به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیسن نت، بر اساس گزارش محققان دانشکده ایالتی پنسیلوانیا، حدود ۲ تا ۳ کودک از هر ۱۰۰۰ کودک با کم شنوایی دائمی به دنیا می آیند، بنابراین اکثر سیستم‌های بهداشتی نوزادان را ظرف یک یا دو روز پس از تولد آزمایش می‌کنند.
«جیل مک کللند»، سرپرست تیم تحقیق، گفت: «از دست دادن شنوایی می‌تواند ژنتیکی باشد، اما یک خانواده ممکن است تا زمانی که کودک مبتلا به دنیا بیاید، متوجه این موضوع نباشد.»
از دست دادن شنوایی در یک نوزاد نیز می‌تواند ناشی از یک بیماری غیر ژنتیکی در مادر باشد. عفونت در هفته ۲۰ تا ۲۵ بارداری می‌تواند بر کانال گوش در حال رشد جنین تأثیر بگذارد.
اگرچه سرخجه زمانی در این امر نقش داشت، امروزه سیتومگالوویروس (CMV) نیز یک مشکل است. در حالی که ممکن است مادر هیچ علامتی نداشته باشد، CMV می‌تواند شنوایی کودک را از بین ببرد.
در برخی از نوزادان، علت بروز ناشنوایی، مایع آمنیوتیک در کانال گوش است. برای بازیابی شنوایی می‌توان آن را حذف کرد.
یک اختلال ژنتیکی نادر به نام سندرم آشر نیز می‌تواند در طی چندین سال باعث از دست دادن شنوایی و بینایی شود.
از دست دادن شنوایی همچنین می‌تواند ناشی از عوامل محیطی مانند صداهای بلند باشد.
مک کللند گفت: «من شخصاً کودکانی را دیده ام که علت ناشنوایی شأن، بازی‌های ویدئویی و هدفون بوده است.»
مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده دو آزمایش را برای نوزادان توصیه می‌کند. در آزمایش‌های انتشار گوش، یک گوشی در مجرای گوش نوزاد قرار می‌گیرد. صداها را پخش می‌کند و پاسخ‌های اکو را آزمایش می‌کند.
در تست پاسخ شنوایی ساقه مغز، الکترودها روی سر نوزاد و گوشی در گوش قرار می‌گیرد. یک دستگاه، پاسخ ساقه مغز را اندازه گیری می‌کند.
کودک مبتلا به کم شنوایی ممکن است در تلفظ برخی کلمات مشکل داشته باشد.
