کانتونا که در مرکز بین‌المللی بورنموث در یک برنامه حضور پیدا کرده بود، در توجیه حرکت خود گفت:« همانطور که قبلاً هم گفتم، شاید باید او را محکم‌تر می‌زدم؛ اما شاید فردا نظرم در مورد چیزی که الان می‌گویم، عوض شود. نمی‌توانم از کاری که کردم، پشیمان باشم. حس فوق‌العاده‌ای بود. فکر می‌کنم هم من از آن اتفاق درس گرفتم، هم متیو سیمونس!

 9 ماه دوری از میادین واقعاً مدت طولانی بود، اما به لطف فرگوسن و بازیکنان نسل جدیدمان، ما در آن مقطع دو عنوان قهرمانی به دست آوردیم. من خوش‌شانس بودم که در کنار دو نسل از بازیکنان منچستریونایتد بازی کردم، نسلی همچون مارک هیوز و پل اینس و نسل جوانتر فوق‌العاده.»

در بخشی دیگر از این برنامه از هافبک پیشین شیاطین سرخ پرسیده شد که بهترین گل دوران حرفه‌ای‌ات کدام گل بود؟

کانتونا در پاسخ به این پرسش گفت:« گل مورد علاقه من هرگز به ثمر نرسید. من دوست داشتم گلی بزنم که دروازه‌بان توپ را به بازیکن خط دفاعی بدهد و بازیکنان با پاس تک ضرب آن را به محوطه جریمه حریف برسانند و سپس آن را تبدیل به گل کنیم. گفتنش البته ساده است، اما سخت‌ترین کار ممکن است.»