به گزارش خبرنگار مهر، به مناسبت اولین سالگرد وفات طبیب، شاعر  و ادیب کرمانشاهی"علی اکبر نقی پور" بزرگداشت وی در کرمانشاه برگزار شد.

این مراسم شامگاه روز چهارشنبه و با حضور جمعی از ادبا، شعرا و فرهیختگان کرمانشاه در تالار وحدت کرمانشاه برگزار و یاد این ادیب و شاعر کرمانشاهی را گرامی داشتند.

دبیر اجرایی این بزرگداشت در این مراسم گفت: علی اکبر نقی پور از مفاخر کرمانشاهی است که در کنار طبابت و با وجودی که تحصیلات آکادمیک در زمینه ادبیات به عنوان یکی از ادبا و شعرای کرمانشاهی مطرح است.

ثریا صفری افزود: مرحوم نقی پور در عین حال که ادیب و طبیبی برجسته بود انسانی آزادی خواه و عدالت طلب نیز بود.

وی تصریح کرد: مرحوم نقی پور مصحح شاهنامه است و در تصیح شاهنامه کاری را انجام داده که از هزار سال پیش تا تصحیح ایشان سابقه‌ای وجود ندارد.

صفری ادامه داد: در صورتی که ایشان کار تصحیح شاهنامه را انجام نمی‌داد الان ما به زبان عربی صحبت می‌کردیم و زبان فارسی به فراموشی سپرده می‌شد.

وی هدف از این مراسم را معرفی شخصیت این بزرگ کرمانشاهی عنوان کرد تا نسل کنونی که با فرهنگ و تاریخ خود که افرادی چون مرحوم نقی پور  و نقش‌آفرینی  آنها  آن را خلق کرده است آشنا شوند.

گفتنی است، این مراسم دومین بزرگداشت این فرهیخته‌ی کرمانشاهی است که  به همت هفته نامه نقدحال و با همکاری دانشگاه جامع علمی و کاربردی واحد فرهنگ و هنر کرمانشاه برگزار شد و جمعی از ادبا و فرهیختگان کرمانشاهی در وصف این شخصیت به بیان شعر، خاطره و سخنرانی پرداختند.

لازم به ذکر است، مرحوم نقی‌پور 29 مهر ماه سال 92 در بیمارستان پارس تهران درگذشت و دوم آبان ماه و به وصیت خودش در روستای برف‌آباد اسلام آباد غرب(زادگاهش) به خاک سپرده شد.

به گزارش خبرنگار مهر، علی اکبر نقی پور در سال 1315 در روستای برف آباد از توابع اسلام آباد غرب متولد شد و پس از دریافت مدرک دیپلم در کرمانشاه، به دانشگاه تبریز رفت و در آنجا در رشته پزشکی به تحصیل پرداخته و پزشک عمومی شد.

نقی پورسپس در سال 1351 به ادامه تحصیل در رشته جراحی عمومی پرداخت و در نهایت در زمینه سوختگی و جراحی ترمیمی تحصیلات خود را تکمیل کرد.

این نویسنده و پژوهشگر و ادیب برجسته همزمان به فعالیت در زمینه ادبیات فارسی نیز پرداخت و نخستین اثر وی در زمینه ادبیات در سال 1352 با عنوان «نوآوری در شعر معاصر فارسی؛ بحثی در تحول شعر فارسی از کهن سرائی به نوگوئی» در مشهد چاپ شد.

از  دیگر آثار این شخصیت ملی در زمینه‌های داستان و رمان، نقد ادبی، پژوهش تاریخی، پژوهش فولکلور، تصحیح  و پزشکی می‌توان به  «آخ‍ری‍ن‌ ک‍وچ‌«، «ق‍ص‍ه‌ی‌ خ‍ورش‍ی‍د اس‍ی‍ر»، «ق‍ص‍ه‌ی‌ دی‍و دروغ‍ه‌«، «کدخدا را ببین، ده را بچاپ»، «نادرویش»، «ف‍رم‍ال‍ی‍س‍م‌ در س‍ی‍ر ت‍ک‍ام‍ل‌ ج‍ام‍ع‍ه»‌، «ه‍ش‍ت‌ ک‍ت‍اب‌ در ی‍ک‌ ک‍ت‍اب‌: ن‍ق‍دی‌ ب‍ر ه‍ش‍ت‌ ک‍ت‍اب‌ س‍ه‍راب‌ س‍پ‍ه‍ری‌«، «ب‍ش‍ری‍ت‌ و ت‍ه‍دی‍د گ‍رس‍ن‍گ‍ی‌‏‫»، «ت‍اج‍ی‌ ب‍ر ت‍ارک‌ ت‍اری‍خ‌ م‍ع‍اص‍ر: ت‍ح‍ل‍ی‍ل‍ی‌ از ج‍ری‍ان‌ م‍ل‍ی‌ ش‍دن‌ ن‍ف‍ت‌ و 28 م‍اه‌ ح‍ک‍وم‍ت‌ م‍ردم‍ی‌ دک‍ت‍ر م‍ص‍دق»،‌ «ع‍ق‍اب‌ ق‍ل‍ه‌ه‍ای‌ ک‍ل‍ی‍ب‍ر: ب‍اب‍ک‌ خ‍رم‌دی‍ن»،«ی‍ارم‍ح‍م‍دخ‍ان‌ ک‍رم‍ان‍ش‍اه‍ی‌ س‍ردار م‍ش‍روطه‌« ، «ترانه‌های کردی کلهر»،  «گ‍ل‍ه‍ای‌ زاگ‍رس‌: ت‍ران‍ه‌ه‍ای‌ ک‍ردی‌ ک‍ل‍ه‍ری»‌، «شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی‌توسی: گزینش واژگان و بیت‌ها، گزینش بیت‌های افزوده، برابرنگاری واژگان، گشودن رمز و رازها»، و «ک‍م‍ک‌ه‍ای‌ اول‍ی‍ه‌: دان‍س‍ت‍ن‍ی‌ه‍ای‌ پ‍زش‍ک‍ی‌ ب‍رای‌ ه‍م‍ه‌ ف‍وری‍ت‍ه‍ای‌ پ‍زش‍ک‍ی‌« اشاره کرد.