به گزارش خبرگزاری فارس، غلام‌حسین پیروانی در ارتباط تصویری زنده با برنامه نود در مورد اتفاقات تیم ملی امید در بازی های آسیایی گوانگجو که سرمربی تیم بود، گفت: 4 سال پیش چندی قبل از شروع بازی‌های آسیایی گوانگجو تیم تشکیل شد و قرار بود هر 15 روز 2 جلسه تمرین کنیم که اصلا نمی توانستیم کار تاکتیکی کنیم. بعد از کنارگیری من با جلالی که صحبت کردم گفتم در هر تمرین 6-7 بازیکن ما نمی آمدند. در آن مقطع دو بار از تیم کناره‌گیری کردم اما بازگشتم. در سفرهای‌مان مشکل داشتیم و گذرنامه بازیکنان آماده نمی شد. با بازیکنان ذخیره به اردو می رفتیم که هیچ‌کدام در بازی‌ها به میدان نمی‌رفتند. در آن مسابقات خوب کار کردیم و باخت ما مقابل کره‌جنوبی و ژاپن بود که در هر دو تیم به ترتیب در المپیک سوم و چهارم شدند.

وی افزود: به من گفتند پیروانی کجای فوتبال بوده است! انشاالله بهرام افشارزاده همیشه زنده باشد بیش از 30 مصاحبه از او دارم که می گفت تیم امید فقط مربی خارجی می خواهد. برای وینگادا هم احترام قائلم اما باید بگویم تمام باشگاه ها بازیکنان را رها کردند.

وی در مورد اینکه کدام بخش را در عدم نتیجه گیری تیم ملی امید موثر می دادند، عنوان کرد: باشگاه ها را مقصر می دانم آنها باید بیشتر به بازیکنان توجه کنند. من سال قبل در فجرسپاسی از جوانان زیادی استفاده کردم. بازی‌های امیدها در ساعت 13 ظهر و گرمای فراوان برگزار می شود در این شرایط فوتبالیست نمی تواند از تمام توان خود استفاده کند.

سرمربی تیم ملی امید در بازی‌های آسیای گوانگجو در مورد اینکه او هم آن زمان به دنبال کسب نتیجه بوده است، خاطرنشان کرد: من آن موقع نگفتم باید نتیجه بگیریم همه ما موافق بودیم این 3 بازیکن سید مهدی رحمتی، سید جلال حسینی و غلامرضا رضایی با تیم به مسابقات بروند.

وی افزود: در زمان صفایی فراهانی قانونی آورده شد که 20 نفر به نیمکت بیایند که 2 نفر از جوانان و امید باشد. قانون خوبی بود که چند وقت اجرا شد اما او رفت و فدراسیون دست کسان دیگری افتاد. برخی باشگاه ها تیم های پایه را اجاره به افراد دیگری دادند. در زمان های گذشته آموزشگاه ها خیلی از بازیکنان را پرورش می دادند. باید لیگ پایه را در بهترین ساعت برگزار کرد. باشگاه ها باید برای مربیان پایه حاشیه امنیت بگذارند. هر چقدر مربی در اردو با بازیکن کار کند اما وقتی در باشگاه به او بازی نرسد سودی ندارد. دوستان رسانه ای هم از افراد طوری انتقاد کنند که کسی له نشود. می خواهم از علی دوستی یاد کنم. دوستی در تمام سال‌ها که مربی بوده بیش از 40 -50 میلیون پول نگرفته است او یک دبیر ورزش است که عاشق فوتبال و آموزش است.