«ناریا»، هزار حفره هزارتو

باشگاه خبرنگاران جوان؛ امیرمحمد خسروجردی کارشناس رسانه - سریالی که با لایه‌های داستانی فراوان سعی بر موشکافی پروژه‌های مافیایی زیرزمینی دارد و بعد از گذشت تقریبا یک پنجم از پخش سریال مخاطب استارت همراهی اش با سریال را زده است، زیرا ناریا با ترکیبات داستانی چند لایه، تیم بازیگران پرتعداد و حتی لوکیشن‌های داخلی و خارجی پرتعداد سریالی آسان برای موشکافی نیست و مخاطب نیاز به گذر زمان دارد تا بتواند خودش را با سریال همراه کند.

جواد افشار و تیمش سابقه ساخت سریالی مثل گاندو که آن هم مشخصا فضای امنیتی داشت را دارد و بی تجربه نیست و با چنین فضاهای چندلایه آشنایی دارد و در ناریا نیز مشخصا حس می‌کنیم که سناریویی بسیار پروپیمان سرشار از دیالوگ‌های رنگارنگ طراحی شده است، زیرا برای چنین لایه‌ها و خط‌های داستانی پرتعداد ناریا چیزی کمتر از این انتظار نمی‌رود چون اگر کمی سریال لنگ بزند مخاطب خطوط داستانی را گم می‌کند و دیگر همراهی برایش دشوار و سخت می‌شود.

خلاصه سریال را که بخوانیم با مخترعی خانم آشنا می‌شویم اما او را تا قسمت سوم نمی‌بینیم و سریال برای خودش یک مقدمه عمیق طراحی می‌کند تا مخاطب گرفتار پیچیدگی‌های سریال نشود.

عملا تا قسمت ۱۳ هم ما آن چنان که باید داخل داستان نشدیم و تنها اندکی متوجه هوژان شخصیت اصلی و سامان می‌شویم ۲ خطی که به‌زودی بیشتر با هم یکی خواهند شد تا بیشتر قصه را جلو ببرند و پرده از میان بردارند و مخاطب بیشتر متوجه خطوط داخل سریال شود.

اگر بخواهیم حسن‌های سریال را بگوییم می‌توانیم به از دست نرفتن سریال با وجود لایه لایه ای بودنش اشاره کنیم کاری بسیار سخت و دشوار زیرا اگر یک خط داستانی را هم مخاطب متوجه نشود عملا دیدن سریال را رها می‌کند آن هم در موقعیتی که انواع و اقسام سریال‌ها در رده‌های مختلف وجود دارد و دست مخاطب بسیار باز است.

حسن دیگر استفاده از تمام ظرفیت موجود در تلویزیون مخصوصا در بخش بازیگری است که تا جای ممکن تمام شخصیت‌های در دسترس تلویزیون در ناریا حضور دارند و با بالا رفتن تعداد چهره‌ها مخاطب راحت تر با سریال همراه می‌شود در حدی که وقتی شخصیت‌های خیلی فرعی را هم می‌شناسد برایش جلو بردن سریال راحت تر است و از نکات مثبت ناریاست هر چند حضور شخصیت‌های دیگر خارج از تلویزیون هم می‌توانست ناریا را بسیار محبوب‌تر کند اما باید دید در چه شرایطی سریال ساخته شده است و از تمام جوانب بهره وری شده است و نمی‌شود گلایه ای در این زمینه کرد.

دیگر حسن ناریا ژانر امنیتی است که مخاطب بر طبق تجربه همیشه علاقه بی نهایتی به رازهای سر به مهر یا موضوعات امنیتی دارند که با نمایش چنین آثاری بیشتر در جریان امور گذشته قرار می‌گیرند و عملا با علاقه موجود آثار از نگاه مخاطب دارای محبوبیت می‌شوند و در صدر اولویت دیدنشان قرار می‌دهند دیدن چنین آثاری که پرداخت جاسوسی محور دارند و با همراهی با داستان وارد حدس زدن برای شخصیت‌ها هم می‌شوند و همراهی آنها دوچندان می‌شود.

حضور زبان‌های مختلف در سریال یکی از مهم ترین نکاتی است که مخاطب با آن همراه می‌شود جدا از فارسی زبان زیبای کردی و شخصیت‌های کرد در سریال نشان از همبستگی و خبر از یکپارچگی می‌دهد که سازندگان و سازمان نگاه ویژه ای به نواحی کشور دارند و تنها مرکزیت مورد بحث نیست ناریا سریالی است که شخصیت محوری‌اش یک زن کرد است زنی که نخبه است و مانده تا کشورش را ارتقا دهد و حضور زیان شیرین کردی در کنار فارسی بسیار کار درست و نشان از فهم سازندگان دارد.

ناریا سریالی است که مخاطب را وادار به ادامه دادن می‌کند مخصوصا شخصیت پردازی‌های پرتعداد داخل سریال که هر قسمت نیز به تعداد شخصیت‌ها و معماها افزوده می‌شود تا کار برای رها کردن سریال سخت و سخت تر شود در حدی که علامت‌های سوال پر تعداد باعث دلسردی نمی‌شود و دومینویی را می‌سازد که مخاطب با در کنار قرار هم دادنشان سعی بر ضربه نهایی دارد اما هر قسمت تیکه‌های دومینو بیشتر و بیشتر می‌شود انگار که ناریا هزارتویی است که هرچه برای خروج تلاش می‌کنیم بیشتر در راه گم می‌شویم و تنها علامت سوال برایمان می‌ماند.

ناریا و مخصوصا شخصیت هوژان انگار چهره ای از ایران عزیزمان را متصور می‌شود ایرانی که عزیزانش همیشه از دست می‌روند و تنها می‌شود، عزادار می‌شود، برایش دام‌های پرتعداد انداخته می‌شود اما همچنان با اتکا به خود مسیرش را می‌سازد و جلو می‌رود تا ثابت کند رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود.