به گزارش خبرگزاری فارس، جاوید احسانی شکیب، ملی‌پوش تیم دوومیدانی است که در بازی‌های پاراآسیایی اینچئون موفق به کسب یک نشان طلا در ماده پرتاب دیسک و یک نشان نقره در ماده پرتاب وزنه شده است.

احسانی از سال 80 وارد ورزش جانبازان و معلولین شد و در ابتدا در رشته بسکتبال با ویلچر فعالیت‌های خود را آغاز کرد، اما پس از مدتی با تشخیص هرمز صادقی، از مربیان تیم ملی، به دوومیدانی روی آورد و در سال 2005 اولین حضور خود را در مسابقات جهانی تجربه کرد.

وی از مسابقات جهانی 2005 برزیل به دلیل تغییراتی که درکلاس‌بندی ایجاد شد، دست خالی برگشت، اما از مسابقات جهانی 2006 ایرلند دو مدال طلا، مسابقات جهانی 2007 تایوان یک طلا، مسابقات غرب آسیا 2007 یک طلا، یک نقره و یک برنز و 2010 گوانگجو یک نشان طلا بدست آورد.

جاوید احسانی شکیب تحصیلات خود را در رشته کامپیوتر ادامه داد و هم اکنون دارای مدرک کارشناسی این رشته است و به غیر از دوومیدانی در رشته بولینگ نیز فعالیت می‌کند. وی در خصوص شرایط زندگی‌اش پس از روی آوردن به ورزش می‌گوید: ورود به ورزش جانبازان و معلولین بزرگ‌ترین دستاوردی که برای من داشت، خودباوری و اعتماد به نفس بود. این مساله در زندگی من نقش مهمی داشت و به غیر از آن حس میهن دوستی و تلاشی که یک ملی‌پوش برای به اهتزاز درآمدن پرچم کشورش دارد نیز حس غیر قابل وصفی است که تجربه کردنش بسیار ارزشمند است.

احسانی شکیب با اشاره به روند آمادگی‌اش برای بازی‌های پاراآسیایی گفت: از زمانی که اعزامم به اینچئون قطعی شد، زیر نظر مربی‌ام حبیب مزارزیی که در مشهد ساکن است تمرین می‌کردم، به این صورت که 2 ماه کامل مرخصی گرفتم و به این شهر رفتم و پس از آن هم در تهران تمریناتم را در اردو ادامه دادم.

دارنده نشان طلای بازی‌های پاراآسیایی افزود: مهم‌ترین مساله‌ای که در کاروان این دوره بازی‌های پاراآسیایی به چشم می‌خورد، فرصتی بود که به جوانان داده شد تا خود را اثبات کنند. این مساله با اینکه ریسک بزرگی بود، اما ورزشکاران با رکوردهای خوبی که کسب کردند، پاسخ اعتماد مسئولین را دادند و به نظرم جوانگرایی کاروان غدیر بزرگ‌ترین افتخارش بود.

وی در خصوص به یاد ماندنی‌ترین خاطره‌اش از بازی‌های پاراآسیایی گفت: در مسابقات پرتاب دیسک، وقتی حریف اردنی توانست رکورد جهان را بزند، حس خوبی نداشتم، نمی‌توانم بگویم مضطرب بودم، اما یک حس بی‌خیالی بود تا اینکه نوبت به پرتاب ششم و آخر من رسید، در این لحظه فقط گفتم خدایا کمکم کن و پرتاب کردم، این پرتاب اینقدر بلند بود که انگار روی زمین نمی‌نشست! وقتی نتیجه را اعلام کردند، خودم باور نمی‌کردم که فاصله پرتاب پنجم تا ششم من 5 متر باشد! یعنی من 5 متر به نسبت آخرین پرتابم بییشتر رکورد زده بودم.

احسانی ادامه داد: در واقع من با پرتاب ششم آبرویم را خریدم و این لحظه آنقدر برای من دلچسب و شیرین است که هیچ چیز جایش را نمی‌گیرد و می‌توانم بگویم بهترین لحظه عمرم بود.

ملی‌پوش تیم دوومیدانی خاطر نشان کرد: این را همه جا گفته‌ام که تا پیش از اینچئون، ورزش را آنطور که باید و شاید جدی نگرفتم، اگر این طور بود باید حداقل در دو دوره پارالمپیک شرکت می‌کردم. گاهی غرور باعث شد تا از جایگاهی که باید داشته باشم فاصله بگیرم، اما خوشبختانه بعد از اینچئون عزمم را جزم کرده‌ام تا در مسابقات قطر بهترین نتیجه را بدست بیاورم و بتوانم برای اولین بار سهمیه پارالمپیک را کسب کنم.

وی گفت: بازی‌های پاراآسیایی اینچئون چشم من را باز کرد و باعث شد قدر فرصت‌ها را بدانم و ارزش قهرمانی را درک کنم، حالا من می‌دانم که همیشه وقت برای قهرمانی نیست و باید از تک تک لحظات بهترین استفاده را کرد.

احسانی تصریح کرد: اینکه توانستم بعد از مدت‌ها دوری و فراز و فرودهایی که در ورزش داشتم، آمادگی حضور در بازی‌های پاراآسیای را کسب کنم را مدیون حمایت‌های همه دوستان در کمیته ملی پارالمپیک می‌دانم که با پیگیری مرتب شرایطم و حمایتی که داشتند انگیزه‌های لازم را دوباره در من زنده کردند.

وی افزود: مسابقات جهانی قطر برای من بسیار مهم و حیاتی است و در حال حاضر تمرینات بدنسازی و پرتابی را با جدیت دنبال می‌کنم تا به امید خدا بتوانم با حضوری قدرتمند در قطر، سهمیه پارالمپیک را بدست بیاورم.

ملی‌پوش تیم دوومیدانی خاطر نشان کرد: البته به دلیل تغییراتی که در قوانین به وجود آمده، من دیگر نمی‌توانم در مسابقات ماده تخصصی خودم یعنی پرتاب دیسک شرکت کنم و باید در پرتاب وزنه مسابقه دهم، این مساله کار را سخت می‌کند اما چون در پرتاب وزنه هم کار کرده‌ام، می‌توانم امیدوار باشم که با تمرینات مداوم به نتیجه مطلوب دست پیدا کنم.

دارنده نشان نقره پرتاب وزنه بازی‌های پاراآسیایی اینچئون در پایان گفت: بعد از بازی‌های پاراآسیایی تصمیم گرفتم که در عرصه قهرمانی حضور جدی‌تری داشته باشم، به خاطر همین با خودم عهد بستم تا زمانی‌که توان دارم، تلاش کنم و بتوانم در عرصه‌های مختلف جهانی و بین‌المللی افتخار آفرین باشم.