریکا حاضر به پذیرش استقلال ایران نبوده و به هر بهانه‌ای تلاش داشته تا سیستم سیاسی بر سر کار آورد که با منافع مورد نظر آمریکا همخوانی داشته باشد.
این بهانه‌ها، شامل داستان‌ها و دروغ‌هایی سرهم بندی شده‌ای چون عدم پذیرش پیشنهاد آتش‌بس پیشنهادی صدام حسین به ایران در سال 1980، حمایت ایران از گروه‌های مخالف اسراییل، نقش ایران در بی‌ثباتی افغانستان، پناه دادن به القاعده، نقض قوانین حقوق بشر و غیره می‌شد. تنها در سال 2002 بود که منافقین به همراه اسراییل با مطرح کردن افسانه‌هایی موضوع فن‌آوری هسته‌ای ایران را نیز به بهانه‌های دیگر آمریکا برای مطرح کردن گزینه نظامی و دیگر تهدیدها افزودند. طرح اقدام مشترک دستکم برای مدت 6 ماه بزرگترین بهانه آمریکا را برای لشکرکشی نظامی به ایران از بین برد.
در رویارویی با ایران، آمریکا همواره متحدی به نام اسراییل داشته است. این همکاری از سال 1979 آغاز شد، اما در ابتدا بر مسئله عراق متمرکز بود، عراقی که به نظر اسراییل بزرگترین مانع در سر راه دستیابی این رژیم به اهداف سلطه جویانه‌اش همچون الحاق کرانه باختری رود اردن (مناطق یهودا و شومرون) به سرزمین‌های اشغالی بود. پس از آن رژیم صهیونیستی توجه خود را به ایران معطوف ساخت، دومین مانع بزرگ بر سر تحقق آرزوهای صهیونیستی. نخست در اوایل دهه 1990 میلادی اسراییل نه تنها به کارزار گسترده آمریکا علیه ایران پیوست بلکه افسار سیاست تحریمی آمریکا را نیز به دست گرفت. با کمک لابی‌های صهیونیست، اسراییل با این امید که روزی آمریکا به ایران حمله نظامی خواهد کرد چند رشته تحریم را یکی پس از دیگری بر کنگره آمریکا تحمیل کرد، اتفاقی مشابه که برای رژیم صدام حسین رخ داد.
همچنین لابی های صهیونیستی با انتصاب افرادی تاثیرگذار در دولت های مختلف ایالات متحد به شکل دهی سیاست های آمریکا علیه ایران کمک کردند. این امر در نخستین دوره ریاست جمهوری باراک اوباما نیز اتفاق افتاد. لابی گران مختلف اسراییلی سیاست دیپلماسی سخت را در دولت اوباما شکل دادند، سیاستی که هدف آن اعمال تحریم های پیاپی به منظور تضعیف ایران تا زمانی بود که شرایط برای حمله نظامی به این کشور فراهم آید. در میان این افراد می توان دنیس راس و گری سیمور اشاره کرد. دنیس راس که به عنوان وکیل اسراییلی شناخته می شود، نزدیک ترین مشاور اوباما در امور ایران بود. وی عضو موسسه واشنگتن در امور سیاست های خاور نزدیک است، این موسسه یکی از شعب لابی صهیونیستی(آیپک) به شمار می‌رود. وی پس از بازنشستگی نیز به منظور ادامه فعالیت های لابی گری خود اینبار در موسسه یهودی برای امور امنیت ملی مشغول به کار شد.
گری سیمور نیز که به عنوان مشاور اوباما در زمینه سلاح های کشتار جمعی فعالیت می کرد یکی از بنیانگذاران لابی صهیونیستی اتحاد علیه ایران هسته ای به شمار می رود، دستگاهی که اخیراً به دسترسی غیرقانونی به اطلاعات محرمانه دولت آمریکا درباره ایران متهم شد که در دادگاه از حمایت دولت اوباما نیز برخوردار شد. سیمور پس از ترک سمت خود در دولت اوباما در سال ٢٠١٣ میلادی مجدداً و اینبار به عنوان رییس گروه اتحاد علیه ایران هسته ای به کار مشغول شد. وی همچنین به عنوان مدیر اجرایی در مرکز بلفر در دانشگاه هاروارد برگزیده شد. بنابر گزارش ها این مرکز با گروه اتحاد علیه ایران هسته ای در ارتباط است.
سیاست دیپلماسی سخت که از جانب لابی گران صهیونیست دنبال می شد نتوانست به اهداف مورد نیاز خود دست یابد. با وجود اینکه تحریم های سخت علیه ایران به اقتصاد این کشور آسیب هایی جزئی وارد آورد، اما همان طور که سیمور در گفتگوی خود در موسسه مطالعات استرتژیک لندن اعتراف کرد، هیچ فتنه‌ای در خیابان های ایران شکل نگرفت و مسئله ای هم حکومت ایران را تهدید نکرد.
