این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در آغاز مطلبش می نویسد:

«هیچ زمانی غرب و اسرائیل از این لحظه آرام تر و خشنودتر نبوده اند که مسلمانان مفت مفت، همدیگر را بکشند و در انظار عالمیان آبروی اسلام را ببرند. بنابرین چرا باید علاقه مند به پایان دادن به ماجرای داعش باشند؟ ماجرایی که اگر همه هماهنگ بودند در فاصله چند روز خاتمه می یافت.

داستان ارتش عراق و حمله داعش، در کنار نقش امریکا به عنوان کسی که خود را متعهد به مبارزه با داعش می داند اما حاضر نیست قدمی بردارد، آشکارتر از آن است که کسی بخواهد برای آن استدلال بیاورد. درباره بی عملی امریکا بلکه خیانتش به عراق دو احتمال وجود دارد.

یکی آن که از روی خوشبینی بگوییم سیاستمداران کاخ سفید مانند خر در گل مانده و گرفتار بی عملی و بی تصمیمی شده، از ترس یک مشت عرب وهابی و خشونت طلب که یک قرن است هم عالَم اسلامی را تهدید می کنند و هم غیر آن را، حاضر به پا پیش گذاشتن نیستند و نتیجه آن همین وضعیتی است که شاهدش هستیم.

دوم این که تصور کنیم امریکا، دستش با وهابی های سعودیِ آدم کش و جاه طلب و داعشی ها در یک کاسه است و برای تامین امنیت یک مشت صهیونیستِ متجاوز و چاقوکش و آدم کش که نه از اتفاق بلکه اصولا در این مساله هیچ فرقی بین مثلث اسرائیل و داعش و سعودی متجاوز به یمن نیست، حاضر به هر نوع دروغگویی و تزویر هستند و جانشان برای نفت مفت می رود..

بسیاری از عقلا، شق دوم را ترجیح می دهند. چه فرصتی برای امریکایی ها و اسرائیلی ها و صلیبی ها بهتر از این که مسلمانان را به جان هم بیندازد، و کم هزینه، بدون آن که دلاری خرج کنند، آنها را به دست یکدیگر قتل عام کنند. در این میان، هم آبروی اسلام رفته است و هم افراطی های عالَم با یک مشت مظلوم اما مسلمان کشته شده اند؛ و در نتیجه خیال غرب راحت است.»

برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.