بقعه حضرت قیدار نبی (ع)

به گزارش خبرنگار مهر، بنای بقعه متعلق قیدار ابن اسماعیل ابن ابراهیم (ع) از پیامبران الهی و بیست و پنجمین جد حضرت رسول اکرم (ص) است که این مسئله با استشهاد ۶۵ نفر از علمای تراز اول مورد تأئید قرار گرفته‌است همچنین در کتاب جلاء العلوم تألیف محمدباقر مجلسی نیز به همین منوال شجره قیدار نبی را به ابراهیم و آدم (ع) نسبت داده است.



این مجموعه بقعه‌ی قیدار نبی (ع) صحن و مسجد جامع خدابنده را تشکیل داده و از نظر قدمت تاریخی از قدیمی‌ترین مناطق تاریخی است. نخستین و قدیمی‌ترین سند متعلق به سال ۷۱۹ هجری قمری است و حکایت از تجدید بنای بقعه به دستور بلغان خاتون زن غازان خان ایلخانی دارد دومین کتیبه متعلق به سال ۷۵۱ هجری قمری است و کیفیت احداث گنبد را بازگو می‌کند.



مفاهیم و سبک گچ‌بری‌های شبستان قابل مقایسه با کارهای دوران صفوی است. بنابراین به روشنی می‌توان گفت که این بقعه در اوایل قرن هشتم ه. ق (سال ۷۱۹) به دستور بلغان خاتون تجدید بنا شده سپس گنبد آن در سال ۷۵۱ ه. ق به دست استاد تیمورخان سلطانیه‌ای احیا و در قرن ۱۱ ه. ق گچ‌بری گردیده است. گنبد این بقعه در عین سادگی بسیار جالب و به سبک خاصی ساخته شده و از نوع گنبدهای زنگوله‌ای است.



کتیبه‌ها: دو کتیبه سنگی در بقعه وجود دارد که یکی در ضلع جنوبی شبستان و دیگری در ضلع فضای نخستین نصب شده است. ضریح: این بقعه دارای ضریح است که از چوب گردو ساخته شده و طول آن در حدود ۲ متر و عرض تقریبی ۷۰.۱ متر است نقوش در آن به روش حکاکی نشان داده شده و سطح جانبی این ضریح با استفاده از موتیف‌های اسلیمی مزین شده و در قسمت فوقانی ضریح کتیبه‌ای به خط نسخ نوشته شده است.