جامعه عشایر ظرفیت مغفول مانده در خودکفایی گوشت قرمز

باشگاه خبرنگاران جوان؛ آزاده محبی - جهانبخش میرزاوند سرپرست سازمان امور عشایر ایران گفت: در راستای تحقق شعار سال زودبازده ترین و پربازده ترین سرمایه گذاری تولید در جامعه عشایر رخ می دهد چراکه هرخانواده عشایر یک واحد تولیدی، یک کانون گردشگر می تواند باشد.

به گفته وی، دست‌بافته‌های زنان عشایری تنها محصولات هنری نیستند، بلکه روایت‌گر تاریخ زیسته، هویت فرهنگی و فلسفه زندگی این جامعه‌اند. هر نقش و نگاره‌ آن‌ها برگرفته از سنت‌ها و باورهای دیرینه است.

میرزاوند با اشاره به سهم اندک ایران در بازار جهانی صنایع دستی افزود:  گردش مالی جهانی صنایع دستی حدود هزار میلیارد دلار برآورد می‌شود و کشورهایی چون آلمان با وجود صنعتی بودن سالانه بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار صادرات صنایع دستی دارند، درحالیکه به رغم ظرفیت های عظیم در این حوره سهم ایران بسیار ناچیز است. 

این مقام مسئول ادامه داد: صنایع دستی در رونق خانواده عشایر و رونق به اقتصاد بدون نفت تاثیر بسزایی دارد و از طرفی می‌تواند سرمایه گذاری برای صیانت از میراث فرهنگی کشور باشد.

وی با تاکید بر تنوع بخشی اقتصاد خانواده عشابر افزود: اقتصاد مبتنی بر دام و تک محصولی جواب نمی دهد چراکه هزینه ها و نیازها روز به روز افزایش می یابد، از این رو باید به اقتصاد معیشت جامعه عشایر تنوع بخشید.

سرپرست سازمان امور عشایر با اشاره به سابقه تاریخی صنایع دستی عشایری بیان کرد: در گذشته قبل از صنعتی شدن، تمام فرش‌ها، رواندازها و تزئینات خانه‌ها توسط زنان عشایری بافته می‌شد. حتی فرآوری مواد اولیه این صنایع مانند رنگرزی و نخ‌ریسی، بر پایه دانش بومی و سازگار با محیط زیست انجام می‌شد. امروزه این زنجیره‌ها، علاوه بر ارزش تولیدی، ظرفیت بالایی برای گردشگری و جذب مخاطب دارند.

وی ادامه داد: هر محصولی که مبتنی بر هنر و دانش بومی باشد، در دنیای مدرن بازار خاص خود را دارد. متأسفانه بسیاری از زنجیره‌های تولیدی گذشته که زمانی هم درآمدزا بودند و هم نیاز کشور را تأمین می‌کردند، امروز به دلیل غفلت، نه تنها از بین رفته‌اند بلکه به معضلات زیست‌محیطی نیز تبدیل شده‌اند.

میرزاوند صنعت نمدمالی را نمونه‌ای از این زنجیره‌ها دانست و افزود: نمد که از پشم گوسفند تولید می‌شود، در گذشته یکی از مهم‌ترین وسایل گرمایشی بود. امروزه می‌توان این محصول را به‌عنوان عایق صوتی و حرارتی در صنعت ساختمان به‌کار گرفت، حال با مشارکت شرکت‌های دانش‌بنیان این صنعت احیا شود، می‌تواند به بهینه‌سازی مصرف انرژی و کاهش ناترازی انرژی در کشور کمک کند.

این مقام مسئول تأکید کرد: سرمایه‌گذاری در زنجیره تولید نمد نه تنها منجر به احیای یک صنعت فراموش‌شده می‌شود، بلکه پتانسیل بالایی در ایجاد اشتغال، جذب گردشگر و کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی دارد. متأسفانه به دلیل نبود بازار برای پشم، امروزه این محصول در دامنه‌ها رها می‌شود و به جای مزیت، به معضل تبدیل شده است.

سرپرست سازمان امور عشایر با بیان اینکه تنوع بخشی به اقتصاد عشایری راهی برای صیانت از میراث فرهنگی و مقابله با چالش های معیشتی است، افزود: با بازنگری در سیاست‌گذاری‌ها و توجه به ظرفیت‌های بالقوه جامعه عشایری، می‌توان بسیاری از چالش‌های اقتصادی و زیست‌محیطی را برطرف کرد و این جامعه را به یک قطب اثرگذار در توسعه کشور تبدیل  کرد.

سرپرست سازمان امور عشایر ایران با اشاره به ظرفیت بالای تولید دام در جامعه عشایری، این بخش را یکی از مهم‌ترین محورهای تأمین گوشت قرمز کشور دانست و گفت: اگر سرمایه‌گذاری بهینه و به‌موقع انجام شود و قوانین و مقررات دست‌وپاگیر اصلاح گردد، جامعه عشایری می‌تواند کشور را از واردات گوشت بی‌نیاز کند.

میرزاوند با بیان اینکه جامعه عشایر ظرفیت مغفول مانده در خودکفایی گوشت قرمز و توسعه پایدار است، افزود: دام عشایری بهره‌ورترین نوع دام است؛ چرا که با کمترین مصرف انرژی، نهاده و امکانات، بیشترین تولید را دارد، این دام‌ها عمده نیاز خود را از مراتع طبیعی تأمین می‌کنند و در نتیجه، محصولی سالم و در صورت رعایت الزامات، حتی ارگانیک تولید می‌شود.

وی با بیان اینکه بیش از ۲۷ نژاد گوسفند در کشور وجود دارد، افزود: دام عشایری برخلاف دام‌های صنعتی، توده‌ای از نژادهای مختلف است و همین تنوع ژنتیکی موجب مقاومت بالاتر در برابر بیماری‌ها و شرایط سخت محیطی می‌شود؛ بنابراین، صیانت از دام عشایری در واقع حفاظت از یک ذخیره‌گاه ژنتیکی ملی است.

در حال تکمیل