اسراییل که از به حمله نظامی علیه ایران امیدوار بود، از طرح اقدام مشترک بسیار ناراضی به نظر می رسید. حتی پیش از رسیدن به توافق اقدام مشترک، رژیم صهیونیستی و متحدان آمریکایی اش کارزاری عظیم علیه آن به راه انداختند. برای مثال، بنابر گزارش روز ١٠ نوامبر سال ٢٠١٣ روزنامه تایمز آو اسراییل، نتانیاهو در پیامی غیرمستقیم به وزیر خارجه فرانسه هشدار داده بود در صورت همراهی فرانسه با این طرح، خود به ایران حمله خواهد کرد. وی همچنین از دوستان خود در سراسر جهان خواسته بود برای اجرای این طرح به او کمک کنند.
پس از شکست اسراییل در طرح اقدام مشترک، این رژیم به دنبال اجرای تحریم های سخت تر علیه ایران از مجرای کنگره آمریکا بود. این حرکت توسط کرک و منندز، دو سناتور آمریکایی که همواره مبالغی کلان از لابی ایپک دریافت کرده بودند، به راه افتاد. این طرح در ١٩ دسامبر سال گذشته میلادی با هدف پایان بخشیدن به توافق میان ایران و ١+٥ اعلام شد. این طرح به دلیل نفوذ بسیار زیاد ایپک در سنای آمریکا پیروزی‌هایی هم به دست آورد.
شمار سناتورهایی که طرح را امضاء کردند از ٣٣ نفر در اوایل ماه ژانویه به ٥٩ نفر در اواسط همان ماه رسید. در آن زمان جان کری، وزیر خارجه آمریکا از آن طرح به عنوان تلاشی برای سوق دادن آمریکا به سوی جنگ با ایران نام برد. باراک اوباما نیز تهدید کرد که این طرح را وتو خواهد کرد. وی گفت که اگر کنگره طرح تحریم هایی تازه را با نیت از مسیر خارج کردن مذاکرات هسته ای با ایران برای من بفرستد، آن را وتو خواهم کرد.
در پایان لابی های صهیونیست با ارسال شمار اندکی نامه تلاش داشتند آینده توافق با ایران را برای اوباما ترسیم کنند. آنها نامه هایی را نیز به مجلس نماینگان آمریکا ارسال کردند که شماری از نماینگان نیز آن را امضاء کردند. اما به گفته یکی از نمایندگان حتی اگر یکی از طرح های پیشناهد شده در این نامه توسط دولت اوباما پذیرفته شود، هیچ توافق نهایی با ایران به سرانجام نخواهد رسید.
قرار بود طرح اقدام مشترک در مدت شش ماه به توافق نهایی بیانجامد، و در نتیجه تا پیش از پایان مهلت نهایی جندین دور مذاکره میان ایران و ١+٥ انجام گرفت. در یکی از سخت ترین مذاکرات در ژوییه گذشته دو طرف به مدت دو هفته پشت درهای بسته به مذاکره پرداختند. هرچند که در پایان آن کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و محمد جواد ظریف گفتند که اختلافات زیادی بر سر مسایل کلیدی وجود دارند. بنابراین قرار شد که این اختلافات تا ٢٤ نوامبر سال جاری میلادی حل و فصل شود.
اینک ما به پایان دومین مهلت برای رسیدن به توافق جامع و بلند مدت میان ایران و ١+٥ نزدیک می شویم. مشخص نیست که آیا این اختلافات حل خواهد شد یا خیر. همچنین معلوم نیست که چه مقدار از این اختلافات بر اثر فشار صهیونیست ها بر تیم مذاکره کننده دولت اوباما به وجود آمده است. ما می دانیم که این مذاکره کنندگان، همان طور که خود گفته اند، پیش و پس از هر مذاکره با اسراییل رایزنی می کنند. همچنین آگاهیم که صهیونیست ها دیگر نفوذ گذشته خود بر کاخ سفید را از دست داده اند. تاثیرگذارترین لابی‌گران صهیونیست از دولت اوباما کنار گذاشته شده اند و اسراییل در توقف توافق کوتاه مدت ایران و ١+٥ شکست خورده است. این رژیم حتی در جلب نظر دو سوم اعضای سنای آمریکا برای طرح ضد وتوی کنگره برای حمله به ایران نیز توفیقی حاصل نکرده است. به عبارت دیگر رژیم صهیونیستی نبرد بر سر کشاندن آمریکا به جنگی دیگر در خاورمیانه را باخته است.
انتهای پیام./
5254113
